Her zamanki gibi güneş yine en tepesindeydi Mardin'in. Işık saçıyordu her bir evin tepesine içindeki karanlık hayatları bilmeden.
Şilan'da açmıstı gökyüzü gibi gözlerini o sabaha karanlık günlerin yaklaştığını bilmeden.
Yataktan kalktıktan hemen sonra banyoya girip kısa bir duş aldım.
Çıktığımda Azat hala aynı yerde durmuş tavanı izliyordu.
"Azat bir sorun mu var?" Diye sorduğumda gözleri beni bulmuştu, "yok güzelim, sadece uykumu iyi alamadım seni izlemekten" deyip biraz da olsa içimi rahatlatmıştı.
Azat yataktan kalkıp banyoya doğru ilerlemişti, bu tatlı sözleri beni biraz rahatlatsada, bu kadar bitkin ve yorgun olması beni korkutuyordu.
Azat'ın takım elbisesini çıkardıktan sonra ütüleyip yatağın üzerine bıraktım.
O sırada Azat banyodan çıkıp yanıma geldi "güzelim şirkete bir süre gitmeyecem"
Dediğinde daha fazla telaşlandım "neden? Ne oldu ki? Bir sorun mu var?" Diye sorularımı üst üste sorduktan sonra Azat yüzüme ciddimisin bakışı attıktan sonra "önemli birşey yok güzelim hata birşey yok, öylesine bir ara vermek istedim"
Dediğinde korkmadım değil sonuçta Azat asla işini aksatmayan bir adamdı.
Hayırlısı demek için çok uğraşsamda içimdeki bu his git gide büyüyordu.
~~~AZAT'DAN~~~
İşe gitmeme kararı aldım çünkü yavaş yavaş eridiğimi biliyordum.
Bazen o kadar güçsüz his ediyorum ki sanki günlerce uyumamış gibi, tabiki sabah uyanırken nefes alamıyor olmamı saymasak.
Dün doktorumu aramış durumumu daha detaylı bir şekilde anlatmıştım, bu tür şeylerin olması gayet normal bir durummuş.
Yani buda demek oluyorki ölüme daha çok yaklaşıyorum.
Bu hastalığı geç fark etiğim için o kadar pişmanım ki, keşke ilk nefesim kesildiğinde, ilk yorulduğumda doktora gitseymişim.
Şuanki durumum o kadar kötü ki zavallı kalbim nakil bile kaldıracak durumda değil.
Bana şifa olucak tek şey ölüm.
Uzun bir uğraşın sonucunda bu düşüncelerden kurtulup Şilan'nın hazırladığı takım üstleri dolaba yerleştirip üzerime daha rahat birşeyler giyip aşağıya indim.
Merdivenlerden inerken Havin'le karşılaşınca kolundan tutup köşeye çektim dudaklarına masum bir öpücük bıraktıktan sonra "günaydın kara gözlüm"deyince yüzünü kocaman bir gülümseme kapladı.
"Günaydın ağam" deyip kollarını boynuma sardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu gece onun ve bebeğimin yanında kalıcağımı aklıma not ettikten sonra avluya geçtim.
Dilan yalnız oturmuş derin düşüncelere dalmıştı.
"Çirkin ne düşünüyorsun kara kara?" Deyip onu kollarımın arasına aldım, hemen başını göğsüme yaslayıp
"hiç öyle havadan, sudan. Ayrıca karıların yüzünden beni unuttuğunu göre biliyorum, ayrıca şimdi o bücür aramıza gelince sen tamamen unutursun beni"
