Ece için yeni okul, yeni şehir ve yeni arkadaşlıklar demekti. Yeni şehrini sevdi, birkaç kişi dışında yeni arkadaşlarını da. Birisi için hissettikleriyse çok farklıydı. Kendisini sevdiğine inandırdiğı bir sevgilisi olsa da buna engel olamadı. Ama ha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
38.BÖLÜM "BİRLİKTE AMA YALNIZ"
Yaz sıcağından bunalmış bir şekilde alnımdan akmaya yüz tutmuş terleri silerek yürümeye devam ettim. Sokaklar, herkes evinde, klimasının altında ya da balkonunda serinleme derdinde olduğu için neredeyse boştu.
Kafeyle ev arasında pek mesafe olmadığı için neredeyse şanslıydım ama birkaç malzeme almam gerekiyordu. Bu sıcakta ellerin dolu beş dakikalık yol dahi yürümek pek kolay değildi.
Elimdeki poşetlerle kafenin kapısını açıp içeri girer girdim. Neşe koşturarak yanıma geldiğinde poşetleri ona uzatıp en yakındaki sandalyeye oturuverdim.
"Dolaba konulacak şeyler var içinde güzelim, onlara bir bak." Nefes nefese kurduğum cümleden sonra Neşe bana hızlıca bir bardak su getirdi. Teşekkür ederek suyu aldım ve serinlemek için klimaya yakın bir masaya geçip oturdum.
Kafe sabahın erken saatleri olmasından dolayı boş sayılırdı. Ben girerken çıkan bir grup gençten başka kimse uğramamıştı büyük ihtimalle kafeye bugün.
"Ay Ece abla..." diye koşturarak yanıma gelen Neşe'ye göz ucuyla baktım. Heyecanlı halinden anlayabildiğim kadarıyla bana anlatacağı bir şeyler vardı. Yeni bilgiler...
"Anlat bakalım." dedim. Kıvranarak söze başlamasını beklemek yerine direkt söze başlasın diye onu teşvik ettim.
Mavi az utanır gibi oldu ama bu duygudan hemen sıyrıldı. Gelip yanıma otururken bir an duraksadı. Kafamı iki yana salladım düşündüğü şeyi anlayarak. Kahve yapayım mı diyeceğini biliyorum. Zira kahve eşliğinde dedikodusunu tam yapmak istiyordu hanımefendi.
"Hadi hadi." dedim başımı sen var ya dercesine sallarken. "Anlat anlatacağını. Sonra kahvaltı yapalım. Kahveyi de sakin kafayla içeriz sonrasında."
"Tamamdır." diyerek bacak bacak üstüne attı Neşe. Rahat bir şekilde oturduğuna karar verdikten sonra da konuşmaya başladı.
"Bu bizim üstteki beşinci kat var ya." dedi başını kaldırıp kafenin üzerindeki daireleri gösterdi. "Boştu ya aylardır."
"Eee..." dedim başımı sallayarak. Kafenin üzerinde dört kat daha vardır ve sekiz dairenin yedisi doluydu. Komşuları tanıyordum. Çoğu müşterimdi. İyi anlaşırdık. Beşinci kattaki, bu tarafa bakan daire ise beş aya yakındır boştu.
Söylentilere göre adamın biri bu daireyi satın alıp ardından yasak aşk yaşadığı bir kadının üzerine yapmış ve sonra birkaç ay sonra ölmüş. Tabii karısının ve çocuklarının bundan haberi olmuş. Evi kadına vermemek için dava açmışlar, kadını eve sokmamışlar. Aylardır da dava devam ediyor, kadını eve sokmadıkları için kadın eve de yerleşemiyordu. Böyle olunca da ev aylardır boştu işte.
