Red Sharks ✔

Rozdział 15

Emilia:

- Dobrze, że znalazłaś czas na wspólne zakupy - powiedziałam.

- Dla przyjaciółki zawsze znajdę czas - odpowiedziała Ambar.

Byłyśmy właśnie we dwie na mieście, niedługo miał odbyć się Open, więc potrzebowałyśmy nowych, oszałamiających strojów. A kto jak kto, Ambar zna się na modzie. Do tego mamy nawet podobny styl więc zakupy razem to będzie miły sposób na spędzenie dnia, tym bardziej że można pogadać.

Weszłyśmy do jednego ze sklepów i od razu zaczęłyśmy oglądać sukienki. Raczej gustuje w ciemnych kolorach, czerń, szary, bordo. Ambar natomiast kiedyś ubierała się tylko w róże, biele, pastelowe kolory. Teraz jest styl jest bardziej podobny do mojego bo nosi także niemal same czarne, ciemne rzeczy. To chyba rodzaj manifestacji. Zaczęła się tak ubierać po tym jak straciła niemal wszystko przez Lune, ale Ambar jak to Ambar, we wszystkim wygląda świetnie.

- Zakładam, że na kimś konkretnym chcesz zrobić wrażenie - powiedziała Ambar.

- Nic się przed Tobą nie ukryje  - zaśmiałam się - Matteo na pewno będzie na Openie, a ja chcę się do niego zbliżyć. Choć nie wiem czy jest się po co starać. No wiesz on lubi Lune, a ona wygląda jakby ubierała się na śmietniku.

Blondynka zaśmiała się. Ponoć nic tak nie umacnia przyjaźni jak wspólny wróg.

- I tak zawsze wyglądasz lepiej od niej - powiedziała - Właściwie to chyba niemożliwe by ktoś wyglądał gorzej niż ona. No może jeszcze ta jej przyjaciółka Nina.

- Ona wygląda jakby ubierała się w sklepie dla babć  - zaśmiała się.

- Biedne, zero pojęcia o modzie i stylu - stwierdziła Blondynka.

Tak jak się spodziewałam wspólne zakupy to był dobry pomysł. Już po chwili miałyśmy po kilka sukienek które poszłyśmy przymierzyć, a do tego można było pogadać, tak po prostu zwyczajnie. Taki babski dzień z najlepszą przyjaciółką.

- Wyglądasz w tym niesamowicie  - powiedziałam patrząc na Ambar.

Blondynka miała na sobie czarno - białą błyszczącą sukienkę i naprawdę wyglądała w niej pięknie. Mi jak na razie najbardziej podobała się czarna sukienka z czerwonymi zdobieniami, ale przed nami jeszcze sporo czasów i kilka sklepów.

- Dzięki, I Ty też - spojrzała na mnie.

- A dla kogo Ty się tak stroisz Ambi ?  - zaśmiała się.

- A muszę dla kogoś ? Po prostu chcę jak zawsze idealnie wyglądać - odpowiedziała.

- Jasne to tak samo jak ja, ale to że Matteo to zobaczy to dodatkowy plus - stwierdziłam - Kto jest Twoim plusem ? Benicio ?

- Znowu zaczynasz Emi - zaśmiała się lekko Blondynka.

Poszła przymierzyć kolejną sukienkę, ja zrobiłam to samo, ale nie zamierzałam tak łatwo kończyć tego tematu.

- Nie wykręcaj się Ambar - powiedziałam.

- Nie wykręcam, po prostu między mną, A Benicio nic nie ma, tylko przyjaźń - powiedziała.

- Dobrze sie dogadujecie, na torze wyglądacie jakbyście jeździli razem od zawsze - stwierdziłam.

- Ty i Ramiro też macie wieź na torze, a nie mówię, że on Ci się podoba - oznajmiła - Po prostu lubię Benicio, jest podobny do mnie i dobrze się dogadujemy.

- Nie zapominaj, że zaśpiewał dla Ciebie piosenkę - powiedziałam.

Zauważyłam lekki uśmiech na twarzy przyjaciółki, który raczej tylko potwierdzał, że miałam rację. Dokładnie tak jak zawsze.

- Pamiętam - powiedziała Ambar - Zaśpiewał dla mnie piosenkę, zaprosiłam go na raz na kolację, spędzamy razem dużo czasu, ale co z tego ? - spojrzała na mnie - Przyjaciele też tak robią. Ty i Ramiro też byliście u mnie, też spędzam z Wami dużo czasu.

- Ale widzę jak on na Ciebie patrzy, widzę jak się uśmiechasz przy nim - upierałam się przy swoim zdaniu.

- Po prostu zauroczyłaś się Matteo i teraz wszędzie widzisz miłość - stwierdziła Blondynka.

- To wcale nie tak - powiedziałam.

- Właśnie, że tak - oznajmiła - A teraz chodź, bo mieliśmy jeszcze iść do sklepu obejrzeć buty i dodatki.

Poszłyśmy do kasy zapłacić za sukienki i wyszłyśmy ze sklepu. Na razie odpuściłam temat Benicio, ale tylko na razie. Rozumiem czemu Ambar może nie chcieć przyznać się, ze lubi go bardziej, czemu może tego nie chcieć, ale jako jej przyjaciółka mam za zadanie jej pomóc. I na pewno tak tego nie zostawię.