Merhaba 😍 ben geldim! Hiç beklemiyordunuz değil mi 😍 bende bir huy vardır aklımda konuyla ilgili boşluk kalırsa yazmam o kadar zor olur. Eğer herşeyi belirlemişsem su gibi yazarım bir günde bitiririm 🙈 bu bölümden sonrada öyle olacak çünkü bütün kurguyu oluşturdum 😍
Neyse çok uzatmak istemiyorum 🙈 bölüme geçelim ama ondan önce bölüm ithafı var 😍
Bu bölüm ayisigigibisin_ için ❤️ kendisi başından beri okuyucum olsada bugün bana mesaj atarak beni çok mutlu etti ❤️ hepinizin ayrı yerleri var bende hepinizi seviyorum 🌺
Tabağımdaki patates kızartmasıyla oynarken masadaki herkes gibi sessizdim. Dolunay için her şeyin hazır olduğunu söyleyen çocuktan sonra herkes konuşmayı kesmişti. Warner için endişelenmekten yemeğimi bile yiyememiştim.
Daha fazla dayanamayarak, "Warner, biraz konuşabilir miyiz?" diye sorduğumda lacivertleri gözlerimde takılı kaldı. Acaba orada yatan endişeyi görebiliyor muydu? Onun için korktuğumu fark edebiliyor muydu?
Olumlu anlamda kafasını sallayan Warner, masanın altında tuttuğu elimi bırakmadan ayaklanınca kızlara, "Sonra görüşürüz." diyerek peşinden gittim.
Yemekhaneden çıktığımızda kimsenin konuşacaklarımıza şahit olmaması için benim evime doğru yürüyorduk. Warner ile en başından anlaştığımız bir kural vardı. Özel meselelerimizi ortalıkta anlatmak yerine buraya gelecektik. Kurtlar beni kabul etmiş olsalar bile aralarında hâlâ dışarıya bilgi sızdıranlar olduğunu düşünüyorduk.
Evime girdik, Warner koltuklara geçerken ben mutfaktan ikimize de birer bira aldım. Konuşacağımız konu ikimizin de hoşuna gitmeyeceğine göre biraz gevşemek iyi olabilirdi.
Warner'ın yanına döndüğümde birasını ona uzatıp karşısındaki koltuğa yerleştim. Bana sarılarak ya da saçlarımı severek konuyu dağıtmasını istemiyordum. Köpekçik bu taktiği çok iyi kullanıyordu.
Biramdan uzun bir yudum aldıktan sonra, "Dolunayda ne olacak, Warner?" diye sordum.
Gözleri benim olduğum yer haricinde her yerde dolaşırken birasını kafasına dikti. Neredeyse yarısına kadar içtiğinde durup bana cevap verebilmişti.
Sıkıntı sesiyle, "Kurtlar istediği her an dönüşüm geçirebilir. Kendi irademiz vardır fakat dolunayda istemediğimiz hâlde bedenimiz dönüşüm geçiriyor. Durum böyle olunca bilincimiz ve bedenimiz bir tür çatışma içine giriyor. Dolayısıyla acı çekiyoruz." deyince onun gibi biramı kafama dikmiştim.
Biranın mayhoş tadı dilimde kalırken yüzümü buruşturmaktan kendimi alamadım. Bunun yerine şarap içmeyi tercih ederdim.
"Peki dönüştüğünde beni tanıyacak mısın?" derken belki de cevabını en çok merak ettiğim soruyu sormuştum. Aramızdaki mühürün kurt formunda bile işe yarayıp yaramadığını merak ediyordum.
Fakat aldığım cevap, "Bilmiyorum." olunca sıkıntıdan omuzlarımın çökmesine izin verdim.
Kafaya takmamaya çalışarak, "Nereye gideceksiniz ve ne hazırlığından bahsediliyordu?" diye art arda soru sordum. Warner'ın oflamasıyla üzerine fazla gittiğimi anlamıştım.
Surat astığımı fark edince, "Buraya gel." dedi. Uzatmadan yanına oturdum. İkimizin de sinirleri gergindi. Üstelik içimdeki huzursuzluk nedeniyle fazla alıngan olduğumu da kabul etmeliydim. Acaba regl günüm mü gelmişti?
Ben aklımdan regl günüm için hesap yaparken Warner beklemediğim bir anda kafasını kucağıma koydu. Gülümseyerek onu izledim.
"Uykun geldiyse Luis'in yatağında yatabilirsin." dediğimde omuz silkerek yerinden memnun olduğunu belirtti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANLI LOTUS (TAMAMLANDI)
FantasyAilemin öldüğünü annemin telefonuma bıraktığı sesli mesajla öğrendim. Açık unuttuğu telefon çığlıklarına şahit olmamı sağladı. Ve katilleriyle tanışmamı... Artık eve gittiğimde benim için kapıyı açacak bir annem ya da saçlarımı okşayacak bir babam y...