The ghost-girl (completed)

Part 2

Δύο μέρες μετά:

Τ-Έμμα, πού είναι ο Μάρκους;

Ε-Έξω νομίζω. Τι τον θες;

Τι τον θέλω; Να του πω πως δεν έχω λεφτά θέλω! Αλλά τι της λες τώρα, θα το πει στον μπαμπά...
Δεν την απάντησα και βγήκα έξω. Τον βρήκα να κάνει κάτι βλακειούλες με την μπάλα του ποδοσφαίρου και όταν με είδε σταμάτησε.

Μ-Δεν θα κάνεις προπόνηση σήμερα;

Τ-Θα κάνω απλά θέλω να ξέρεις πως δεν μπορώ να βρω τα λεφτά.

Μ-Εντάξει σιγά.

Α οκ δεν το περίμενα αυτό είναι η αλήθεια αλλά καλά...

Μπ-Παιδιά φεύγουμε!!

Τ-Πού θα πάμε;

Μπ-Θα πάμε στο Όσλο να δούμε το νέο τραγούδι της Έμμας.

Μ-Δεν μπορούν να μας το στείλουν; Πρέπει να πάμε οκτώ ώρες δρόμο για να δούμε ένα τραγούδι τριών λεπτών;

Μπ-Δεν το έχει τραγουδήσει ακόμα ξέρεις.

Μ-Αα...

Μπ-Λοιπόν Μαρτίνους εσύ είσαι έτοιμος, Μάρκους τρέχα να κάνεις μπάνιο είσαι μούσκεμα.

Μπήκα και εγώ μέσα μαζί με τον Μάρκους να πάρω το κινητό μου και μετά βγήκα και μπήκα στο αμάξι. Έκατσα παράθυρο και σύντομα ήρθε και ο Μάρκους με την Έμμα. Ο Μάρκους έκατσε δίπλα μου και η Έμμα από το άλλο παράθυρο και ξεκινήσαμε.

Μ-Τι τραγούδι είναι;

Μα-Δεν ξέρουμε τώρα πάμε να δούμε.

Ε-Ανυπομονώ!!!! Επιτέλους τρίτο τραγούδι!!!!!!!!!!!!!

Ο Μάρκους φόρεσε ακουστικά και η Έμμα κάτι έκανε στο κινητό, μιουζίκαλι μάλλον. Εγώ βαριόμουνα και κοιτούσα από το παράθυρο.
Μπήκαμε στον κεντρικό δρόμο και μας έπιασε φανάρι. Τότε δίπλα μας ήρθε και σταμάτησε ένα μαύρο αυτοκίνητο. Στο πίσω κάθισμα καθόταν ένα υπέροχο κορίτσι, σίγουρα στην ηλικία μου. Είχε γαλάζια μάτια και καφέ-γαλάζια μαλλιά. Φαινότανε χλωμή, πράγμα που την έκανε ομορφότερη. Καθόταν στο παράθυρο με σκυφτό το κεφάλι, δεν με είχε δει ακόμα.

Τ-Μάρκους!

Δεν με άκουσε και του τράβηξα τα ακουστικά από τα αυτιά.

Τ-Μάρκους κοίτα δίπλα!

Μ-Δεν βλέπω τίποτα...

Τ-Στο δίπλα αυτοκίνητο καλέ! Αυτό το όμορφο κορίτσι!

Μ-Μαρτίνους...είσαι καλά;

Τ-Ναι, γιατί;

Μ-Γιατί δίπλα μας δεν υπάρχει κανένα αυτοκίνητο...