The ghost-girl (completed)

Part 18

Η ώρα είναι τρεις παρα ένα λεπτό. Η Έμιλυ πουθενά....Μόλις χτυπησε τρεις, το κελί γέμισε με έναν καπνό λευκό....ούτε σε ταινία τρόμου να ήμουνα. Η πόρτα λοιπόν άνοιξε. Μόνη της. Και από έξω πετάχτηκαν μέσα δύο μαχαίρια.

Θα τα χρειαστείτε.

Πέταξα το ένα στον παππού και βγήκαμε έξω. Παντού ακούγονταν σειρήνες για κάποιο λόγο αλλά το αστυνομικό τμήμα ήταν έρημο.

Βγήκα έξω με τον παππού να με ακόλουθα. Πήγα προς την έξοδο και τότε από το πουθενά πετάχτηκε ένας αστυνομικός και έπεσε πάνω μου.

Ας- Ω όχι! Δεν θα φύγεις!

Κάρφωσα το μαχαίρι πάνω του και σταμάτησε να μιλάει.

Τ- Ωχ....Έμιλυ.....

Ναι;

Τ- Τι έκανα....

Αυτό διορθώνεται.

Τ- Πώς;

Θα το μάθεις σε δέκα φεγγάρια.

Πάλι δεν κατάλαβα τι εννοεί αλλά υγεία....μόνο σε μένα υποθέτω.

Βγήκαμε έξω και ο δρόμος μπροστά μας ήταν έρημος. Πέρα στο βάθος φαινοντουσαν περιπολικά.

Μπείτε στον υπόνομο.

Τ- Είσαι τρελή;!

Μαρτινους σταμάτα να κανείς σαν χαζό κοριτσάκι και φέρσου σαν άντρας!

Άνοιξα το καπάκι του υπονόμου μπροστά μας και κατεβήκαμε στο σκοτάδι. Προχωρήσαμε μπροστά με μοναδικό φως το φως του κινητού μου που ευτυχώς που πρόλαβα να αρπάξω από το γραφείο του αστυνόμου.

Όλο ευθεία βγαζει Τροφορς. Αλλά δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα εκεί πέρα. Είσαι σίγουρος πως θέλεις να πας;

Τ- Σιγουροτατος.

Ωραία εσεις συνεχίστε. Εγώ θα ψάχνω τρόπους για να γίνει καλά ο Μαρκους.

Προχωρήσαμε έχοντας δίπλα μας ένα πράσινο ποτάμι από ότι αηδίες μπορείτε φανταστείτε.

Πα- Μικρέ κουράστηκα.

Τ- Σταματάμε για λίγο.

Κάτσαμε στην άκρη.

Πα- Θα ήθελες να σου πω κάτι;

Τ- Ναι για να περάσει η ώρα κιολας...

Πα- Και εγώ την βλεπω την Έμιλυ.

Τ- Πώς γίνεται αυτό;

Πα- Είμαι μακρινός ανηψιος της. Όσοι έχουν το ίδιο αίμα με αυτήν, την βλέπουν.

Τ- Πως πραγματικά κατέληξες στην φύλαξη;

Πα- Σκότωσα την γυναίκα μου σου είπα.

Τ- Ναι αλλά γιατί;

Πα- Γιατί δεν ήταν καλή σύντροφος. Χτύπαγε την κόρη μου όταν δεν ήμουν εγώ σπίτι και η καημένη το κρατούσε μυστηκο γιατί την καταπίεζε! Έφυγα από το Τροφορς αφού την σκότωσα για να μην κινδυνέψει η κόρη μου. Πέρασαν τρια χρόνια και δυστυχώς με πιάσανε.

Τ- Άρα τώρα θα πας στην κόρη σου.

Πα- Σε ξέρω από όταν ήσουν μωρό. Η μαμα σου πήγαινε στο γυμναστήριο μου όταν ήμουν νέος. Θυμάμαι που την μια φορά είχε έρθει με την κοιλιά τεράστια και την επόμενη με δυο μικρα αγοράκια.

Τ- Ναι....

Πα- Δεν θες να σου θυμίζω τον αδερφό σου;

Τ- Πλέον δεν είναι μόνο αυτό. Σκότωσα....αθώο.

Πα- Μικρέ...κανείς δεν είναι αθώος σε αυτή την ζωη. Μπορεί αυτός ο άνθρωπος να σε πυροβολούσε κιολας.

Τ- Ίσως....

Πα- Ξεκουράσου τώρα. Αύριο μας περιμένει το Τροφορς.