The ghost-girl (completed)

4: Τριξιματα απο μαχαιρι

Μα- Ηρέμησε παιδί μου!!

Μ- Την ειδα!

Τ- Δεν υπάρχει πουθενα!

Μ- Εξαφανίστηκε μόλις ο Μαρτινους άνοιξε το φως!

Ο Μαρτινους με πίστεψε. Έχουμε περάσει πολλα εμείς οι δυο. Η μαμα είναι ανυσηχη.

Μα- Αγάπη μου η κουκλα εξαφανίστηκε μαζί με την Εμμα. Ίσως και εσυ ανυσηχεις τόσο για την Εμμα που έχεις εφιάλτες!!

Μ- Στην ντουλάπα!

Ο Μαρτινους άνοιξε την ντουλάπα. Ήταν σαν γδαρμένη από μεσα στο ξύλο.

Μ- Να το!

Μα- Αγάπη μου έτσι όπως πετάς τα ρούχα χτυπάει η ντουλάπα στις κρεμάστρες! Δεν είναι ΖΩΝΤΑΝΗ μια ΚΟΥΚΛΑ! Δηλαδή τι παθαίνετε κάθε χρόνο εσεις οι δυο; Τρελα είναι τα παιδιά μου πάει δαιμονίστηκαν.

Βγήκε έξω μονολογώντας.

Τ- Κοιμάμαι εδώ. 

Βγήκε έξω να πάει να φέρει το μαξιλάρι του και άφησε ανοιχτή την πόρτα.

Μ- ΜΑΜΜΑΑΑΑΑΑΑ!!

Η μαμα ήρθε τρέχοντας.

Μα- Τι επαθες παλι;

Μ- Την ειδα ήταν στο πλατύσκαλο!

Μα- Ποια βρε;

Μ- Η κουκλα!!

Μα- Αγάπη μου θα είσαι ταραγμένος από τον εφιάλτη!

Μ- Κάλεσε εξορκιστή.

Μα- Είναι τρεις αγάπη μου κοιμήσου.

Έφυγε και έκλεισε το φως την στιγμή που ήρθε ο Μαρτινους. Ξάπλωσε και αυτός δίπλα μου.

Τ- Αύριο θα κάνουμε κάτι ερωτήσεις στην Αρετη.

Μ- Δηλαδή;

Τ- Που το βρήκε αυτό το πραγμα και γιατί Μα τον Θεο το έδωσε στην αδερφή μου;

Μ- Καλά θα κανείς.

Τ- Νταξ. Τώρα σουτ γιατί κοντεύω να πεθάνω από την νύστα.

Γύρισε από την άλλη.

Γύρισα και γω και κοίταξα το ρολόι. 3.

Ακόμη.

Έκλεισα τα ματια.

Τ- Μάρκους ακούγεται κάτι από το κάτω μέρος του κρεβατιού.

Γύρισα και τον ειδα ξύπνιο να κοιτάει το ταβάνι. Τέσσερις.

Μ- Δεν πρόκειται να κοιτάξω άμα αυτό είναι που θέλεις.

Τ- Εγώ δεν πρόκειται να κοιμηθώ.

Άκουσα το τρίξιμο σαν να ξύνουν μαχαίρι στα ξύλα. Ο Μαρτινους με κοίταξε.

Μ- Που είναι η φίλη σου η Έμιλυ τώρα που την χρειαζομαστε;

Τ- Θα σου ελεγα κάτι τώρα.

Ακούστηκε ένα μεγαλύτερο τρίξιμο.

Τ- Δεν πρόκειται γενικά να ξανά κοιμηθούμε.

Μ- Συμφωνω.

Κάτι σκεφτόταν.

Ήμουνα όμως τόσο κουρασμένος που δεν έμεινα να σκεφτω τρόπο ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΟΥΒΑΛΗΣΕ ΑΥΤΗ  Η ΑΡΕΤΗ ΩΣ ΔΩΡΟ ΣΤΗΝ ΕΜΜΑ!

Στην Νορβηγία ζεις ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΑΙΦΟΝ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΗΝ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΑΛΙΟΚΟΥΚΛΑ ΣΤΑ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΑ ΣΥΡΤΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΣΟΥ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΠΟ ΜΠΙΜΠΕΛΟ!

Λίγο μυαλό βρε παιδί μου δεν βλάπτει.

Ο Μαρτινους κοιμήθηκε. Είμαι μόνος.

Μόνος σαν το λεμονιιιιιιιιιιιιιιι!

Τα τριξίματα σταμάτησαν. Τίποτα δεν βγήκε από το κρεβατι να μας κατασπαράξει και να ξεσκίσει την κοιλιά μας με τα γεμάτα αίματα νύχια του. Τίποτα δεν μας έβγαλε τα ματια ώστε να τα χρησιμοποιήσει ως τρούφα στο επόμενο μιλκσεικ που θα φτιάξει.

Και γιατί πρέπει να είναι τόσο σκοτεινά; Ο Μαρτινους έκλεισε την πόρτα...

Flashback

«Μαμααααααα!!»

«Τι επαθες Μαρκους;»

«Θα με φάει το τερας! Έχει κόκκινα ματια!!»

«Εφιάλτης ήταν! Άντε τώρα κοιμήσου αύριο έχεις αγώνα!»

«Φοβάμαι»

«Τι φοβάσαι μικρούλη μου;»

«Είναι σκοτεινά. Θα βγει κάτι από κάπου και θα με φάει!»

Flashback ends

Κάναμε ολόκληρη μάχη για να σταματήσω να έχω φωτακι στο δωμάτιο. Τελικά χάλασε η μπαταρία και ξεχάσαμε να αγοράσουμε καινουρια. Με τον καιρό το ξέχασα και γω ο ίδιος.