The ghost-girl (completed)

𝒯𝒽𝑒 𝓀𝓃𝒾𝒻𝑒

Αρ- Ναι καλα!

Τ- Κι όμως!

Αρ- Δεν το πιστευω!

Τ- Δεν θέλεις να το πιστέψεις!

Αρ- Ναι μπορεί...εσυ Μάρκους γιατί δεν λες τίποτα;

Μετά από το βράδυ, ο Μάρκους δεν μιλούσε πολύ. Τώρα καθόταν και χάζευε το κενό χωρίς να μιλάει.

Μπιπ μπιιπ (ήχος βαιμπερ)

Μ- Αυτή είναι....

Αρ- Τι λέει;;;

Σε πέντε λεπτά πίσω από το νοσοκομείο.

Μ- Πρέπει να φύγω

Αρ- Μην πας!

Την κοίταξα και σταμάτησε.

Τ- Πες στον μπαμπά πως τελειώσαμε την σοβαρή συζήτηση και πως μπορεί να έρθει. Άμα ρωτήσει πού πας, πες του πως βγήκες να πάρεις λίγο αέρα.

Δεν απάντησε. Μόνο κούνησε το κεφαλι του και έφυγε.

Marcus' POV:

Ο μπαμπάς δεν ήταν απεξω. Έτσι, κατέβηκα κάτω και έφτασα γρήγορα πίσω από το κτήριο. Είχε λουλούδια και δέντρα. Ξαφνικά, την ειδα να αιωρείται ανάμεσα στα δέντρα.

Α- Καλημερα ομορφούλη!

Μπορεί αυτά που έλεγε να ακούγονταν καλοσυνάτα αλλά η μορφή της ήταν ακραία τρομακτική. Κοίταξα τα χέρια της...κρατούσε μαχαίρι.

Μ- Ξεκινα να λες.

Α- Λοιπόν, αυτό που σου ζητάω είναι πολυ πολυ απλό!

Μ- Τι;

Α- Θα γίνεις το αγόρι μου και θα κανείς ότι πω εγώ και για όσο θέλω εγώ. Ο Μαρτίνους σε έναν μήνα θα γίνει καλά.

Μ- Νωρίτερα.

Τα ματια της κοκκινησαν περισσοτερο. Ήταν φανερο ότι θύμωσε. Πρώτου προλάβω να τρέξω, με πλησίασε και με το μαχαίρι, μου χάραξε το χέρι.

Ούρλιαξα και έπεσα στο χώμα. Ο πόνος ήταν αβάσταχτος.

Α- Αυτό γιατί το είπατε σε άλλον! Και κανείς δεν μου φαιρνει αντίρρηση εμένα! Και....ο μπαμπάς σου άργησε να έρθει. Ξέρεις γιατί; Τον παπαγάλο τον σκότωσε ο αδερφός σου! Ξερει αυτός! Απλά ο σκύλος του εφαγε το φτερό του πτώματος. Ο μπαμπάς σας άργησε γιατί πήγε τον σκύλο στο κτηνίατρο για πλύση στομάχου. Μπορείς να φύγεις ομορφούλη. Θα σου στείλω μήνυμα!!

Εξαφανίστηκε. Το χέρι μου είχε γίνει κατακκόνικο με τα αίματα. Προσπάθησα να το αγνοήσω. Και μπήκα στο κτήριο για να βρω τον Μαρτίνους και την Αρετη.

Martinus' POV:

Ο Μάρκους μπήκε μέσα μετά από δέκα λεπτά. Ο μπαμπάς, η Αρετή και εγώ φρικάραμε μόλις είδαμε τον Μάρκους με το χέρι του κατακόκκινο.

Μπ- Τι επαθες αγόρι μου;

Μ- Τι-Τίποτα γρατζουνίστηκα σε ένα δεντρο.

Μπ- Αυτό δεν είναι απλή γρατζουνιά! Περιμενε πάω να φωνάξω κάποιον να σε δει πρώτου πάθεις καμία μόλυνση!

Ο μπαμπάς βγήκε έξω.

Τ- Πες τα όλα!!

Δεν απάντησε. Μόνο έκατσε στην πολυθρόνα και έβγαλε το κινητό του.

Αρ- Μάρκους; Είσαι καλά;

Τ- ΑΥΤΗ ΣΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ;;

Μ- Ε λοιπόν Ναι! Και ξέρεις γιατί; Γιατί το είπαμε σε αυτήν!

Έδειξε την Αρετή και μετά συνέχισε να κοιτάζει το κινητό του.

Μπιπ μπιππ

Ο μπαμπάς εκείνη την στιγμή μπήκε μέσα.

Μπ- Μάρκους έρχεται μια νοσοκόμα σε πέντε λεπτά.

Μ- Μπαμπά θα πας να πάρεις την μαμά;

Μπ- Ναι γιατί;

Μ- Θα με πας σπίτι; Μπορείτε να κάτσετε εσεις με τον Μαρτίνους. Θα προσέχω εγώ την Έμμα.

Μπ- Καλά αν και νόμιζα πως ήθελες να μείνεις με τον αδερφό σου.

Μ- Με πόνεσε η μέση στην πολυθρόνα.

Μπ- Καλά....

Η νοσοκόμα δεν ήρθε ποτε και ο μπαμπάς με τον Μάρκους έφυγαν. Πού να ήξερα πως ο Μάρκους θα έκανε αρκετές μέρες να έρθει να με δει....