The ghost-girl (completed)

Part 10

Έτρεξα στο τιμόνι και το κατέβασα κάτω. Το αεροπλάνο έκανε στροφές και ξαφνικά το γύρισα ίσια και προσγειώθηκε χοροπηδώντας σε ένα δάσος. Βγήκα έξω και άρχισα να τρέχω για να μην με προλάβει η αστυνομία. Χάθηκα μέσα στο δάσος και έτρεχα. Βρέθηκα μπροστά από ένα καφέ ποτάμι με κάτι παράγκες στα πλάγια. Κάτι Ινδιάνοι με κοίταζαν παραξενεμένοι. Που στο καλό είμαι ρε παιδιά στον Αμαζόνιο;
Ένας τύπος με κάτι τατουάζ ήρθε και μου μίλησε.

Τυπ- jes kmak einiro feli marop?

Τ- Τι;;;

Τυπ- aau jes ta! Are you from Europe?

Τ-Yes...Which country is this?

Τυπ-You are in Sudan.

T- AFRICA???

Τυπ-Ta!

Τ- ΠΩΣ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΒΡΕΘΗΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΡΒΗΓΙΑ ΣΤΟ ΣΟΥΔΑΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΕΜΙΛΥ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟ ΓΕΡΟ ΚΙΝΕΖΟ ΠΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΑΛΑΜΠΟΥΡΝΕΖΙΚΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΩ ΜΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ!

Είπα πολλά αλλά δεν ήταν κανείς εκεί να με ακούσει. Ο γέρος είχε μείνει να με κοιτάει.

Τυπ- Can I help you young man?

T- Πώς με είπες μάστορα;

Τυπ- Where are you from?

T- Norway.

Τυπ- Wow it must be sooo cold there!!

Όρεξη έχει αυτός να του πω πόσους βαθμούς έχει σπίτι μου. Ε λοιπόν χιονίζει! Σε προσκαλώ να παιξουμε χιονοπολεμο γέρο!

Τ- Yes but...

Θα έλεγα για φαγητό αλλά άκουσα την φωνή Της στο κεφάλι μου...

«Αν θες να φας πραγματικά, έλα στο μεγάλο δεντρο πέρα στα δυτικά. Αλλιώς θα φας άψητα ψάρια με λέπια»

Τ-... but I have to go bye!!

Ο γέρος με κοίταζε περίεργα καθώς έτρεχα προς εκείνο το δέντρο. Δεν είμαι σίγουρος πως πρέπει να την εμπιστευτώ...

Εμ- Σε περίμενα.

Πάνω σε ένα κούτσουρο είχε το κουτί της pizza fun με μια πίτσα με μανιτάρια και πιπεριές μιαμ μιαμ!!!!

Εμ- Μπορείς να φας ελεύθερα...

Τ- Γιατί να σε εμπιστευτώ;

Εμ- Γιατί ο Μάρκους είναι ζωντανός...για την ώρα...αλλά δεν μαρέσει αυτή η χώρα για σένα οπότε...φάε!

Εδώ κόντευα εγώ να πεθάνω της πείνας...τι να κάνω, έφαγα δύο κομμάτια. Μετά όμως ένιωσα κουρασμένος και αποκοιμήθηκα. Το τελευταίο πραγμα που είδα ήταν το σατανικό της χαμόγελο...