თავი ოცდამეცამეტე

603 54 0
                                    

- ჰმმმ, სად არიან ჰერმიონი და მალფოი? - ჰარიმ თავის შეყვარებულს ჰკითხა როდესაც მასთან და ზაბინთან ერთად მაგიდას მიუჯდა დიდ დარბაზში
- აზრზე არ ვარ. რამოდენიმე წუთის უკან ჩემთან ერთად იყო - ჯინიმ გაკვირვებით წარბი აიწია და ბლეზს გახედა - შენ იცი სად არიან?
- მე ბოლოს ოთახში ვნახე და მეგონა შენ გამოგყვებოდნენ - მან ბეკონის დიდი ნაჭერი ჩაიდო პირში
- ორივე ჩემს ძმას მაგონებთ, მასსავით დაბდურა და უყურადღებოები ხართ - ჯინიმ ორივე გააკრიტიკა და ისევ ჰარის ჰკითხა - ჰარი, შენ აქ ჩვენთან ერთად როდის მერე ჯდები?
- მე და ჰერმიონმა ვისაუბრეთ და გადავწყვიტეთ რომ ხანდახან ერთად მიგვერთვა საჭმელი და თან გვესაუბრა ხოლმე, თუმცა თვითონ სადღაც გაჰქრა და...
- წარმოდგენა არ მაქვს მათ თავს ეხლა რახდება - ჯინიმ ნახევრად მოიტყუა და ნახევრად სიმართლე თქვა, რადგან:
#1 მან იცოდა თუ რა ხდებოდა სინამდვილეში ამ ორს შორის
#2 მას მართლაც არ ჰქონდა წარმოდგენა თუ რას აკეთებდნენ ისინი ამ წუთას
- დავიჯერო მალფოი არაფერს გიყვება ხოლმე, თუ რის გაკეთებას აპირებს? - ჰარის გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა
- არა, ერთ მცირე დეტალსაც კი, საკუთარ თავში ჩაკეტილ აუტისტ ბავშვს გავს - ზაბინთან ერთად შეყვარებულ წყვილსაც გაეცინა
- რონი ჩვენ გვიყურებს? - ჰარიმ ჯინის ჰკითხა რადგან თვითონ ზურგით იჯდა რომ ვერ შეემჩნია
- ხო მაგრამ ლევენდერი უფრო ინტერესით მოგვშტერებია, ჭორიკანასავით. ოო ღმერთო ნეტა როდის დაშორდება რონი?! ასეთი იდიოტი რა ჯანდაბად უნდა? თუმცა რას ვიზამთ ჩემი ძმაა უტვინო... - ჯინიმ ღრმად ამოისუნთქა
ბლეზმა მოხარშული კვერცხის გაფცქვნა დაიწყო და თან ლევენდერი ფიქრებიდან გამოიყვანა მოულოდნელი დაყვირებით
- ბრაუნ! სურათი გადაგვიღე, მერწმუნე, უფრო დიდხანს შეგეძლება ყურება - გაბრაზებული ლევენდერი უკან გაბრუნდა ტრიო კი სიცილით იხოცებოდა
--------------------------------------------------
ჰერმიონმა შემთხვევით დრაკოს დააბიჯა ფეხი და სანამ დაიყვირებდა მანამდე ანიშნა რომ ჩუმად ყოფილიყო
- ეს რატო გააკეთე? - გამწარებით ჩასჩურჩულა დრაკომ
- კაი ხო, არ მოკვდები ნუ გეშინია...ქალუსიავ
- კმარა ამდენი ჩურჩული, აქ აღარავინაა - კორიდორი მართლაც დაცარიელებული ჩანდა
- სიფრთხილეს თავი არ სტკივა, რაიცი ეგებ უცებ ვინმე მოგვადგეს - ჰერმიონი ქანდაკებას მიუახლოვდა და ჯოხი მიუშვირა, თან წარმოთქვა - დისენდიუმ!
ქანდაკება გაიხსნა და ჰერმიონმა ჯოხი თავის ადგილზე შეინახა.
- ვაუუ - ჰერმიონის მაგიით აღფრთოვანებული იყო დრაკო
ისინი ნელნელა დაიძრნენ რომ ფეხის ნაბიჯების და ხითხითის ხმა მოესმათ
- დრაკო, გთხოვ მითხარი რომ ეს შენ იყავი - ჰერმიონი ადგილს მიეყინა
- ჯანდაბა! ჩქარა შედი - ჰერმიონმა იგრძნო ორი ხელი როგორ აწვებოდა საჯდომზე :დ რომ სწრაფად გამძვრალიყო ქანდაკების უკან. მან უცებ დაიკივლა რადგან პირდაპირ თავით გადაეშვა უკუნით სიბნელეში და მუცლით დაეცა იატაკზე. 2 წამიც არ იყო გასული რომ მას დრაკო მოჰყვა და ის ჰერმიონის ზემოდან აღმოჩნდა იგივე პოზიციაში
ჰერმიონს თითქოს ყველა ნეკნი ჩაემტვრა და ტკივილისგან დაუყვირა
- გაწიე ეგ შენი უკანალი იდიოტო - მან უკან მოიხედა და დაინახა როგორ ჩაიკეტა გასასვლელი, თანაც მოესმა ორი გოგოს გაქცევის და ხითხითის ხმა
- ჯანდაბა გვიპოვეს - დრაკო ფეხზე წამოდგა
ჰერმიონიც ადგა, წელში გაიმართა და ტანსაცმელი დაიფერთხა
- ძაან მძიმე ხარ, ძვლები ჩამინგრიე
- შენი ბრალია რომ არ გაინძერი თავის დროზე
- სხვათა შორის არანაირი უფლება არ გქონდა საჯდომზე რომ შემხებოდი - ორი გაცეცხლებული თვალი მალფოის უყურებდა
- ეგეც შენი ბრალია რომ დროზე არ გაინძერი - დრაკო წინ წავიდა და ჰერმიონს მოაძახა - ისე ცუდი არ იყო - და ჩაიცინა
მის უკან მდგომი გამწარებული გრიფინდორელი გოგონა უკვე თვალის დაუხამხამებლად დამარხავდა მას, იმდენად გააცოფა მისმა სიტყვებმა
- სულს ამოგხდი დრაკო მალფოი! - დაუღრიალა ბოლო ხმაზე
- ვერ ამომხდი
- და რა მიშლის ხელს?
- შენ ხომ გიყვარვარ, არ გახსოვს? - ყურში ჩასჩურჩულა და ასაფეთქებლად მომზადებულ ჰერმიონს კისრისტეხით გაექცა
- მოდი აქ...შე...შე...უჰჰ - თან მისდევდა და თან უყვიროდა
--------------------------------------------------
ჰარი ჯინი და ბლეზი ახლახანს მორჩნენ საუზმეს რომ ორი გოგოს ბუტბუტი და სიცილი მოესმათ
- დაინახე ისინი? შენი აზრით სად მიიპარებოდნენ? - ერთმა გოგომ თავის მეგობარს ჰკითხა
- ერთად რა საყვარლები არიან, ძალიან უხდებიან. დრაკო მალფოი და ჰერმიონ გრეინჯერი...თითქოს აკრძალულ სიყვარულს ჰგავს მათი ურთიერთობა - მეორემ უპასუხა და ოდნავ გაწითლდა - აუუ როგორი რომანტიულია...ერთად გაიპარნენ და მარტო იქნებიან საყვარლად
ტრიო მათ საუბარს უსმენდა. მათ ჯინი გამოეყო და ნელ-ნელა მიუახლოვდა გოგონებს
- ზუსტად სად დაინახეთ ისინი, შეგიძლიათ მითხრათ? - ჯინიმ მოულოდნელად ჰკითხა ლაპარაკში გართულ გოგონებს რომლებიც უეცრად შეხტნენ შიშით
- ჩვენ...მე..მესამე სართულზე დავინახეთ ქანდაკებასთან - ერთ-ერთმა გოგომ სწრაფად ჩაუკაკლა ინფორმაცია
- გმადლობთ, და ამის შესახებ არავის მოუყვეთ - ზედმეტი სიტყვის გარეშე დატოვა ისინი და იქვე მდგომ ბიჭებს დაუბრუნდა
- ღმერთო ჩემო, ეს ჯინი უიზლი არ იყო? ჰარი პოტერის შეყვარებული! - გოგონებს სალაპარაკო თემა არ გამოელიათ და ისევ მოყვნენ ჭორაობას, როცა ჯინი უკვე კარგა ხნის წასული იყო
- რა გითხრეს? - ჰარი მოუთმენლად წრიალებდა ერთ ადგილზე
- სკოლის გარეთ წასულან
- ჰოგსმიდში - დაასკვნა ჰარიმ
- ჯანდაბა, ეს უნდა მცოდნოდა. ისინი საშობაოდ საჩუქრების საყიდლად არიან გაპარულები - ბლეზი ეხლა გარკვეულიყო საქმეში
- ჰო კარგი წავიდეთ და ჩავიცვათ, ჩვენც ჰოგსმიდში მივდივართ - ჰარიმ ჯინის ხელი ჩაჰკიდა - ზაბინი შენ წამოხვალ?
- კი წამოვალ და იქ როგორ მოვხვდებით?
- ერთი არაჩვეულებრივი გასასვლელი ვიცი და დარწმუნებული ვარ ისინიც სწორედ იქიდან გაიპარნენ
- კეთილი
ტრიო წავიდა მოსამზადებლად, რათა ჰოგსმიდში გაპარულიყვნენ და დრაკოს და ჰერმიონისთვის "პაემანი" ჩაეშხამებინათ
- შეგხვდებით ბიბლიოთეკასთან ერთ საათში - ჰარიმ ბანდას მიმართა სიტვით და მალევე დაიშალნენ
--------------------------------------------------
- ვინ იფიქრებდა რომ ჩემთან ერთად პაემანზე გინდოდა წამოსვლა - დრაკომ ჩაიცინა და ხალხით გაჭედილ ქუჩებში გზას იკვლევდა
- ეს პაემანი არ არის! - ჰერმიონიც არ ჩამორჩა პასუხში
- სიმართლე გითხრა "საშობაოდ საჩუქრები უნდა ვიყიდო" ცოტა უშინაარსო მიზეზია, ისეთი რომ ადამიანს ვერ მოატყუებ, ჯობდა სხვა მოგეფიქრებინა - მისი წვალებით სასწაულად ერთობოდა მალფოი
- დრაკო, ეს პაემანი არ არის!
- ხო, კაი - "ვითომ დავიჯერე"-ს სახით შეხედა დრაკომ
- იდიოტი ხარ - ჩაიბუტბუტა ჰერმიონმა
- შენ კიდე ჩემზე შეყვარებული ხარ! - მანაც ჩაიბუტბუტა საპასუხოდ
ჰერმიონმა ტუჩები ძლიერად დააჭირა ერთმანეთს რომ მისთვის ბოლო ხმაზე არ დაეკივლა
- ძაან მშია - დრაკომ მუცელზე ხელები დაიდო - შენ არ გშია?
- არა! - ეს უპასუხა თუმცა მუცელმა საპირისპირო დაუმტკიცა, როცა დაიღმუვლა :დ ჰერმიონს შერცხვა და გაწითლდა
- აბა ეს რა იყო?
- ხო კაი, ცოტათი მშია - მუცელმა უფრო დიდი ხმა გამოსცა მის საწინააღმდეგოდ - კაი, ძაან მშია
- ტყუილების თქმას უნდა გადაეჩვიო - დრაკომ ამაყად გაიღიმა
ჰერმიონი მიხვდა რომ მასთან ზედმეტ საუბარს აზრი არ ჰქონდა და ამიტომ თავი შეიკავა შეპასუხებისგან.
- მოუჩქარე გვაგვიანდება, ბევრი დრო არ გვაქვს
- კარგი რა, თავზე საყრელი დრო გვაქვს. ჯერ ხომ მხოლოდ...- დრაკომ მაჯის საათს დახედა - ჯანდაბა, ეს იდიოტი საათი ისევ გაჩერდა
ჰერმიონმა მის საათს შეხედა, რომლის ისრებიც სრულიად გაქვავებულიყვნენ
- რამდენი ხანია რაც გაქვს?
- ორი წელია, შეიძლება სამიც. ნუ ფაქტია რომ ძველია. ბაბუისგან გადმომეცა მემკვიდრეობით - მან ბრაზით მოიხსნა საათი და რადგანაც გადაგდება დაენანა ჯიბეში ჩაიდო - ჯერ ადრეა, ჩვენ ათზე წამოვედით და ახლა თერთმეტის ნახევარი იქნება მხოლოდ
- ცოტა საქმე ნამდვილად არ გვაქვს. ჩვენ ჯერ უნდა შევარჩიოთ და მერე ვიყიდოთ საშობაო საჩუქრები დრაკო, და ეს ძალიან დიდ დროს წაიღებს მერწმუნე
- მაინც ვერ მიგიხვდი რაღაცას
- რას?
- რაღა მაინც და მაინც დღეს გადაწყვიტე აქ მოსვლა? არ შეიძლებოდა ცოტა დაგვეცადა - დრაკოს სახე მოეღუშა.
- დღეს არაჩვეულებრივი დღეა შოპინგისთვის რადგან გაზეთში წავიკითხე რომ საშობაოდ დიდი ფასდაკლებაა, ასე რომ მიზეზი სწორედ ესაა. თანაც თოვს, საშობაო განწყობა სუფევს, ულამაზესი დეკორაციებია, ნუთუ არ მოგწონს? - ჰერმიონს თვალები უბრწყინავდა
ორივენი იქვე არსებულ მომცრო კაფეში შევიდნენ
- და დღეს ფასდაკლების ბოლო დღეა, თუ რახდება? - დრაკო სკამზე მოთავსდა და ჰერმიონს მიაშტერდა რომელიც მის წინ იჯდა.
- კაი რა ეგრე ნუ ლაპარაკობ, თითქოს მხოლოდ ფასდაკლება მადარდებეს და ეგოისტი ნუ გამოგყავარ - ჰერმიონმა წარბები ასწია - თუმცა მართალი ხარ ფასდაკლების ბოლო დღეა დღეს
დრაკოს ჩაეცინა
- ჩემი გაღიმება არასოდეს გეშლება ჰერმიონ გრეინჯერ
- ხო, რათქმაუნდა ეგ ჩემი ყველაზე დასაფასებელი უნარია - მანაც გაიღიმა - სად სიცხეში წავიდა მიმტანი
- დაიცადე, აი მოდის უკვე
მალე გამოჩნდა მიმტანიც რომლის დაახვაზე ჰერმიონს ხალისი წაუხდა და სახე მოეღუშა
- გამარჯობა. დღეს რითი მოგემსახურო? - ქერათმიანი გოგო დრაკოს ეშმაკურად უღიმოდა და თითქოს ეფლირტავებოდა კიდეც. მან ჰერმიონს ყურადღება არც კი მიაქცია და მხოლოდ ცისფერთვალება ბიჭს სჭამდა თავისი მზერით
ჰერმიონი გაცეცხლებულიყო: "სადაც კი წავალთ მოსვენებას არავინ გვაძლევს" - თავისთვის ჩაიბუტბუტა
- გაგიმარჯოს - დრაკომ ყველაზე შარმიანი ღიმილით გახედა მის წინ მდგარ მიმტან გოგოს
ჰერმიონმა ზიზღით შეხედა მას
- გამარჯობა, ისე მეც აქ ვარ რო რამე - ქერათმიანმა გოგომ მხოლოდ ახლა შენიშნა ჰერმიონი და მას მკვლელი მზერით გამოხედა, თან მენიუ გაუწოდა. შემდეგ ისევ დრაკოს მიაპყრო თვალები და მასაც გადასცა მენიუ, ოღონდ უფრო ტბილი ხმით უთხრა
- სასმელს რას მიირთმევ?
ჰერმიონმა ბრაზით შეხედა
- მე წყალს ავიღებ - ძალაძალით გაუღიმა
ახლა დრაკოს გახედა
- შენ რას აიღებ?
- მეც წყალს დავაყოლებ, გმადლობ... - მან მიმტანის გულსაბნევს დახედა - ...ქეით - შემდეგ ჰერმიონს გახედა და ჩასჩურჩულა - ნახე, მასაც ქეითი ჰქვია
- კარგი ცოტა ხანში დავბრუნდები და შეკვეთას ჩავიწერ, აბა კარგი დრო გაატარე - მან ისე მიმართა დრაკოს თითქოს მის გვერდით არავინ მჯდარიყოს და მალევე დატოვა იქაურობა
--------------------------------------------------
იმედი მაქვს მოგეწონათ... მხარი დამიჭირეთ დაVoteბით და კომენტარით ;)

დარჩი ჩემთან ❧ 𝙎𝙩𝙖𝙮 𝙒𝙞𝙩𝙝 𝙈𝙚Donde viven las historias. Descúbrelo ahora