::SAB 29::

39 5 1
                                    

QUEENS OF STANDARDS Series 1

STARS ARE BLIND

::::::::::
29
::::::::::

Life is a process, I can always adjust.


"I'm sorry.I was a jerk."

Umaanghang ang pakiramdam ko sa mga narinig ko.Nakakakilig sana pero mas nakakahiya.Yung ikaw na nga ang nagsimula ng pagkakamali sila pa ang magso-sorry.But on the other hand,mas nakakahiya din naman iyong tipong may alam na sila sa itinatago mo but they decided to play with it.

Di ko napigilang mangiti dahil natatawa ako. "Ayos lang." Sagot ko nang may marahang pag-iling.Dahil hindi lahat ng babae desperada,yung iba natatauhan na. "Ako 'tong assuming." Dagdag ko at sinamahan ng tawa,di nagtagal ang seryosong mukha niya ay natatawa na rin.

"So...friends?"

Nung una hindi ko alam kung maiinis ako pero nang makita ko siyang nagpipigil ng tawa,tumawa na rin ako at tinanggap ang pa-consuelo niyang handshake.The ffuck ng lalaking 'to!

---

Life is a process, I can always adjust.

"Wait architect,titignan ko kung okay na si dean."

I can't believe,siya pa rin ang secretary ng college of Architecture.How old I think is she? Fifty plus or maybe sixty minus?

My eyes pasted on the organizational chart before me.Good Lord! Maawa naman sila sa mga millenials!

And of course siya pa rin ang dean....

"Luy?" The old man said in surprise while gazing down my resume. "Still not married?"

Ngumiti ako at umupo lalo ng paharap sa kanya. Nabasa mo naman di'ba? "Yes,dean."

"No boyfriend?" Nagkibit akong balikat. "Why?"

Muntik ng tumilamsik ang pasensya ko buti nahatak ko pa pabalik. "Is it required?" Pabiro kong tanong.

Napatitig sa akin ang matandang nagbigay sa akin ng pinakamababang grade sa tanang college life ko,eighty.

After that brief and irritating encounter with the dean,makahinga-hinga akong lumabas ng faculty.

Ilang mga estudyanteng dumaraan ang napapatingin sa akin.Soon,next sem we will be dealing with each other.

---

Pagbalik ko sa bahay nag-aabang si Mama.

"Ano ng gagawin mo ngayon? Wala ka ng trabaho."

Kamusta ka naman? Ano,natanggap ka naman ba? My mind says otherwise.

Ipinatong ko sa sofa ang shoulder bag ko bago naupo ron. "By this coming second semester I'll be teaching in the university." Pamalita ko sabay paypay ng kamay sa mukha kong pinagpawisan sa init ng panahon sa labas.

Alam kong masamang nakatingin sa akin ang kausap ko.Let her be.

"Teaching? Magtuturo ka?" Then more likely she spat.

Stars Are BlindTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon