Stars Are Blind

::SAB 47::

QUEENS OF STANDARDS Series 1

STARS ARE BLIND
#LuyEp #ArchVsEngr

::::::::::
47
::::::::::

Please lumingon ka na

"No." And it halted my hand from opening the door.Lumingon ako sa kanya.

Lukot pa rin sa galit ang mukha niya at sobrang seryosong nakatitig sa akin.It was so intense I felt like a kid being scolded by and scaredly followed order.

Kaagad kong binitiwan ang pinto na para akong napaso at nag-behave.Balak ko doon na ako bababa sa kantong yon na binabaan ni Cyrus at magta-taxi na lang ako pahatid sa apartment.Pero sa hindi ko mawari,hindi ko yon masabi at magawa dahil nakakatakot siya ngayon.

"Dito ka lang and wait for me.Do otherwise and I will never talk to you again." Matigas at mariin sabi niya bago bumaba ng sasakyan niya.

I shouldn't be scared or affected but his tone was seriously menacing to ignore.Napapalunok nga akong tumigil at naghintay.At habang tumatagal palakas ng palakas ang nerbyos ko.I can still run away but I couldn't.Umuulit sa utak ko ang sinabi niya at para akong batang nababahala na baka totohanin niya.

Hindi ko namalayan na tulala pala ako hanggang sa naramdaman ko na lang na may kasama na ulit ako.Napapalunok akong tumingin sa driver's seat at nakita ko siyang naroon na nga at may plastic ng 7-eleven siyang inilalagay sa backseat.Nasundan ko yon ng tingin para alamin kung anong mga laman ng mapansin niya ako.

"Mag-iinuman muna tayo." Same cold serious tone then started driving.

Nagdikit ang mga kilay kong tumingin sa kanya. "Lasing ka na." I stated baka nakakalimutan niyang galing kami sa inuman.

Tinapunan niya ako ng tingin. "Mukha bang lasing na ako?" He said in full sarcasm.

That's when I realized I have to remain under his spell.Na may kasalanan ako sa kanya kaya manahimik ako at sumunod na lang.

I didn't know we'll make it to this point.

"Pero ako lasing na." Mahina kong sabi sabay balik ng tingin sa harapan.

Narinig ko siyang pagak na tumawa. "Stop lying."

I bit my lower lip and talked no more.Okay,magbabayad ako kung may babayaran ako.Yeah,I lied,twice and it deserved a punishment.

I vowed my silence but only in a short while.

"Bakit mo ginawa yon?"

Akala ko siya ang sobrang naka-focus sa pagmamaneho pero ako itong nagulat nang magsalita siya at narinig ang tanong niya.It wasn't just a simple plain question.It was full of spices I couldn't determine what should I pick.May galit,which is the boldest;parang may pagtatampo,may inis,may lungkot....Pero kung iyong tanong lang? Napapakagat-labi na lang akong nanahimik.

But he was asking. So he needs answers. "Luy." Nakakatakot ang boses niya at napapaitsa ako sa kinauupuan ko.Bakit ba ganito siya kapag nagagalit?

Sasagot na nga sana ako nang bigla naman niyang tabigin ang manibela at huminto kami sa gilid ng madilim na kalsada.Binuksan niya ang ilaw sa loob saka ako marahas na hinarap.Tinanggal pa ang kanyang seatbelt para lang mas makita ako ng maayos habang ako ay napapamaang na lang sa kaba.Anong ginagawa niya?