Stars Are Blind

::SAB 12::

A'N: Salamat po sa pag-add sa SAB!
-------------------------------------------------

QUEENS OF STANDARDS Series 1

STARS ARE BLIND

::::::::::
12
::::::::::

Isang malaking himala!

Wala,walang nasabi si mama.But the next morning sila ni papa ang wala sa agahan.

Tuloy,pumasok akong walang baon at walang-ganang magtrabaho.

"Ms. Jackie,congrats! Pumayag si boss Aries." Napakatamis ng ngiting balita ni Rida sa akin pagkarating ko pa lamang.Sa sobrang tamis,dinaig pa ako.

Though I feel bitchin' today I didn't try.Nakakasawa rin paminsan-minsan ang maging consistent.

"Really?" She nodded like a happy dog. "Buti naman."

Bigla itong sumimangot. "But two nights lang daw."

Okay,I wanna bitch. "Wow." I perfected. "Ba't di lang sinabing isang buong magdamag?" Matabang kong sabi hinayaan ko pang nakalaylay ang labi ko.

Nagkibit lang ito ng balikat. "Enjoy Bora...!" Matamis na paalam niya.

Really.

"Yow! Coffee?" Said someone I'm halfly happy to see,giving me a cup.

"Magkano?" Akma akong kukuha ng pambayad.

"Ouch." He said without actually sounding hurt. "So," he resumed putting my coffee to my table and then leaned on the low partition of my cubicle. "Narinig ko kayo ni Rida.Kailan tayo aalis?"

Buntong-hininga akong tumitig sa kanya. "Friday after work,'kaw na bahalang magsabi sa kanila."

"Ayos...." He said nodding his head slowly until he noticed something and stopped. "Ayos ka lang ba? Matamlay ka."

Napaangat ako ng tingin,napapaisip kung ayos nga lang ba ako.Nah,I don't mix wine to water.Trabaho,trabaho lang. "Oo naman,bakit?" Matamlay na sagot ko,scanning the papers.

"Wala naman.Sige." Aniyang halata namang duda.

Pagkaalis niya,para akong nalaglag sa bitag ng alaala pabalik sa mga magulang ko.Seriously? Malala na tong nangyayari sa amin.It's either one has to give up fighting.'Sobrang kailangang-kailangan',pfft....Ang sama ko don,alam ko.At some point though,it made me feel better letting them know my feelings and opinion.Pag-aari ko pa naman ang buhay ko,ang hinihingi nila sa akin ay isa lang sa hindi ko papayagan o papayagang ipagkaloob sa kanila.

Pfff.Binitiwan ko ang signpen para makakapit ako sa buhok ko.I need saving,I thought it's gonna be that easy but actually it's not.Ang respeto ko sa mga magulang ko ay katumbas o higit pa minsan sa pagtingin ko sa aking sarili,aayawan ko man ang isang bagay pero kung kailangan kong gawin,alam kong gagawin at gagawin ko.

It sucks to be this way.I never thought I could be this sad and desperate and dumbfouded.Bakit ba kasi hindi pumasaok sa isip ko ang mag-settledown noong mas bata-bata pa ako? Sshoot! Maliban sa klase ng lalaking pipiliin ko,may matres pa akong inaalala na parang bombang anytime sasabog at mababaog ako.