The Alpha Series Book 1: You are Mine (boyxboy) COMPLETED

Twelve: Ang Pagkikita...

Ethan's POV

Wala pang ilang araw ay tumawag sa akin si Mark, at sabi nito ay ito na yung huling beses na uutusan niya ako. Medyo kinakabahan ako dahil may parang mali sa sinabi niya. Kaya nga nang utusan nito ako ay alam ko ng mahirap ang gagawin ko.

Ang dami kong mga exams ang di ko na nagagawang pag aralan dahil kulang na kulang ako sa oras. Madalas ay kulng na ako sa tulog.

Haysss di nmn ako taga Department ng Psychology pero ako ang nag aayos ng kanilang celebration. Pero pumayag na din ako dahil may dahilan talaga akong gustong malaman. Dahil simula ng makilala ko si James, yung lalaki na tumulong sa akin last time ay mas naging maliwanag ang mg panaginip ko. Minsan nakakausap ko pa at sumasagot na din ang nilalang s panginip ko.

Kaya nga kahit malayo ang Laguna ay pumayag ako dahil nahihiwagan ako ako binatang iyon. Yung pakiramdam na ligtas ako pag nasa paligid ko siya pati yung intuition ko na nagsasabing magiging ok ako pag nakikita ko siya.

Hindi ako bakla, kaya alam ko sa sarili ko na wala akong nararamdaman dito. Hanggang ngayon di ko pa din nakakalimutan ang namatay kong kasintahan.

----------------------

Ngayon nga ay gumising ako ng maaga para mamili at at magnhanda patungo sa Laguna. Mabuti n lamang ay linggo ngayon, walang pasok.

Naghanda na din ako ng extra kong mga damit para naman may pamalit ako. Dala ko ang paborito kong hoodie jacket na huling binigay ng aking kasintahan.

Masaya na sin ako ng malan kong may mga katulong din ako sa pag aayos doon.

May mga cook na dumating at isa doon ay kakilala ko dahil dati naming cook ito sa bahay. Gulat na gulat ito ng makita ako. Pero nakiusap ako tulad ng dati na wag ipagsabi kung sino ako dahil ibang iba na ako ngayon. Naintindihn naman niya. Mangiyak ngiyak nga ito ng makapagkwentuhan kami. Tulad ni tita Ynez alam niya na hindi sila namatay sa plane crash dahil siya pala ng kasama ng mga ito nang ihatid niya sila sa lugar ng pinag usapan. Alam din niya na maang nangyari sa mga kasambahay namin dahil oraa n makarating sila s bahay namin noong araw na madukot ako ay wala na ang mga ito. Sabi niya, malinis ang bahay namin at ang tanging bakas lang na nagmdukot nga ako ay may sulat na naiwan pero ng hanapin ko at puntahn ang mga bahay ng dati naming mg katulong ay hindi pa daw ito umuuwi at hnggang ngayon ay di pa din nakikita at nauwi. Tanging siya, ang mag asawang Manang Bebang at Mang Berting ang nakaligtas dahil ng araw na iyon ay namimili sila.

Kaya dahil na din sa kilala ko siya ay mas naging madali ang aking mga gawain, pinakilala din niya s kin ang apat pa niyang kasama. Pero pinakilala niya akong kaibigan ng dati niyang amo, syempre kami iyon.

Mga mag aalas tres ng hapon ng unti unting nagdadatingan ang mga bisista at mga estudyante ng psychology department.

Tinago ko ang mga gamit ko sa isang sulok kung saan walang makakakita. Mas maganda ng maging maingat. Hindi kasi ako tiwala sa pwedeng gawin o balak ni Mark sa akin.

Bumigat ang pakiramdam ko ng dumating ang alas sais ng hapon. Nalaman ko na dumating pala si James ng mga oras na iyon.

Nakisuyo ako kay Badong, yung dati naming cook na kung maaari ay iidlip muna ako saglit dahil ang sama talaga ng pakiramdam ko. Pero bago pa man ako pumikit ay may inabot sa akin si Badong.

"Sir, happy birthday po. Pasensya na po kung eto lang. Eto lang po kaai ang nakayanan ko. Wala po kasi akong dalang perang malaki. Kaya nga po ng tawagan ko si Manang Bebang ay nasabi nga niya na kaarawan nyo nga po bukas kaya nga po nagpresinta na akong ako ng mamili para makabili ng something para sa inyo. Pinasasabi din po ni mag asawa na kamusta na daw po kayo sana isang araw ay makita daw po nila kayo"