Authors Note:
Disappointed!?
Hahaha
Don't worry sinama ko na yung Note ko sa Chapter na ito. Kaya di lang siya Author's Note kundi may isang mahabang Chapter din.So,
Before i start this chapter...
Gusto ko lang na sabihing uunahin ko muna ang POV ni James..
Wala pong POV si Liam dito.Hehehe bitinin ko lang kayo saglit.
Kasi ang tagal na din ng huli siyang magka POV.Anyways...
Mahaba po ng Chapter na ito...
Kaya sulit din po ang paghihintay ninyo...Pasensya na kung matagal ko po bago na post ito kasi sa totoo lang nalulungkot ako at madalas tulo uhog ko sa pag eedit.
Tapos gusto ko pa, pa-misteryoso yung chapter na ito.
Hehehehe
Enjoy reading...Salamat po sa mga Comments and Votes po ninyo. I hope matulungn nyo din ako na mashare ito sa iba pa.
Salamat din sa new Followers ko.
Feel free to comment po.
Wag nyo lang ako aawayin ha.Baguhang writer lang po ako. Gusto ko lang magsulat to release some stress at ma share ang imagination ko.
Dahil ang totoo nyan nasa Medical Field po ang work ko at nag aaral uli ako to be a doctor.
Kaya muli salamat sa Lahat...
Juan
----------------
James POV
Sa campus pa lang ay di na ako mapakali. Pero di ko masabi kay Liam dahil alam kong mag aalala ito.
Kaya nga ng matapos ang aming klase ay agad akong nagsabi dito na nararamdaman akong mali.
Kahit siya pala ay di na pala siya mapakali at nasabi niyang kanina pa din siya kinakabahan. Kaya naman agad niyang dinukot sa kaniyang bulsa ang kaniyang cellphone.
Kita ko ang pag dial nito at paglabas ng mukha at pangalan ni Ethan sa screen ng phone nito.
Nakailang tawag na si Liam pero walang Ethan na sumasagot. Madalas ay operator ang nasagot dito. Kaya naman halos di ko na mabasa ang mukha ni Liam sa sobrang pag aalala. Nang tangkain kong pasukin ang isip nito ay talagang nahirapan ako dahil napakagulo at wala sa sarili si Liam. Puro Ethan ang nasa isip nito.
Agad kaming nagtungo sa kotse nito at nagdecide na lang akong iwan ko ang sasakyan ko at sumabay na lang kay Liam.
Lahat ng lugar kung saan nag ta trabaho si Ethan ay pinuntahan na namin nagugulat nga ako dahil alam talaga lahat ni Liam kung saan saan ang lugar subalit walang Ethan kaming nakita.
Huli naming pinuntahan ang bahay nito pero kahit dito ay wala ito.
Halos mabaliw na si Liam sa pag iisip at pag aalala dito. Kahit ang aming mga Wolf ay di na rin mapakali. Ikot ng ikot ang aking Wolf at takaga namang gusto na din nitong makalabas. Rinig na rinig ko sa isip ko ang pag alulong ng Wolf na nasa katawan ni Alpha Liam.
Nang maramdaman naming di na namin kayang pigilan ang aming mga Wolf ay nagdecide na muna kami umuwi at magpalit ng damit at ninais naming tumungo sa police station. Dahil pag di pa namin ginawa iyon ay talagang mag wawala si Liam lalo na ang Wolf nito.
Habang nasa byahe ay kita ko ang takot sa mukha nito, nagulat pa nga ko ng mapansin ko itong nagpunas ng luha niya. Di ko na din namamalayan na ganoon na din ako. Ewan ko pero may kung ano sa akin ang nalulungkot.
BINABASA MO ANG
The Alpha Series Book 1: You are Mine (boyxboy) COMPLETED
FantastikMatagal kong hinintay ang oras na makilala ko siya. Kahit hindi na ibigay sa akin ang katungkulang inaasam ng lahat. Makilala ko lang siya. Pero anong gagawin ko kung ang oras na iyon ang siya din namang magbabago at gugulo sa mundo ko. Sabi nga nil...