𝐈𝐃𝐎𝐋 | RoséKook

0.0

IDOL | Jungkook • Rosé

➰

2015

Kulaklarımda işittiğim çığlık sesleriyle birlikte gözlerimi açmak zorunda bırakıldığımda oflayarak yattığım yerden doğruldum ve bakışlarımı, odamın kapısının önünde garip hareketler sergileyen en yakın arkadaşıma doğru çevirdim.

Bir yandan gözlerimi ovalayıp ayılmaya çalışırken diğer yandan da sabah sabah sağır olma tehlikesi yaşayacak kadar büyük ne gibi bir günah işlediğimi merak ediyordum doğrusu.

"Tanrı aşkına, Lisa! Şöyle bağırıp durmayı keser misin lütfen? Tüm komşular bizden şikayetçi olacak."

Lalisa beni umursamayarak kendi kendine dans etmeye devam ederken, "Kesemem Chaeng, kesemem." Diyerek nefes nefese mırıldandı ve birkaç adımda yanıma gelerek üzerimdeki yorganı çekip aldı.

"Bugün harika bir gün!"

Bu sevinçli hallerine ufak bir tebessümle karşılık verdiğimde o bunu umursamadı ve her ne kadar engel olmaya çalışsamda beni zorla yataktan kaldırıp elimden tutarak odanın ortasına doğru çekiştirdi.

Sadece birkaç saniye içerisinde elimi tutarak beni de garip hareketlerine alet ettiğinde ister istemez kaçan uykumun arkasından el sallamaya ve yavaşça ona ayak uydurarak havaya girmeye başlamıştım.

Tanrım, bugün bizim için gerçekten de çok önemli bir gündü. Hala böyle bir şey yapacağımıza inanamıyordum doğrusu.

Bugün Lisa ile birlikte hayatımızda ilk defa BTS'in konserine gidecektik. Çıkış yaptıklarından beri takip ettiğimiz, idolümüz olan adamların konserine gitmek bizim gibi fan olan insanlar için dünyadaki en mutluluk verici olaylardan biriydi.

"Hala inanamıyorum Chaeyoung, onları kanlı canlı görebileceğimize inanamıyorum!"

Lisa'yı kıkırdayarak onayladığımda elinden kurtuldum ve nefeslenmeye çalışırken bu seferde ben onun elinden tutarak durmasını sağladım.

"Tanrım, Lisa... Bunun için sana ne kadar teşekkür etsem az. Sen olmasan, asla olmazdı."

Söylediğim şeyler karşısında bir anda duraksadığında tıpkı bir haltlar karıştırdığı ancak bir türlü bana söyleyemediği zamanlardaki gibi çekingen bir ifadeyle suratıma bakmaya başlayınca endişelenmeden edemedim.

Bu bakışları tanıyordum. Kesin ters giden bir şeyler vardı.

"Bilmediğim bir şey mi oldu Lalisa?"

Sorum karşısında anında bakışlarını yere eğdi ve yanımdan geçip yatağıma oturarak parmaklarıyla oynamaya başladı. Tanrım, kesin bir şeyler olmuştu.

"Şey... Chaeyoung, sana söylemek için bugünü beklediğim için bana kızma nolur ama ne yapayım, başka türlü asla kabul etmeyeceğini biliyordum."

"Neler oluyor? Neymiş o asla kabul etmeyeceğim şey?"

Israrlarım üzerine çekingen bakışları benim anlayışlı bakışlarımla buluşur buluşmaz bir anda yerini tatlı bir heyecana bırakırken aniden değişen ruh haliyle, "Babam bizi fan buluşmasına gönderiyor!" Diye çığlık atarak yataktan kalkıp boynuma atladığında hiçbir şey söyleyememiş ve öylece kalakalmıştım.

Fan buluşması mı? Hani şu, benim gibi sıradan insanların ne kadar çalışırlarsa çalışsınlar asla olamayacağı kadar zengin olan insanların katıldığı fan buluşması mı?