𝐈𝐃𝐎𝐋 | RoséKook

1.2

Keyifli Okumalar.

***

Sonunda alışveriş merkezinden çıkabildiğimizde hep beraber kapının önünde dikilmeye başlamıştık. Hava çok soğuktu ve üstüne üstlük saçma sapan bir esinti vardı. Kısacası donmak üzereydik.

"Daha fazla burada durmaya devam edersek buz tutacağım, hadi gidelim."

Taehyung ellerini birbirine sürtüp ısınmaya çalışırken adeta tüm düşüncelerime tercüman olduğunda onu onayladım ve ruhsuz sesimle, "Size iyi geceler. Gerçekten eğlendiğim bir gün oldu, hepinize teşekkür ederim." Deyip bir iki adım ötemde duran Lisa'nın koluna girerek yürümeye başladım.

Ancak Lisa adım dahi atmayarak beni durdurduğunda zaten Jungkook'la yaptığımız tartışmadan beri asık olan suratım daha da asıldı.

"Ne dikiliyorsun Lalisa?! Yürüsene!"

Taehyung yerinde kıpırdanmaya başladığında, "Şey, Chaeyoung... Sen tuvaletteyken biz Lisa ile konuştukta, sende istersen sizi biz burakabiliriz. Arabayla geldik." Dedi ve çekingen bakışkarını üzerime dikti.

Zaten sinirliydim, birde bunun üstüne Lisa'nın bugün içinde bana sormadan benim adıma verdiği ikinci kararı duyunca iyice çıldırmıştım.

Öfkeli bakışlarımı Lisa'ya doğru diktiğimde kolunu benden kurtardı ve hemen yan tarafında duran Taehyung'un arkasında doğru ilerlemeye başladı. Hah! Birde küçük bir çocuk gibi, daha bugün tanıştığı adamın arkasına mı saklanacaktı?!

Mahcubiyetle eğdiği kafasını kırmayı eve gidinceye kadar erteleme karar verdiğimde, "Gerek yok. Biz kendimiz gideriz. Öyle değil mi Lalisa?!" Dedim ve sorgulayan bakışlarımı üzerine diktim.

"Ne var Chaeyoung? Bence gayette iyi olur. Hem bu saatte taksiye binmekten korkuyorum ben."

Bakışlarım şaşkınlıkla aralanırken karşımdaki kızın gerçekten de 12 yıldır tanıdığım Lalisa Manoban olup olmadığından emin olamamıştım. Sadece birkaç saat içerinde nasıl bu kadar değişebilmişti? Acaba buradan sonra gideceğimiz yerin birlikte kaldığımız odamız olduğunu unutupta cesaret hapı felan mı içmişti?!

"Lisa haklı, gece gece tek başınıza dönmeyin. Yolumuzun üstü zaten, bizim için sorun olmaz Chaeyoung."

Jimin'de onu onayladığında derin bir nefes aldım ve sabır dilendim. Şu anda bu aptal düşünceyi kabul etmek istemeyen tek kişiler ben ve karşımda sabırsızca ayağını sallayan Jungkook olmalıydı. Gerçekten de utanç verici bir gece oluyordu.

Yaklaşık beş dakikanın ardında karşımda bana istekli gözlerle bakan bakışlara karşı daha fazla dayanamadığımda uzatmamaya karar vermiş ve birkaç dakika sonra arabaya binmiştik.

Taehyung sürücü koltuğunda otururken yan tarafında Jimin, arkada da biz oturuyorduk. Lalisa yorulduğunu söyleyerek hepimizden önce atlayıp cam kenarına kurulduğunda bizde Jungkook'la yan yana oturmak zorunda kalmıştık.

İlk başta ikisinin ortasında otururken oluşan gerginlikten dolayı tırnaklarımı yememek için kendimi zor tuttmuştum ancak daha sonra Taehyung'un açtığı klimayla birlikte iliklerime kadar işleyen soğuktan kurtularak ısınmış ve oldukça fena bir halde mayışmıştım. Dışarısının tam olarak ne kadar soğuk olduğu anladığım andı o an.

Radyo'da çalan slow ve düşük sesteki müzik iyice uykumu getirdiğinde kapanmaması için zorladığım göz kapaklarım çoktan bana ihanet etmeye başlamışlardı bile.