Söylemek istediğim birkaç önemli şey var. İlk olarak haftada bir bölüm gelecek dersem sizi kandırmış ve boş yere bekletmiş olurum, biraz aralıklarla gelecek ama gelecek. Arada olmasındansa seyrek bölüm gelmesi daha iyi diye düşündüm ve çocuklarımı alıp geldim.
Birçok yerden İlkyaz için sayısız mesaj aldım, herkes geri dönmesini istedi ve ben kendimi sıkıştıracak olsam da sizi daha fazla bekletmek istemedim. Sevginizi hissetmek çok güzel, İlkyaz'a olan bağlılığınız için teşekkür ederim.
222 Fortis et Liber isimli bir kurguya başladığımı biliyorsunuz. Kendimi geliştirmek ve bugüne kadar yazdığım tarzın dışına çıkarak üzerine ciddi emek harcadığım bir iş. Sizi orada da yanımda görmekten büyük mutluluk duyarım.
ilkyazwattpad ve 222fortisetliber Instagram hesaplarını takip ederseniz çalışmaları ve duyuruları oradan görebilirsiniz.
Desteğinizi, yorum ve oylarınızı bekliyorum.
İrem Pelin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3 ay sonra...
Odanın içinde son bir kez daha döndüm. Çantamın elbiseme yeterince uymadığını düşünmek odadan çıkmama engel oluyordu. Baldırımda biten siyah süet çizmelerim ile uzun kollu siyah mini elbisem birbirlerini tamamlıyorlardı ama işte elimde tuttuğum bordo deri çanta ikisinin yanına yeterince uyumlu değildi. Bir an için onu bırakıp aynı markanın siyah olanını almayı istesem de uyumsuz olduğunu hissediyorum diye bırakılmayı hak etmediğini düşündüm.
Altlara doğru bukle yaptığım saçlarımı omzumun arkasına atıp odadan çıktım. Saat 9'a geliyordu ve biraz daha oyalanırsam geç kalacaktım.
"Nora," dedi üç aydır ona diğer adım ile seslenmesini söylediğim ve inatla bu isteğimi görmezden gelen kadın.
"Çıkıyor musun?"
Evet, bir de bu vardı... Kendisi bir tür evcilik oynuyordu ve çocuk rolünü de benim üstlenmemi bekliyordu. Hem algısı düşük hem Türkçesi eksik hem de unutkandı. Ne yazık ki DNA'ım yarısını oluşturuyordu.
"Evet," dedim bastırarak.
"Saat 5'de elbise provası için gelecekler, burada olursan sevinirim. Son iki provaya da katılamadın, çok ayıp oldu Duru'ya, programı çok yoğun. Anlatmıştım sana..."
"Evet evet," dedim elimi dramatik bir havayla boşlukta sallarken. "Senin liseden arkadaşın, şu an meşhur bir modacı olan, çok sevgili Duru Sungur. O kadar umurumda değil ki, o kadar olur."
