13 Mart'a girdiğimiz şu dakikalarda bir doğum günü sürprizi için karşınızdayım.
Evet, bu bir iyi ki doğdun, bölümü. Ve teşekkürü.
Benim canım arkadaşım iyi ki doğdun! @atagoksoy 🎈💜
Yine bir gün, aslında ben böyle bir şey hayal ettim diye anlattığım bir şeye her zamanki gibi benden çok heveslenmişti. Evet evet, bu bölümün çıkış noktasına. Ben ona, Nora değil de Ege geri dönseydi nasıl olur demiştim ve üzerine fikir yürütmeye başlamıştık. Sonra tabii bu fikir aklımdaki onca fikrin kaybolup gittiği o kara delikte dönüp durmaya başlamıştı.
Ve ben bir gün, yazayım bir nasıl olacak, diyerek bu bölümü yazdım.
Evet, bu bir alternatif evren bölümü ve ne yazık ki devamı olmayacak.
Hem İlkyaz severlere küçük bir finalden önce soluklanması olsun, hem de canım arkadaşım Ata'nın doğum günü için minik bir hediye olsun istedim.
Umarım keyif alırsınız.
İrem Pelin xx
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌸
Başımı bulutsuz, parıl parıl parlayan gökyüzüne çevirdim. Maviliğe sızan güneş ışıkları gözlerimden içime dolarken derin bir nefes aldım. Göğsümde, yazı kapatmanın burukluğuna inat açan kiraz çiçekleri vardı.
Neşeli ve pembe...
Gözlerimi kapattığımda içime gökyüzünün güzelliğinden dolan huzur, burukluğa dönüştü. Hızla kirpiklerimi araladım. Yüzüme sabitlediğim içimdeki vazoyu devirmediğim, kırık yok gülümsemesiyle önce birkaç adım ilerimizde ayakta duran Mert'e, ardından hemen yanımda tüm dikkatini dizlerinin üzerindeki deftere vermiş Sıla'ya baktım. Gülümsemem, en sevdiğim insanlar yanımda, gülümsemesine dönüştü. Vazoyu ise tavan arasına kaldırmıştım, kırık değildi, sadece eskiydi.
Sıla çizdiği kemikli eli gölgelemeye devam ederken, bir bacağımı diğerinin üzerine atıp sallamaya başladım. Instagram'a son attığım hikayeye gelen cevaplardan birine daha kalp emojisi yollayıp telefonu kilitledim.
"Ekin yazdı mı?"
Mert, Çetin ile konuştuğu konuyu bir kere daha bölmemden sıkılsa da maviş gözlerini bana çevirip "Yazmadı, gelir şimdi," dedi.
"Derslerin başlamasına şurada üç gün kaldı. Biz beyefendinin zaten seçildiğini bildiğimiz seçmeler için okula geldik ve kendisi ortada yok. Affedilir gibi değil."
"Önem listesinin en başında yer alan bir durum içindeyken yakınlarını yanında görmek istiyor haklı olarak."
Sıla, parmağını kağıdın üzerine sürerek siyahlığı dağıtırken bir yandan da benim söylenmelerimi geri püskürtüyordu.
