Salvation

"Γαμώτο..."

Το επόμενο πρωί ξυπνάω δίπλα στην μικρή Ερμίνα που ακόμα κοιμάται ενώ ήμουν περικυκλωμένος από πέντε μικρά γατάκια.

Αφού πάρω την Μπάμπη από την πλάτη μου που την είχε πάρει ο ύπνος λες και είμαι το κρεβάτι της σηκώνομαι από το κρεβάτι και κοιτάζω την μικρή που ακόμα κοιμάται κάπως ανήσυχα όμως.

Πάλι βλέπει εφιάλτη?

"Ερμίνα... Ερμινάκι ξυπνά."Της λέω απαλά και τότε σηκώνεται απότομα όπως βγάζει ένα μικρό επιφώνημα πόνου μιας και γδερνει το δεμένο της χεράκι και τα τέσσερα υπόλοιπα γατάκια εκτοξεύονται στο δωμάτιο.

"Ερμίνα είσαι καλά?"Την ρωτάω και με κοιτάζει.

"Αν εξερεσεις πως μόλις χτύπησα το χέρι μου... Ναι. Λυσε το μου πονάει." Γκρινιάζει και λύνω το χέρι της.

"Με κλειδώνεις σε ένα δωμάτιο χωρίς μπαλκονόπορτα και με ένα πολύ ψιλό παράθυρο. Κοιμομαστε μαζί. Πρέπει να με δενεις και όλας?"Παραπονιέται.

"Με κοροϊδεύεις? Την προηγούμενη φορά το έσκασες ενώ όλες οι πόρτες ήταν κλειδωμένες και το παράθυρο σου είχε κάγκελα."Της υπενθυμίζω.

"Αααα... Δεν σας το πα? Έκοψα με μια λήμα το ένα κάγκελο και τα υπολοιπα ήταν παιχνιδακι."Μου λέει καθώς τρίβει το χέρι της που έχει σχεδόν μελανιασει.

"Έναν Άλ Καπόνε τι τον έχεις?"Την ρωτάω και γελάει.

"Έχω την Ελισάβετ Παπαδημητρίου για μητέρα."Μου λέει γελώντας.

"Στην οποία θέλω να μιλήσω."Λέει σοβαρά και κοιτάζω το χέρι της.

"Έχεις χτυπήσει πολύ το χέρι σου? Για να το δω."Της λέω και το αρπάζω όμως εκείνη το τραβάει πίσω και με κοιτάζει θυμωμένη.

"Μην αλλάζεις συζήτηση. Θέλω να πάρω τηλέφωνο την μαμά μου."Λέει σαν μωρό.

"Εντάξει εντάξει θα την πάρεις μετά. Δώσε μου λίγο να δω το χέρι σου." Της λέω και τότε κάπως διστακτικά μου δίνει το χέρι της.

Έχει μελανιασει όμως από ότι φαίνεται δεν φταίει το ότι μόλις το χτύπησε. Έχει διάφορες κοκκινιλες γύρω γύρω και πολλά σημάδια.

"Τόσα βραχιόλια που φοράς σου έχουν καταστρέψει το χέρι. Ευτυχώς που δεν το έσπασες τώρα έτσι όπως το τράβηξες."Της λέω για να μην καταλάβει πώς κάτι έχω καταλάβει.

"Ευτυχώς είναι το δεξί. Δνε αντεχω να ξανά σπασω το αριστερό. Προτιμώ να μου σπάσουν τα δύο μου πόδια και το δεξί μου χέρι παρά το αριστερό. Γιατί αλλιώς δεν θα μπορώ να ζωγραφίζω." Λέει κοιτάζοντας το μελανιασμενο χέρι της.