Salvation

A little trouble

Μιχάλης POV

"Θείε πιάσε με!" Φωνάζει η Ερμίνα νούμερο 2 καθώς πηδάει από την σκάλα και την πιάνω αμέσως και γελάμε.

"Τι κάνεις καλε μαιμουδάκι? Θα σκοτωθείς." Την μαλώνω.

"Δεν θα πάθω τίποτα. Τώρα που η mamma και ο pappa λείπουν από εχθές και είσαι μόνο εσύ και ο παππούς είστε εδώ να με προσέχετε μπορώ να κάνω ότι θέλω." Μου λέει κοιτάζοντας με με ένα ζωηρό χαμόγελο.

"Ναι αλλά αν πέσεις και χτυπήσεις η μάνα σου θα με πετάξει από το μπαλκόνι." Της λέω και γελάει.

"Δεν θα πάθω τίποτα." Μου λέει και πηδάει από την αγκαλιά μου και αφού αρπάξει ένα αρκουδάκι της και αρχίζει να τρέχει μέσα στο σαλόνι και εγώ την κυνηγάω.

"Ελπίδα! Ελπίδα σε παρακαλώ μην τρέχεις!" Της λέω καθώς την κυνηγάω και εκείνη γελάει ακόμα πιο πολύ.

Εεε ρε να την κάνει ίδια...

Δεν μπορούσε να μοιάσει και εκείνη σε εμένα τον τέλειο πανέξυπνο και κούκλο θείο της?

"Έλα Ελπίδα μου! Δεν μπορείς να κάτσεις να εθιστείς στην τηλεόραση όπως όλα τα παιδάκια?" Την ρωτάω και τότε δεν ξέρω πως αλλά σκαρφαλώνει στο πάσο!

"Ελπίδα! Κατέβα! Θεέ μου θα με σκοτώσει η Ερμίνα..." Λέω και κοιτάζει κάτω φοβισμένη.

"Φοβάμαι..." Λέει και την πλησιάζω έτσι ώστε να την κατεβάσω.

"Έλα να σε βοηθήσω." Της λέω όμως γνέφει αρνητικά.

"Φοβάμαι." Λέει ξανά.

"Έλα θα σε κατεβάσω. Μην φοβάσαι." Της λέω αλλά και πάλι δεν δείχνει και πολύ πρόθυμη.

"Όχι. Δεν σε εμπιστεύομαι. Πρώτα πες μου τι εμπειρία έχεις από παιδιά?" Με ρωτάει σοβαρά.

"Εεε... Με την θεία σου την Σοφία και την μαμά σου." Της λέω αμήχανα.

"Ήσουν καλός μαζί τους?" Με ρωτάει λες και μου παίρνει συνέντευξη για να δουλέψω ως babysitter στα παιδιά της.

"Με την Σοφία φυσικά..." Της λέω.

"Με την mamma?" Με ρωτάει και χαμογελάω.

Αχχχ... Μικρή Ελπίδα...

Τι μου θύμισες τώρα...

Όταν την είχα βάλει στο φούρνο...

Όταν πήγα να την πουλήσω σε κάτι Ολλανδούς...

Όταν ήταν μερικών μηνών και την άφησα στην μέση του δρόμου μπας και την πατήσει κανένα αμάξι...