Salvation

Μυστικά

"Ρεε με έχεις νικήσει σε όλα τα παιχνίδια! Πως το κάνεις αυτό?"Την ρωτάω αφού έχουμε παίξει όλα τα επιτραπέζια που έχει μέσα στο σπίτι και με έχει νικήσει σε όλα.

"Δεν είναι τίποτα δύσκολο αυτά τα παιχνίδια! Μυαλό θέλουν!"Με κοροϊδεύει.

"Έφαγες και τέσερα σουβλάκια."Της  λέω και γελάει.

"Τώρα που είπες σουβλάκια... Σα πολύ δεν έχει αργήσει να έρθει η μαμά σου?" Με ρωτάει.

Τι λέμε τώρα?

"Πως συνδιάσες την μαμά σου με σουβλάκια?"Την ρωτάω αποφεύγοντας την ερώτηση.

"Με την μαμά μου όταν ήμαστε μονές πάντα τρώμε σουβλάκια."Απαντάει.

"Αλλά μην αποφεύγεις να μου απαντήσεις!"Με μαλώνει.

"Εεε με πήρε πριν τηλέφωνο και μου είπε πως η αδελφή σου δεν ήταν έτοιμη να... Φύγει η μαμά σου και έμεινε και άλλο. Θα λείψει μάλλον άλλες τέσερις με πέντε μέρες." Της λέω ψέματα.

"Ααα να την πάρω τηλέφωνο να δω το κάνει..."Μου λέει όμως την διακοπτώ.

"Το κινητό σου το έχει πάρει ο πατέρας σου."Της λέω.

"Μου δίνεις το δικό σου?"Με ρωτάει και εκείνη την στιγμή κάνω κίνηση να της το δώσω όμως το πετάω κατά λάθος υποτίθεται στο τοίχο.

"Οχ... Πάει το κινητό. Ζωή σε εμάς. Πρέπει αύριο να πάμε να πάρω καινούργιο."Λέω κάπως αμήχανα.

"Αχιλλέα! Επίτηδες το έκανες!"Μου φωνάζει.

"Ήταν το G7 πιστεύεις στα αλήθεια οτιθα ήθελα να γίνει χαλκομανια?" Την Ρωτάω ειρωνικά.

"Κάτι έγινε! Κάτι μου κρύβεις!" Φωνάζει κάπως φοβισμένη.

"Ηρέμησε. Τίποτα δεν έγινε."Της λέω όμως δεν φαίνεται να το πολύ πιστεύει και πηδάει σαν λαγός πάνω μου.

"Πες μου τι έγινε! Δεν θέλει να μου μιλήσει! Είναι θυμωμένη μαζί μου!" Μου λέει και νιώθω πολύ άσχημα όμως δεν μπορώ να της πω την αλήθεια.

"Όχι καλέ! Θα σου το έλεγα!"Της λέω και έχοντας την στην αγκαλιά μου την σηκώνω.

"Ψεύτη!"Μου λέει σαν μωρό και την αφήνω στο πάτωμα και ανεβαίνω πάνω της ενώ φυλακίζω τα χέρια της με το ένα μου χέρι.

"Τι κάνεις?"Με ρωτάει κάπως τρομαγμένη.

"Είδα δάκρυα στα μάτια σου και δεν μου άρεσε. Θέλω να γελάς οπότε..." Της λέω και αρχίζω να την γαργαλαω και εκείνη αρχίζει να γελάει.