Δύο ώρες μετα ξυπνάω ξανά από το κλάμα της μπαμπάς μιας και ξανά ήρθε η ώρα της να φάει.
Τι ωραία.
Καλά αυτά τα μωρά τόσο μικρά που είναι που το βάζουν τόσο φαΐ και θέλουν τουλάχιστον πέντε γεύματα την ημέρα?
Αφού της δώσω να φαει την βάζω στην αγκαλιά μου και την παρατηρώ.
"Ίδια εγώ είσαι." Της λέω χαμογελώντας ενώ εκείνη κοιτάζει το άπειρο.
"Δυστυχώς πήρες και τα μάτια μου. Δεν λέω ωραία είναι... Όμως νομίζω πως φέρνουν κακοτυχία. Πρώτα η γιαγιά μου που είχε αυτά τα μάτια πέρασε τόσο άσχημα πράγματα από το αδελφό του παππού μου και τελικά πέθανε. Η δική σου η γιαγιά... Έζησε όσα έζησε. Αλλά ευτυχώς είχε happy end η ιστορία της. Εγώ έχω από τότε που ήμουν 4 μια ταμπέλα που έλεγε ελάτε τρελοί ψυχανωμαλοι. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς. Στην αρχή εκείνος στο σπίτι του θείου Άλεξ μετά ο... Άντρας που τέλος πάντων έχετε σχεδόν ίδιο DNA που μου έκανε όσα μου έκανε και τώρα αυτοί... Όλη η γκαντεμιά πάνω μου έπεσε. Η μάλλον όλοι η τρελοί." Της λέω τον πόνο μου και εκείνη παρακολουθώντας με με τόσο ενδιαφέρον και αγωνία... Χασμουριέται.
"Αλλά μέσα σε όλη αυτή την γκαντεμιά ήρθαν οι δύο μου μεγάλες αγάπες... Εσύ και ο Αχιλλέας..." Της λέω και δίνω ένα φιλί στο μικροσκοπικό μαλακό αφράτο προσωπάκι της.
"Είσαι 45 ημερών... Λογικά θα θες να κοιμηθείς και εγώ δεν σε αφήνω ε μικρή?" Την ρωτάω.
"Καλά δεν πειράζει αν δεν αρχίσεις να κλαις δεν σε αφήνω. Πάμε τώρα κάτω να φάει και η μαμά." Της λέω και βγαίνω έξω από το δωμάτιο μου. Αφού κατέβω τα σκαλιά προσεχτικά αφήνω την μπέμπα στο πάρκο της στο σαλόνι και πάω να φτιάξω κάτι να φάω.
"Οοοο το αγαπημένο μου μικρό μωρό!" Ακούω τον Μιχάλη να φωνάζει και γυρνάω και τον βλέπω να αγκαλιάζει την Ελπίδα μου.
"Καλημέρα." Του λέω.
"Καλημέρα Ερμίνα. Τι φτιάχνεις?" Με ρωτάει.
"Τοστ." Λέω κουρασμένη.
"Ναιιιι μάλλον θα το έχεις κάψει. Η τοστιέρα βγάζει καπνούς." Λέει και κοιτάζω την τοστιέρα.
"Δεν πειράζει." Λέω και πάω και πέφτω με τα μούτρα στον καναπέ.
"Ναιιι... Πάω να βγάλω εγώ την τοστιέρα από την μπρίζα." Λέει και κάνει αυτό που είπε.
"Τι έχεις και είσαι έτσι? Η μικρή εδώ και δύο μέρες είναι ήσυχη τα βράδια." Λέει.
"Ναι η μικρούλα μου είναι ήσυχη. Εχθές συζητούσα με τον Αχιλλέα." Απαντάω.
KAMU SEDANG MEMBACA
Salvation
Pertualangan"You are a fucking asshole!"Του φωνάζω και τον χαστουκίζω. "Σου το ξανά είπα μικρή! Μην τολμήσεις και ξανά σηκώσεις χέρι πάνω μου!"Μου φωνάζει γελάω ειρωνικά και τον χαστουκίζω ξανά. "Ερμίνα!"Μου φωνάζει. "Τι έγινε μπατσε? Σε ξανά χτύπησα. Θα με...
