Αποκαλύψεις

4.1K 285 207
                                    

"Ερμίνα... Ερμίνα ξύπνα..." Ακούω την φωνή του Αχιλλέα που συνοδεύεται με το κλάμα της μπέμπας.

"Τι έγινε?" Τον ρωτάω.

"Η ώρα είναι τέσσερις." Λέει.

"Να τα εκατοστήσει." Απαντάω.

"Είναι η ώρα της μικρής να φάει." Μου ξανά λέει.

"Ωραία τάισε την εσύ." Λέω σαν μωρό.

"Δεν θηλαζω εγώ. Είμαι άντρας αν δεν θυμάσαι. Και η μικρή δεν θέλει το γάλα από σκόνη. Άντε σήκω. Θα ξυπνήσει όλη την γειτονιά." Μου λέει και σηκώνομαι. Παίρνω την μπέμπα την βάζω κοντά στο στήθος μου και αρχίζει να πίνει γάλα και εγώ χαμογελάω.

"Αξίζει που ξυπνάω κάθε μέρα για εκείνη." Λέω και με φιλάει.

"Ναι αλλά εμένα μου κλέβει το φαγητό." Λέει φιλώντας το στήθος μου και γελάω.

"Μου έφυγε η νύστα πάντως. Θες να μιλήσουμε?" Τον ρωτάω μόλις η μικρή ξανά πέφτει για υπνο.

"Ναι τι θες να πούμε?" Μου απαντάει.

"Δεν ξέρω. Βασικά... Δεν ξέρω πολλά." Του λέω και με κοιτάζει σοβαρά.

"Θες να σου πω για... Αυτά που σου κρύβουν οι γονείς σου?" Με ρωτάει σοβαρός.

"Τι εννοείς?" Ρωτάω δήθεν αδιάφορα.

"Μην μου το παίζεις ανήξερη. Δεν είσαι χαζή. Ούτε εγώ είμαι χαζός. Δεν θες να μάθεις την αλήθεια?" Με ρωτάει.

"Ξέρεις μόλις ξαφνικά νύσταξα ξανά. Τα λέμε αύριο." Λέω και πάω να κοιμηθώ όμως με σταματάει.

"Ερμίνα..." Με μαλώνει και γυρνάω και τον κοιτάζω ξανά.

"Αχιλλέα μετά από τόσο καιρό βρήκα την ησυχία μου. Είμαι ήρεμη. Είμαι ήρεμη και αγαπημένη με την οικογένεια μου... Έχω εσένα και είμαστε πολύ ερωτευμένοι. Έχω την κόρη μου. Είμαι ήρεμη... Τα υπόλοιπα είναι προβλήματα. Αν μάθω την αλήθεια θα βρεθώ αντιμέτωπη και με αλλά προβλήματα. Όποτε αποφεύγω τα προβλήματα." Του απαντάω.

"Έλα τώρα πριγκίπισσα... Δεν μπορείς να τρέχεις για πάντα μακριά από τα προβλήματα σου." Μου λέει.

"Μπα μια χαρά μπορώ. Τα προβλήματα είναι δεξιά? Εγώ πάω αριστερά. Είναι τα προβλήματα είναι αριστερά? Εγώ πάω δεξιά." Του εξηγώ την υπέροχη λογική μου.

"Ναι αλλά με το να τα αγνοείς δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν." Μου λέει ενώ βλέπω πως θέλει να γελάσει μαζί μου.

"Ωραία. Αν είναι πες μου εσύ το συμβαίνει. Γιατί αν μου πουν οι γονείς μου λογικά θα φύγω από το σπίτι ξανά από τα νεύρα μου." Του απαντάω κοιτάζοντας τον με ένα σατανικό χαμόγελο.

Salvation Where stories live. Discover now