Salvation

Μικρό τερατακι...

💘😈ΑΝΕΒΗΚΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ! ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ! 🆘💘😈

Ερμίνας POV
Μια εβδομάδα μετά.

"Mamma δεν θέλω να πάω σχολείο..." Μου λέει η μικρή καθώς της βάζω το μπουφάν της και την κοιτάζω.

"Γιατί μωρό μου?" Την ρωτάω γλυκά.

"Θέλω να μείνω και σήμερα με τον pappa. Να πάμε και σήμερα βόλτα." Μου λέει και γελάω.

"Σου άρεσε εκεί που ήμασταν ε?" Την ρωτάω γλυκά και αμέσως γνέφει θετικά και γελάω.

"Δεν γίνεται όμως αγάπη μου. Πρέπει να πας σχολείο." Της λέω και κατσουφιαζει.

"Δεν θέλω... Έλα! Σε παρακαλώ!" Μου λέει και την κοιτάζω ύποπτα.

"Ελπίδα... Κοιτά με στα μάτια και πες μου. Συμβαίνει κάτι στο σχολείο? Σε ενοχλεί κάνεις?" Την ρωτάω και με κοιτάζει σοβαρά στα μάτια.

"Δεν συμβαίνει τίποτα στο σχολείο. Όλα είναι καλά." Μου λέει και ανακουφίζομαι.

"Τι κάνουν οι πριγκίπισσες μου?" Ρωτάει ο Αχιλλέας καθώς μπαίνει μέσα και τον κοιτάζω χαμογελαστή.

"Pappa! Δεν θέλω να πάω σχολείο! Πες κάτι στην mamma!" Λέει και σκύβει για να είναι στο ύψος μας.

"Δεν γίνεται πριγκιποπούλα. Έχεις είδη χάσει δύο εβδομάδες. Πρέπει να πας σχολείο." Της λέει και κοιτάζει το πάτωμα λυπημένη.

"Καλά... Πάμε..." Λέει και ο Αχιλλέας την σηκώνει στην αγκαλιά του.

"Έλα να πάμε σχολείο και το σαββατοκύριακο θα πάμε μεγάλη βόλτα." Της λέει και εκείνη τον αγκαλιάζει χαρούμενη.

"Ti amo pappa." Του λέει και χαμογελάω.

"Άντε πάμε γιατί πάλι θα αργήσεις και θα σε μαλώσει η δασκάλα." Λέω και αφού πάρω την τσάντα της φεύγουμε  από το σπίτι και μπαίνουμε μέσα στο αμάξι.

Μόλις φτάνουμε στο σχολείο της βγαίνω έξω μαζί με την Ελπίδα και σκυβω έτσι ώστε να της δώσω το φάρμακο της και της βιταμίνες της.

"Έλα τώρα ψυχή μου για να πας για μάθημα." Της λέω και με κοιτάζει περίεργα.

"Θα πάρω τα φάρμακα μου στο διάλυμα. Δεν έφαγα όλο μου το πρωινό οπότε είναι επικίνδυνο. Έτσι δεν λες και εσύ mamma?" Μου λέει και παρεξενευομαι.

Έχω πει στον Αχιλλέα να μην την αφήνει αν δεν φάει όλο της το φαγητό...

"Εμ... Εντάξει μωρό μου. Αλλά θα πάρεις τα φάρμακα σου έτσι?" Την ρωτάω κσι αμέσως γνέφει θετικά.