Salvation

Βοήθεια κάποιος?

6 χρόνια μετά...

"Λοιπόν Ελπίδα μου. Ξέρεις τους κανόνες. Δεν απομακρύνεσαι από κοντά μου. Δεν αφήνεις το χέρι μου δεν μιλάς σε ξένους δεν πας πουθενά μόνη σου αν χαθείς πας αμέσως σε κάποιο καταστήμα και ζητάς τον υπευθυνό η αν βρείς κανέναν αστυνομικό πας σε εκείνον. Εντάξει πριγκιποπούλα μου?" Την ρωτάω καθώς της βάζω το ροζ της μπουφανάκι.

"Si mamma!" Λέει εκείνη χαμογελώντας.

"Και έχουμε πει πως τώρα που επιστρέφουμε στην Ελλάδα κομμένα τα ιταλικά για να μπορούν να μας καταλαβαίνουν και οι άλλοι. Σωστά?" Της λέω και γνέφει θετικά.

"Υπέροχα. Και τι έχουμε πει πως κάνουμε αν κάποιος ξένος μας πλησιάσει?" Την ρωτάω τον πιο σημαντικό κανόνα.

"Τον κλωτσάω όσο πιο ψηλά μπορώ και αρχίζω να φωνάζω βοήθεια!" Λέει εκείνη χαρούμενη.

"Μπράβο Ελπίδα μου! Έλα να σε κάνω μια μεγάλη αγκαλιά!" Της λέω και μπαίνει μέσα στην αγκαλιά μου και φιλάω τα καστανοξανθα μαλλάκια της.

"Mamma θα μου λείψει το Παλέρμο." Λέει καθώς την βγάζω από την αγκαλιά μου και την κοιτάζω γλυκά.

"Ναι αλλά η μαμά βρήκε μια πολύ καλή δουλειά στην Αθήνα. Και πρέπει να βοηθήσω και την θεία Σοφία με την δουλειά της. Και θα βλέπεις πιο συχνά τον παππού και την γιαγιά... Τον θείο Θάνο και τον Νταλίκα... Τον θείο Αντρέα την θεία Αγάπη τον Άλεξ και την ξαδέλφη σου την Νεφέλη. Την Λυδία και τον Παναγιώτη..." Της λέω για να νιώσει καλύτερα.

"Και τον θείο Μιχάλη." Λέει κοιτάζοντας με πονηρά.

Μα καλά αυτή την πονηραδα της από που την πήρε ήθελα να ξέρα...

"Δεν νομίζω πως θα τον δούμε πολλές φορές. Έφυγε από το σπίτι του παππού και τις γιαγιάς και δεν νομίζω πως θα μας επισκεφτεί και πολλές φορές." Της λέω και με κοιτάζει λυπημένη.

"Μα εγώ θέλω να τον γνωρίσω. Εκείνος δεν θέλει? Δεν με αγαπάει?" Με ρωτάει με μια θλιμμένη φατσούλα.

"Σε αγαπάει. Μάλιστα θυμάμαι πως πολλές φορές σε πρόσεχε σε φρόντιζε όσο μπορούσε γιατί όπως και να το κάνουμε είναι και άχρηστος... Σε αγαπάει πάρα πολύ. Αλλά εγώ μάλωσα μαζί του και δεν μιλάμε πια." Της λέω την αλήθεια όσο πιο... Αθώα μπορώ για να μην καταστρέψω την παιδική της ηλικία.

"Η Σεσίλια και ο Αντόνιο τσακώνονται συχνά στο σχολείο αλλά τα βρίσκουν κάθε φορά γιατί είναι αδέλφια. Εσείς γιατί δεν τα βρίσκεται?" Με ρωτάει αθώα.