Salvation

Ανάσταση

Όταν ανοίγω τα μάτια μου βλέπω πως είμαι μόνη μου στο δωμάτιο.

Το καλό είναι πως κάποιος μου έβγαλε το ηλίθιο πριγκιπικό φόρεμα και μου έβαλε τα κανονικά μου ρούχα.

Τα κακά νέα είναι πως κάποιος με έγδυσε και είδε το σώμα μου γυμνό για να το κάνει αυτό!

Δεν ήθελα να δει κανένας το σώμα μου.

Μόνο... Μόνο εκείνον... Μόνο εκείνον άφηνα.

Μόνο εκείνος ήξερε στα αλήθεια τι σημαίνουν αυτά τα σημάδια και τι πόνο κρύβει ξεχωριστά το καθένα από αυτά.

Με αυτή την σκέψη αρχίζω να κλαίω.

Δεν μπορεί... Δεν μπορεί να πέθανε...

"Όχι! Όχι... Αχιλλέα μου..." Αρχίζω να θρηνω.

"Γιατί? Γιατί? Γιατί με άφησες? Γιατί μπήκες στην μέση να με σώσεις? Γιατί?" Ρωτάω κλαίγοντας ενώ νιώθω ότι είναι το χειρότερο βασανιστήριο που έχω περάσει ποτέ μου.

Τι θα κάνω τώρα εγώ χωρίς εκείνον?

"Ερμίνα..." Ακούω την φωνή του Λάμπρου και τον κοιτάζω με δάκρυα στα μάτια έτοιμη να ξανά αρχίσω να κλαίω. Τότε έρχεται και με αγκαλιάζει και αρχίζει και κλαίει και εκείνος.

"Ήταν... Ήταν ο γιός μου. Και η κόρη μου." Λέει και εκείνος κλαίγοντας.

"Εγώ φταίω! Εγώ! Εμένα ήρθαν να στηρίξουν στην δική! Εμένα ήθελε να προστατέψει ο Αχιλλέας! Εγώ φταίω για όλα!" Λέω και εκείνος με χαϊδευει τρυφερά.

"Δεν φταίς εσύ. Είσαι δεκαεφτά όχι κανένας σούπερ ήρωας. Δεν μπορείς να τους σώσεις όλους..." Λέει για να νιώσω καλύτερα.

"Εγώ έπρεπε να πεθάνω! Όχι εκείνοι! Σκότωσε με! Θέλω να πάω κοντά του! Στον Αχιλλέα μου! Σε παρακαλώ σκότωσε με!" Του λέω και μου χαμογελάει πονεμένα.

"Δεν σου αξίζει ο θάνατος Ερμινάκι. Σου αξίζει η χαρά. Η ευτυχία. Όλα θα πάνε καλά. Εμπιστεψου με..." Μου λέει και νιώθω λες και έχω τον Αχιλλέα δίπλα μου.

"Ο μόνο λόγος που τα έκανα όλα αυτά... Που δέχτηκα να αποδρασω να πονεσω τους γονείς σου και να σε αρπάξω... Ήταν για να ζήσουν εκείνοι. Ο Αχιλλέας ο γιος μου... Και οι κόρες μου η Ναταλία και η Λυδία. Τώρα όμως... Το μόνο που θέλω είναι εκδίκηση. Έχασα παρά πολλά. Πάρα πολλά για εκείνους. Όπως και εσύ. Για αυτό. Θα σε βοηθήσω να το σκάσεις. Να επιστρέψεις στους γονείς σου την οικογένεια σου ξαι " Μου λέει και χαμογελάω αδύναμα.