Salvation

Κλέφτες και αστυνόμοι

Κάθομαι μαζί με την Λυδία στην θέση μας στην τάξη και λέμε διάφορες βλακείες.

Σήμερα μετά από αρκετό καιρό έρχεται καινούργιος βιολόγος στο σχολείο μας και όλοι έχουν τρελαθεί μιας και ξέρουν πως ο παλιός είναι στην φυλακή αλλά δεν ξέρουν τον λόγω.

Οι φήμες είναι πολλές αλλά ούτε μια δεν ισχύει.

Που να φανταστούν πως ο καλός μας βιολόγος και όλοι αγαπούσαμε που έλεγε αστεία έκανε το μάθημα της βιολογίας τόσο ενδιαφέρον και σε όλους έβαζε τόσους καλους βαθμούς είναι στην φυλακή επειδή εδώ και τρεια χρόνια βίαζε κακοποιούσε και απειλούσε μια μαθήτρια.

Επίσης στο σχολείο υπάρχει και άλλο μυστήριο.

Ποιός είναι ο πατέρας της κόρης μου.

Οι κουτσομπόληδες.

Αντί να ασχοληθούν με τα προβλήματα τους ασχολούνται με εμένα και την Ελπίδα μου!

Φταίω εγώ τώρα να πω ποιός είναι και να τους καταστρέψω τα όνειρα?

"Ερμίνα!" Ακούω ξαφνικά την φωνή ενός συμμαθητή μου του Ανδρέα και γυρνάω και τον κοιτάζω.

"Τι θες?" Τον ρωτάω.

"Στο σχολείο λένε ότι εγώ μπορεί να είμαι ο πατέρας της κόρης σου. Σε παρακαλώ... Πες μου είμαι εγώ? Θα αναλάβω τις ευθύνες μου." Λέει και κάνω facepalm ενώ η Λυδία αρχίζει και γελάει.

"Το ξέρα! Εγώ είμαι... Θεέ μου είμαι πατέρας. Μου μοιάζει καθόλου?" Ρωτάει και η Λυδία γελάει ακόμα περισσότερο.

"Εεε εεε συγκέντρωσου Ανδρέα αγόρι μου έχουμε κάνει ποτέ τίποτα για να με αφήσεις και έγκυο?" Τον ρωτάω και με κοιτάζει σαν αγελάδα.

"Τι?" Ρωτάει.

"Ααα καλά δεν θα συνεννοηθούμε... Πέτρο... Άκου... Μπορεί να τρομάξεις με αυτό που θα σου πω αλλά τα παιδιά δεν τα φέρνει ούτε ο πελαργός ούτε από τις σφαλιάρες που σου έχω ρίξει. Πρέπει η μελισσουλα να πλησιάσει το λουλουδάκι..." Λέω όμως με διακοπεί.

"Οοο ναι! Έχεις δίκιο! Σόρι αλλά όταν ακούς ότι είσαι υποψήφιος πατέρας τα χάνεις." Λέει και μου χαμογελάει.

"Να σου πω πες τους να σταματήσουν να ψάχνουν τον πατέρα της κόρης μου. Δεν πρόκειται να τον βρείτε." Του απαντάω και εκείνος κάθεται πάνω στο θρανίο μου.

"Πάντως ελπίζω να σου μοιάζει. Να είναι το ίδιο όμορφη με εσένα. Και δυναμική... Έξυπνη." Λέει και γελάω ειρωνικά.