37th thing - De natte hond met de vermiste sneaker

711 64 45
                                    

---   37th thing   ---   De natte hond met de vermiste sneaker

*Vrijdag - vervolg*

Hoezo, ze heeft een tattoo?!

Veel tijd om erover na te denken, kreeg ik niet. En eerlijk gezegd lieten mijn hersenen het ook gewoon niet toe. Nog voordat ik er erg in had, stond Jenny al in het zwembad. Met een pruillip stond ze me aan te kijken, haar beide handen die ze naar me uitstak over de rand van het zwembad heen. Aarzelend zette ik een stap dichter naar haar toe. Hoe dronken ik ook was, ik was nog niet dronken genoeg om in dat zwembad te stappen.

Denk ik.

Ik moest even nadenken. Tenslotte stond ik hier nu ook al in mijn bloot bovenlijf.

Waarom ik niet had geprotesteerd, was me een groot vraagteken. Of nee, eigenlijk toch niet. Ze had me afgeleid, ze had me verleid. En ik was er gewoon in mee gegaan. De hormonen die door mijn lijf gierden, de grote hoeveelheid alcohol die ik binnenhad, haar perfectie. Die mix was de dodelijkste, dodelijker dan om het eender welk mix-drankje an sich. Dodelijk voor mijn weerstand. Ze kon me laten doen wat ze maar wou, nu ik in deze toestand was al helemaal. Of ik het erg vond? Nee hoor. Ik was overtuigd van haar goede bedoelingen. En toch voelde ik me net een marionette, haar marionette. Zij had de touwtjes in handen. En ik vond het niet eens erg.

Ik deed teken dat ik drankjes ging halen en verdween tussen de mensenmassa, richting bar. Pas nu viel het me op dat er zo'n strooien parasolletjes boven de bar uitstaken. Waarschijnlijk waren die me daarstraks ontgaan, verdwenen in de zee van hawaï-slingers. Tot mijn grote ergernis stond er veel volk aan te schuiven aan de bar. Ik wilde gewoon onze drankjes zodat ik zo snel mogelijk weer naar Jenny kon gaan. Gelukkig ging het best vlot. Mijn oog viel op een blauw drankje dat een kerel naast me vasthad. Het zag er best speciaal uit, dus ik bestelde er zo twee. Net voordat ik me met de drankjes in mijn handen wilde omdraaien, schrok ik me te pletter.

Een hand gleed net boven mijn short, over mijn buik. Het eerste idee dat door me heen ging, was dat het Jenny’s hand was. Maar de enge felblauwgelakte puntige nagels zeiden me dat dat niet waar kon zijn. Geschrokken draaide ik me om. Een fractie van een seconde later had ik maar één drankje meer vast.

"Dat had je niet hoeven doen," brabbelde ze giechelend, haar vrije hand die naar mijn borst gleed.

In een reflex sloeg ik haar hand van me af. Ik vernauwde mijn ogen tot spleetjes en keek haar giftig aan. Ze hield haar hoofd schuin en wierp haar bruine ellenlange extensions naar achter, mij tegelijkertijd uitdagend aankijkend. In een sneltempo gleed mijn blik over haar heen, haar witte bikinitopje liet weinig aan de verbeelding over doordat het zeker drie maten te klein was.

"Dat drankje is bedoeld voor mijn vriendin," siste ik terwijl ik het drankje terug afpakte.

Ik schudde geërgerd mijn hoofd. Zonder op haar reactie te wachten, beende ik weg.

Wat dacht die onbeschofte trien wel niet?!

Jenny stond nog op exact dezelfde plaats in het zwembad, aan de rand – hopelijk op mij te wachten. Enkele meters verder, naast het zwembad, stonden twee kerels naar haar te lonken. Ik versnelde mijn pas en duwde in mijn haast enkele mensen opzij. Ik gaf Jenny haar blauwe drankje. Ze schonk me een dankbare glimlach. Ik drukte mijn lippen kort op haar voorhoofd, mijn blik die naar de kerels schuin achter haar gleed. Nog steeds brandden hun ogen op mijn vriendinnetje. Zonder nadenken stapte ik over de rand, het zwembad in.

Jaloezie verlegt zo nu en dan eens je grenzen, blijkbaar.

Ik was verbaasd door de lauwe temperatuur van het water. Jenny verslikte zich bijna in haar drankje en keek me verbaasd aan.

Styles'formation || m.s. & h.s. [dutch]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu