Kabanata 9

27 17 17
                                    

Naiwan ako sa kwarto na nag-iisip ng mga sinabi ni marian. Kailangan ko na talagang makausap si steve dahil naguguluhan ako sa mga sinasabi ni marian na parang dapat kong katakutan.

Pero bago yun, kailangan kong bumaba dahil nagugutom na ako.

Pagbukas ko ng pinto ng kwarto ni steve ay bumungad sakin ang mommy Stella niya.

"Hello po tita, pasensiya na po-"

"You happy? for playing my son's feeling angie?" Tita Stella said.

"Po? Hindi ko po alam ang sinasabi niyo." I was confused of what she said.

Tumawa si tita Stella. "Don't play innocent here, my dear. I already know what your plan is." Hanawi ni tita Stella ang buhok ko.

"Hindi ko po alam ang sinasabi niyo. Kung tungkol po ito kay steve nagkaliwanagan na po kami tita. Alam-"

Slap! Tita Stella slap me. "Bakit po?" Tanong ko. Masakit ang pagsampla niya sakin.

Kita ko ang galit sa mukha ng mommy ni Steve. Kung nakakamatay lang ang tingin kanina pa ako bumulagta sa mga tingin niya sakin.

"Stop playing innocent. Alam ko na. At kung sa tingin mo ay mauuto mo pa ako, well sorry because i will assure you na wala kang makukuh n kahit anu sa anak ko. At kahit na mismo ang anak ko ay hindi mo makukuha." Galit na sabi ni tita Stella.

"Sorry tita Stella pero wala akong alam sa mga sinasabi mo, kahit isa dun wala." I was crying because hindi ganto makitungo sakin ang mommy i Steve. Tita Stella is good mother kaya hindi ako makapaniwala na inaakusahan niya ako ng mga bagay na wala akong alam.

"Tita anung ginawa mo." Boses ni Marian. Lumapit sakin si marian. "Anung nangyare?" Tanong niya sakin.

Pinunasan ko naman ang mukha ko na basa ng luha. Pakiramdam ko namamanhid ang kaliwang pisngi ko.

"Marian, its nothing i was just talking to Angie. Nagtatanung lang ako kung okay lang ba siya." Ngumiti sakin si tita Stella.

"Totoo ba yun Angie?" Tanong ulit ni marian.

Tumango ako at ngumiti sakanya.

"Bumaba na kayo, para makakain na tayo." Paalala ni tita Stella samin atsaka bumaba.

Bumalik naman ako sa kwarto para hanapin ang gamit ko.

"Anung ginagawa mo?" Tanong ni marian.

"Aalis na ako. Kailangan ko ng umuwe." Sabi ko sakanya habang nag-aayos. Bakit ba kasi kalat ang gamit ko, nakakainis.

"Why? Did tita Stella say something against you? Angie?" Hinawakan ni marian balikat ko at hinarap sakanya. "Angie, tell me. May sinabi siya diba kaya ka umiiyak."

"Wala, natouch lang ako sa pag-aalala sakin ni ng mommy steve kaya napaiyak ako."

"Bakit namumula ang pisngi mo?"

"Wala kinamot ko kasi makati. Kailangan ko nang umalis. Ikaw nalang bahala magsabi kay steve." Ngumiti ako at nagpaalam , nakasalubong ko pa sa baba si tita Stella.

"Ah, tita. Uuwe na po ako. Sorry po sa abala."

Tita Stella just rolled her eyes at me.
So i guess, i really need to get away from here.

Pag labas ko hindi. Mawala sa isip ko ang mga sinabi ni tita Stella, base sa itsura niya at pananalita ay galit ito sakin na nagawa akong sampalin. Hindi ko talaga alam kung bakit.

Krugggggrrrr ~~~~
Krugggggrrrr ~~~~

"Pero bago ko isipin ko. I need to eat nagugutom na ako. Anung oras na kasi alas-otso na tapos di pa ako kumakain."

BROKEN GLASSWhere stories live. Discover now