Angielyn's POV
"Finally!"
Napatingin ako sa gilid ko dahil sa nagsalita. Ang mga kaibigan ko pala.
"Hello." Bati ko sakanila Nang nakangiti pero bigla kong naalala ang nangyare kaya napahawak ako sa tiyan ko.
"Why? Masakit ba ang tiyan mo?" Tanong ni abby sakin.
Hindi ako masagot gusto kong tanungin ang kalagayan ng anak ko dahil sa nangyare kanina. Hindi alam kung okay lang ba siya kung nandito pa ito sa tiyan ko.
"Sabi naman ng doctor wala namang nangyare diyan sa tiyan kaya bakit diyan ka parang natakot?" Tanong ni zajane.
Nakahinga ako ng maluwag nang sabibin ni zajane na wala namang nasabing masama tungkol sa tiyan ko it means okay ang anak ko.
"Huh? Nagugutom kasi ako kaya napahawak ako sa tiyan ko." Pagsisinungaling ko.
"Bumibili na sila ng pagkain natin. Okay kana ba? Anong nangyare sayo?" Tanong ni bakla.
"Ah himatay lang ako kasi hindi ako nakainom ng vitamins ko kaninang umaga and hindi din ako nakakain ng almusal." I hope maniniwala sila sakin.
"Talaga? Ganun lang yun bakit sabi ng doctor you almost died kung hindi kapa namin nadala dito patay kana." Kung makapagsalita sakin si zajane parang may kung anong laman ito parang iba ang pakiramdam ko sakanya.
"I don't know that. Ano ba ang sabi ng doctor. Bakit, huminto na naman ba ng pagtibok ng puso ko kanina?" I asked that though alam ko naman pagdumating ako sa point na katula ng nangyare kanina ay hihinto ang puso ko dahil sa naramdaman kong takot and sa hindi na ako makahinga.
Wala naman dapat akong sakit but because of my past naging ganto ako. Kaya pilit kong nilalaban ang takot ko sa kanila but hindi ko kaya im just a human who feel those feelings.
"Oo huminto ulit, buti nalang nakita ka ng sales lady." Ngumiti si abby sakin. "Tatawagan na ba namin si john kasi hindi pa namin nasasabi sakanya kung nasan ka wala kaming sinasagot sa mga tawag nila kahit ang tawag ng asawa ko."
"Buti naman, pero baka dahil dun mag-away kayo." Masaya ako na hindi nila sinabi kay john pero sila naman ang maapektuhan ng dahil sakin.
"Its okay. Ako na ang bahala magpaliwanag sakanya. At magpliwanag ka din kay john kasi sasabog na ang cellphone mo sa tawag at text na natatanggap namin kanina ang dahilan namin sakanya is its a girl bonding." Imabot sakin ni zajane ang cellphone ko.
"Thank you." Agad kong tinignan ang missed calls ni john na umbot lang naman ng 100 tapos ang text na lagpas ata ng 100. Pag tingin ko sa oras ay ala-singko na pala ata pala tawag ng tawag.
Shit! Yung dinner!!!
"Meron ka nang damit, dito kana magpalit kami na ang maghahatid sayo sa pupuntahan niyo ni john." Kinuha ni abby ang damit ko.
"Ako ang pumili niyan. Bagay na bagay sayo ang puti your so beautiful in it."
"Para ngang gusto na niyang suotin yan. Naiinggit sayo." Tumatawang sambit ni abby nang iabot sakin ni abby ang dress na white.
"Tseh! Masasapak na kitang babae ka! Kanina kapa sakin, jujumbagin ko yang pempem mo." Naiinis na sambit bakla kay Abby.
Kami naman ni zajane ay tumatawa sakto namang bumukas ang pintuan at pumasok sila dianne kasama ang doctor....... Pati sila nanay Cora at nanay mila na kinagulat ko.
Lumapit sakin sila nanay Cora at nanay mila at niyakap ako ng mahigpit.
"Diyos naman angie pinag-alala mo kami nh sobra." Umiiyak na sambit ni Nang Cora sakin.
