Ring of Strings (Artista Series #1)

Chapter 4

Chapter 4

Trouble

"Glenn! Jarrett!" Bati sa amin ni Julia ng makapasok na kami sa school.

Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy nalang sa paglalakad para makaupo na sa aking upuan.

"What's her problem?" Litong tanong niya sa kausap. Jarrett just shrugged his shoulder habang umuupo na rin sa tabi ko.

"Really Glenn? Hindi mo ko papansinin? I have a big news pa naman" tiningnan ko lang siya at hindi nagsalita.

Can't she just spill it? Bakit kailangan pang patagalin?

"Ang tahimik mo! Hindi ako sanay but by the way, I heard that our committees are planing to held an audition for tinig ng Samuelista. Glenn, you must and you should audition!" Naeexcite na sabi nito sa akin.

Agad na namilog ang mata ko sa sinabi niya. I really wanted to audition yun nga lang ay hindi ako makahanap ng tiyempo.

"What's the requirements?" Kinakabahan kong tanong sa kaniya.

"Instruments Glenn" mahinang saad niya, hindi ako nakaimik sa sinabi niya.

I love music pero nahihirapan akong tumugtog ng mga instrumento, that's my biggest weakness.

"Magagawan naman natin ng paraan diba?" Umiling ako, baka mahirapan ako.

"Why? What's the problem?" Hindi ako sumagot sa tanong ni Jarrett at yumuko nalang.

"Glenn, can't play an instruments" Julia answered.

"That's bad, kailan daw ba ang audition?"

"Three weeks from now" that's too long! Pero para sa akin na hindi marunong at kailangan pang magaral, kaunti lang ang araw na ito.

Pero kung magaaral man ako, kahit na gitara lang, saan ako kukuha ng pera? I'm grounded, my allowance was freeze. Kung manghihingi man ako kela mommy, no. Umiling ako sa aking naisip.

I should avoid being dependable to mom, to my parents and to my brothers.

Unti unting bumagsak ang mga balikat ko dahil nawawalan na ako ng pagasa. I'm doomed!

"Straighten your back Aiglentine" saway sa akin ni Jarrett, tiningnan ko lang siya at hindi nag aksyang sumunod sa kaniya.

Mahina siyang suminghap sa akin dahil sa pagsuway ko.

"Glenn! Glenn! Hinahanap ka nila Patrick" hinihingal na saad ng kaklase ko. Tumaas ang kilay ko habang umiiling.

What the fuck?

"And here comes the trouble again" Julia sang.

Tumayo ako sa pwesto ko para tingnan ang grupo nila. Most of them are varsity from football team, mga walang kwenta naman kapag nasa court na. Puro papogi lang naman ang mga alam nito ei.

"Hi Glenn" Sabi ng Captain nila habang ibinibigay sa akin ang flowers at chocolate.

Hindi ko ito tinanggap bagkus ay tinitigan lang.

"What's that?" Walang ganang tanong ko. Julia came closer to me para bilangin ang mga chocolate na nasa kamay ni Patrick.

"A total of ten chocolates Glenn and I think galing pa sa ibang bansa" saad niya pagkatapos bilangin ang lahat.

"Yeah, this is from Japan pa and I was thinking to give ito Glenn" pagmamayabang ni Patrick.

Ngumiti ang mga kaibigan niya sa akin, if I only knew, ang iba doon ay may kahulugan na. They are just hiding it b'cuz Patrick is here.