Ring of Strings (Artista Series #1)

Chapter 7

Chapter 7

Cruel

"George, go back to your campus. The bell might rang" utos ko sa pinsan ko. Julia seems against with my command pero wala na rin itong nagawa nang hawakan ni George ang mga kamay niya.

"I will..." Tumango ito sa akin pagkatapos ay tumingin sa nobya. "Let's meet later" saad niya, hinalikan niya muna sa ulo si Julia bago umalis.

I sighed deeply pagkatapos niyang magpaalam sa amin.

"Anong gagawin natin kay Jarrrett? I'll gonna talk to him para makapagsorry sa ginawa ni George" nagaalala niyang sabi. Kumunot ang noo ko sa kaniya at bahagyang umiling.

"He's my cousin, it's my duty too Julia" saad ko sa kaniya. I don't want her to talk to Jarrett, baka mamaya ay mas lalong lumaki ang ulo non dahil kinakampihan siya ni Julia.

"Pero-" hindi ko na siya pinatapos at muli akong nagsalita.

"It was his fault, to be honest" tiim bagang na sabi ko.

"Glenn. On my perspective, hindi niya 'yun kasalanan. May punto naman siya sa sinagot niya kay George. Eating cookies in the class is prohibited!" Natawa ako sa sinabi niya, and now she's defending that guy?

"Julia, may sinabi ba si George na kainin natin yun habang nagkaklase? And actually, accepting cookies is allowed here in classroom or even in the whole school!" Natahimik siya sa sagot ko. I smirked to her and shooked my head.

"Go back to our classroom, aalis lang ako" saad ko pagkatapos namin magusap.

I want to cool my mind, hindi pwedeng humarap ako sa kaniya na naiinis ako. I was annoyed b'cuz of how she defends that nerd to me, dapat ay kay George siya kumampi at hindi doon sa Jarrett na 'yun.

Ang init ng ulo ko ay napunta lahat kay Jarrett, tila'y umiinit ang dugo ko kapag naiisip ko ang pangalan niya.

"Oh fuck!" Inis na singhal ko ng maisip ko na naman siya. "That nerd, hindi talaga ako nun pinapatahimik kahit sa utak ko" suminghap ako at nanggigigil na tumingin kung saan siya dumaan kanina paalis.

Sana lang ay hindi magkrus ang landas namin ngayon. Even if the bell will rang soon ay hindi ko ito pinansin, I heard that our next prof will be out in our time so okay lang siguro kung hindi ako magpapakita sa room ngayon.

Pinili kong tumambay sa rooftop ng school, I need some air pero bumaliktad rin ako nang makita si Jarrett na nandoon at nakatingin sa kawalan.

Umirap ako, ang dugo ko ay kumukulo na naman dahil sa kaniya. Bakit ba ganito ang nangyayari sa akin?

"Why are you here?" Malalim na tanong niya sa akin, tumaas ang kilay ko sa kaniya at sarkastikong tumawa.

"Bakit? Bawal ba?" Mataray kong tanong, umiling ito sa akin at sumandal sa pader.

"Your ears are red" muli akong umirap, dahil sa 'yo yan! Kulang nalang ay isigaw ko 'yun sa kaniya.

"Jarrett, you know what! Tutal ay nandito na naman tayo, magkalinawan nga tayo, may gusto ka ba sa kaibigan ko?" Deretsuhan kong sabi sa kaniya. Kumunot ang noo niya sa sinabi ko.

Marahas itong tumawa habang umiling iling.

"Are you joking? It's not funny" saad niya, ang mata ko ay unti unting tumalas dahil sa sinabi niya, anong ibig sabihin niya doon?

"Don't laughed! I hate your braces" I confronted. Ang labi niyang nakatawa ay unti unting naging seryoso.

I know na napahiya ko siya sa sinabi ko but I don't care, he's nothing at all.