KUZEN

24.BÖLÜM

Geldiğim yere baktım. Beni depo gibi bir yerin önüne çağırmıştı. Etrafta kimse yoktu ve adım kadar eminim yanında bir sürü adam ile gelecek. "Ziya! Bak ben geldim!" dedim.

Bir süre sonra siyah bir araç geldi. İçinden çıktı ve bana yaklaştı. Tahmin ettiğim gibi arkasında bir kaç tane daha adamı vardı.

"Parayı getirdin mi?" Göz devirdim ve elimde olan çantayı gösterdim. Para işini Serkan halletmişti. Zaten parayı ona vermeyeceğim. "Senin üzerinde elbise vardı, neden değiştirdin?" dedi. Lan sanane! Yani, takıldığı nokta bu muydu?

"Nerden biliyorsun?" Beni takip ettiyse ben bittim! "Gözde'yi bırakmaya geldiğinizde ben de arkandaydım, orada fark ettim." dedi. Bana açıklama yapmasına bile şaşırmıştım. Beklemiyordum!

"Elbise giyip gözünü şenlendireceğimi düşünmedin umarım? Şimdi çok konuşma ve Gözde'yi getir!" dedim. Onun iyi olduğunu bileyim.

"Para?" Şeytan diyor ki, çıkar belinde olan silahı, sık kafasına. Ama böyle bir şey yapmaya kalksam anında beni mermiye boğarlar. Riske girmeye gerek yok bence!

"Gözde!" dedim. Arkasında olan adamlara döndü ve başı ile arabayı işaret etti. Adam arabaya bindi ve Gözde'yi çıkardı. Beni gördü an gözleri dolmuştu.

"Korkma güzelim. Buradayım ben." dedim. Biraz olsun gülümsemişti ve başını salladı. Ben de ona gülümsedim, sonra Ziya'ya döndüm.

"Aynı anda." dedim. Başını salladı ve Gözde'nin kolu tutup bana doğru yaklaştı. Ben de elimde ki çantayı ona uzattım. Ama anide çantayı ve Gözde'yi kendine çekti. Bu beklemediğim bir şeydi.

Sağ bacağımı kaldırdım ve başına tekme attım. O inleyip başını tutarken ben çoktan Gözde'yi ve parayı alıp depoya girdim. Adamlar silahları ateşlemişlerdi. "Yiğit! Serkan abi!"

Gözde korkudan bana sarılmış ağlıyordu. "Korkma ablam." dedim ve saçını okşadım.

"Abla seni öldürecek! Ö-öyle dedi." Ağlamaktan zor konuşuyordu. Gülümsedim ve tekrar konuşmaya başladım. "Bir şey yapamaz. Biz de hazırlıklıyız. Şu an çevremizde hep polis abiler var. Hiç bir şey yapmaz." dedim. Bana baktı ve başını salladı.

Depo kapısından giren kişiye baktım. Ziya'nın adamlarından biriydi. Ve bizi arıyordu. Gözde'ye baktım ve kısık sesle konuştum. "Gözlerini ve kulağını kapat." dedim. Başını salladı ve dediğimi yaptı.

Başımı çıkardım ve beni arayan adama seslendim. "Beni mi arıyorsun?" dedim. Adam bana baktı ve sırıttı. Mal! Sırıtana kadar elinde ki silahı bana doğrultup sıksaydın. Yoksa ben sıkarım.

Hemen belimde olan silahı çıkardım ve adama doğrulttum. Bana şaşkınca bakıyordu. "Kusura bakma ama hızlı olan kazanır." dedim ve adamın bacağına ateş attım. Ölmezi ama acıya dayanamayıp bayılırdı.

Gözde'ye döndüm ve ellerini kulağından çektim. "Gitti mi?" dedi. Gülümsedim ve yanağını öptüm. "Gitti güzelim." dedim. Kapıdan tekrar ses gelince sinirle silahı çıkardım ve ateş etmek için hazırlandım. Ama gördüğüm kişi ile durdum.

"Yiğit! Burdayız." dedim. Hemen bana baktı ve derin bir nefes aldı. Ateş ettiğim adam kendi derdinden bizi unutmuştu.

"İyi misiniz?" dedi. Başımı salladım. "Serkan sizi götürecek. Dikkatlice çıkacağız, tamam mı?" dedi. Dudak büktüm ve ona baktım. "Biz iyiydik böyle." Kafama vurdu ve Gözde'yi kucağına aldı.

"Deniz!" Ofladım ve önden yürümeye başladım. Yaklaştıkça silah sesleri çoğalıyordu. Kapıdan başımı hafifçe çıkardım ve baktım. Serkan abi bana baktı.