KUZEN

32.BÖLÜM

Arkamda ki kişiyi görünce tekrar çığlık attım. "Ya sen ne yapmaya çalışıyorsun? Aklımı almaya falan mı? Hadi tamam, kapıyı arkamdan kilitlersin ama belimde ki şey ne? Allah ne zaman belanı verecek Yiğit merak ediyorum!" dedim.

Kahakaha attı ve beni kendine çevirdi. Belimden tutup kendine yasladı. "Ama üzülürsün." dedi.

"Üzülmem." dedim. Bana alayla baktı.

"Yani şurada ölsem, ya da başka bir şey olsa. Üzülmez misin?" dedi. Bir an düşündüm.

"Tamam üzülürüm." dedim ve sıkıca sarıldım. Hayali bile kötüydü. "Hadi gidelim. Annemler bizi merak etmiştir." Başımı salladım ve elinden tutup çektim. Kapıyı açtı ve beraber bizim masanın olduğu yere yöneldik.

Masaya gelince bizimkiler kalıyorlardı. "Gidiyoruz." dedi yengem.

Herkes dağılmıştı ama Yiğit yine bizde kalacaktı. Tamam hoşuma gidiyordu beraber yatmak ama sıkıldım be!

Odama girdim ve hızlı bir şekilde üzerimi değiştirdim. Yatağa uzandım ve Yiğit'i bekledim. Bir süre sonra o da gelmişti ve yanıma oturdu.

"Güzelim yarın herkes bizde olacak. Haberin olsun." dedi. Neden böyle şeylerde en son benim haberim oluyor? Ben üvey çocuk muyum?

"Herkes derken? Ve ne zaman?" dedim ve esnedim. Zaman önemli!

"Halamlar, amcamlar, sonra bizim çocuklar ve kuzenlerin hepsi." dedi. Esnemem yarıda kalmıştı. Ağızım açık bir şekilde ona baktım. Kahkaha attı ve ağızımı kapattı.

"Yengem o kadar kişiyi nereye koyacakmış, onu da söyledi mi?" dedim. İki tane halam vardı. Biri bekardı diğeri evliydi. Ve halalarım ikizdi. Evli halamın üçüz çocuğu vardı. Beş tanede amcam vardı. Babamlar sekiz mi kardeşler? Aşiret çocuğuymuşum da haberim yok!

"Üçüncü katı açacakmış." dedi. Şaşkınca ona baktım. Yengem o kata kimsenin çıkmasına izin vermezdi. Ve şimdi orayı açacaktı, öyle mi?

"Gözlerim yaşardı bak." dedim ve bir damla akmasına izin verdi. Çok uykum vardı ve esniyordum. Esnedikçe gözümden yaş akıyordu.

Parmağı ile göz yaşımı sildi ve bana sıkıca sarıldı. "Bana sarılmadan duramıyorusun." dedim.

"İstersem durabilirim. Ama istemiyorum." dedi. Ona baktım ve sırıttım. Duramazdı!

"Dayanamazsın!" dedim inatla.

"Var mısın iddiasına?" dedi ve serçe parmağını uzattı. Ben de uzattım ve birleştirdik.

"Yarın bana kesinlikle dokunmayacaksın. Kazanırsan istediğin bir şey yaparım. Ama ben kazanırsam, sen yaparsın?" dedim. Başını salladı ve parmağımı bıraktı.

"Kazanırsam benimsin!" dedi. Gözlerimi irice açıp ona baktım. Bana baktı ve sırıttı.

"Tamam, kabul. Nasıl olsa sen bana dokunmadan yapamazsın!" dedim ve yatağa tekrar yattım.

"Göreceğiz onu yarın. Hadi iyi geceler Deniz'im," dedi ve sarıldı. Dayanamayacaktı!

"İyi geceler Yiğit'im."

*****

Sabah gözlerimi yavaşca araladım. Yiğit beni ahtapot gibi sarmıştı. Dedim ben değil mi? Onu uyandırmamaya dikkat ederek kolları arasından çıktım.

Saate baktım. Sekize geliyordu. Hemen banyoya girdim ve kısa bir duş aldım. İşimi halledince odaya girdim ama Yiğit yoktu.

Yiğit nerede ya?