KUZEN

39.BÖLÜM

"Ya anne bi git!" dedim sinirle. Ne demek akşam seni görmeye gelecekler? Hemde beşik kertmesi mi neyse artık?

Düğünde Yiğit'le bunu öğrendiğimizde sinirle orayı terk ettik. Yani benim konvoy hayalim yattı, ama olsun.

Kim olduğunu da bilmiyoruz? Yani bana sormadan öyle bir şey yapmaları? Bilmiyorum. Çok saçma!

"Açıklık getireyim ama o zaman sen bebektin."

O da doğru. Ya bir de onunla evlenmek zorundayım. Neden? Söz vermişler. Yok sözlerinde durmak zorundalarmış!

Yiğit desen, mesajlarıma bakmıyor sanki ben dedim. Benim suçum ne ya?

"Deniz, akşam geliyorlar. Üzerine güzel bir şey giy. Daha fazla sinirlendirme beni." dedi ve odamdan gitti.

Pijamayla çıkacağım, inat değil mi?

Gözlerim dolmaya başladı. Tam o sırada telefonum çaldı.

"Ne var?" dedim sinirle.

"Sanada günaydın güzelim. Nasılsın?"

"Yiğit! Ne söyleyeceksen söyle çabuk!" dedim. Mesajlarıma bakmasın, sonrada arasın. Oh valla ya.

"Peki. Beş dakikaya kadar hazır ol, seni almaya geliyorum."

Hemen gülümsedim. "Nereye?"

"Sürpriz olsun. Hadi görüşürüz."

"Görüşürüz." dedim ve telefonu kapattım. Benim bir şekilde bu görme olayından kurtulmam lazım.

Hemen banyoya girdim ve çabucak duş aldım. Rutin işlerimi hallettim ve bornozla çıktım. Ama odamda karşı cinsten birini beklemiyordum! Bunun burada ne işi var ya?

"Ooo, Deniz'im? Banyo yapıyorsun haber vermiyorsun?"

"Bundan sonra mesaj atarım. Hadi çık ya. Üzerimi değiştireceğim." dedim ve arkamı döndüm. Kızarma Deniz, kızarma!

Kapı kapanma sesi gelince hemen eşyalarımı aldım ve banyoya girdim ama önce kapıyı kilitledim. Ne olur, ne olmaz. Ben eşeğimi sağlam kazığa bağlayayım.

Hızlıca üzerimi değiştirdim ve telefonumu alıp aşağı indim. Ben bizimkileri tripli olduğum için yüzlerine bile bakmadan masaya oturdum. "Kızım yetmedi mi artık?"

"Yetmedi baba! Bu ne ya beşik kertmesi falan?" Aslında daha konuşacaktım ama sustum. Annemi üzmek istemiyorum.

"Senin sevgilin falan mı var? Ondan mı bu tepkin?" dedi annem. Tam cevap verecektim ama Yiğit'in boğazında çay kaldı. Gitti yarim!

Sırıttım ve sırtına yumruğu geçirdim. Öksürmeye kesti ve tip tip bana baktı. "Yavaş!" dedi. Güldüm ve suyu uzattım. Sonra annemlere döndüm. "Ne sevgilisi ya? Nerden çıkartıyorsunuz?" dedim. Acaba var mı desem?

"Ne bilelim? Öyle tepki verince."

"Yani baba, kim olsa öyle bi tepki verir. Ve bu arada sizi kırmamak için çıkacağım ama kesinlikle evlenmem. Ben sevdiğim adamla evlenmek istiyorum." dedim ve Yiğit'e baktım.

Gülümsedi ve elimi tutup beni kaldırdı. "Amca, yenge size afiyet olsun, biz kaçalım." dedi ve kapıya doğru çekiştirmeye başladı.

"Yavaş ya!" dedim ayakkabılarımı giyerken.

Evden çıktık ve arabaya bindik. "Nereye gidiyoruz?" dedim merakla.

"Bilmiyorum. Seni şu görme işinden kurtarmam lazım."