KUZEN

46. BÖLÜM

Bugün saçma bir şeye kalkışmıştım. Babamdan izin alıp bir lokantada garsonluk yapacaktım. Nereden aklıma geldi, ben de bilmiyorum. Yine bir deliliğim tutmuştu işte.

Aslında amacım, millet o parayı kolay mı kazanıyor? Ya da ne kadar zor? Kolay olmadığını ben de biliyorum.

Sadece akşam servis yapacaktım. Fazla kişi olmazsa sıkıntı olmazdı bence. Yani inşallah!

Annem yengemlere gitmişti ve evde tek başımaydım. Kapı çalınca hemen açtım. "Hayırdır siz?" dedim bizimkilere bakarken. Tüm kızlar gelmişti.

"Ev boş dediler, bizde geldik." dedi Aslı. Ona baktım ve gülmeye başladım. Bunların hepsi bana benzemişlerdi. "Hoş geldiniz." dedim.

İçeri geçtiklerinde hepsi bir yere kuruldu. "Bir şeyler yapalım." dedi Arya. Başımı salladım. Ben de sıkılmıştım gün boyu, boş boş oturmaktan.

"Telefondan birilerini işletelim?" dedi Masal. Aslında olurdu, hem de eğlenmiş olurduk. Telefonumu çıkardım ve arama yerine girdim.

"Kimi arıyoruz?" dedim. Şeyma telefonumu eline aldı ve rastgele bir numara tuşladı.

"Alo?" dedi karşıda ki adam. Şeyma dudaklarını birbirine bastırdı ve konuşmaya başladı.

"Kimsiniz?" dedi. Hem kendi arıyordu, hem de kimsiniz diye soruyordu. Gülmeye başladım, ama sesim çıkmasın diye ağzımı yastığa bastırmıştım.

"Beni arıyorsunuz ve bir de kimsin diye mi soruyorsun? Asıl sen kimsin kardeşim?" dedi adam. Biraz sesi yüksek çıkmıştı.

Şeyma sırıttı ve bize baktı. "Kendin dedin abi, ben senin kardeşinim." dedi. Ben daha fazla dayanamamıştım ve gülmeye başladım. Şeyma tam o sırada sesini kapatmıştı. "Kız sus!" dedi. Başımı salladım. Ama hâlâ sessiz sessiz gülüyordum.

"Benim kardeşim olamaz!" dedi adam.

"Allah vergisi var işte. Kabul et beni abi." dedi Şeyma. Adam bize küfür etti ve telefonu kapattı. Hepimiz kahkaha ile gülüyorduk.

Burçin ablam telefonunu aldı ve birini aradı. "Efendim sevgilim?" Bora abimi aramıştı. Tam bir şey diyecektim ama Ayla eli ile ağzımı kapattı. Ona baktım ve gözlerimi kıstım.

"Bora! Deniz'e tır çarptı!" Oha! Başka yalan mı bulamadın abla ya! Tır ne?

Elif ve Gaye koşarak yukarı çıktılar. Benim odamdan gülme sesi geliyordu. Ben de dayanamayacaktım. "Ne diyorsun Burçin sen?" dedi abim. Sesi korkulu geliyordu.

"Hastanedeyiz şimdi, dedim işte tı..." dedi ama Yiğit'in sesi ile sustu.

"Ne anlatıyorsunuz siz hâlâ ya! Hangi hastane Burçin?" dedi. Çok korkmuştu ya. Kıyamam ki ben ona. Telefonu elime aldım ve konuşmaya başladım.

"Bir şeyim yok Yiğit. Şaka yapıyorlar." dedim. Önce derin bir nefes aldı. Sonra durdu. Bir an telefon kapandı sanmıştım. Sonra o gür sesi duyuldu.

"Saçma saçma işler yapıyorsunuz! Bunun şakası olur mu Deniz!" dedi. Ben mi dedim sanki? Sinirle ben de bağırdım. Gaye ile Elif yukarıdan korku ile beni izliyorlardı. "Şaka işte Yiğit. Abartma, eğlenmek istedik!" dedim ve telefonu suratına kapattım. Kudur inşallah!

Başımı yukarıya çevirdim ve korkuyla bana bakan ikiliye sırıttım. "Gelin hadi." dedim. Başlarını salladılar ve yanımıza geldiler.

Ayla telefonu elimden aldı ve bir şeyler yapıp bir numarayı aradı. "Sigara bıraktırma hattına hoş geldiniz. Ben Sena. Nasıl yardımcı olabilirim?" dedi kadın.