KUZEN

7.BÖLÜM

Şu an elimde telefon sinsi planlar kuruyordum. "Bak çok abartma, kibarca uyar! Tamam mı?" Ne kadar da başımı sallasam abartacaktım.

Olay şuydu, sabah sabah yine kapıma dayanmıştı. Ama bu sefer konu çok farklıydı.

Okuldan bir kız, kim olduğunu bilmiyorum malesef. Abimimin numarasını bulmuş ve rahatsız ediyormuş. Benim de buradaki rolüm, kıskanç sevgili!

Numarayı çevirdim. Kız ilk çalışta açtı. Vay be! "Yiğit? Sen beni aramazdın?" dedi gıcık sesiyle.

"O aramadı zaten tatlım! Duyduğuma göre sevgilimi rahatsız ediyormuşsun? Sen kimsin lan!" dedim sonunda gürleyerek. Abim gülmemek için kendini tutuyordu.

Ona gülümsedim ve eski sert halimi aldım. "Yiğit beni seviyor cicim." dedi kız. Dediği şeye iyice sinirledindim.

"Lan senin ağzına sıçarım. Kim olduğunu bulur, yolmadık saç bırakmam kafanda. Beni daha fazla sinirlendirme! Bir daha benim sevgilimi aramayacaksın! Anlaşılmayan bir şey?" Bu sefer çok sinirlenmiştim, ve sesim olduğundan korkunç çıkmıştı.

Kız kekeleyerek, "A-anlaşıldı." dedi ve telefonu kapattı. Telefonu yatağıma attım ve sırıtarak abime baktım.

"Var mı daha böyle salaklar? Hem sen nereden buldun bu kızı?"

"Ben bulmadım güzelim, o beni buldu. Yakışıklıyım yani, kızlar çevremde pervane." dedi tek eliyle saçını düzeltirken. Bu ona çok yakışıyordu.

"Tabi canım. Bi ben göremiyorum o kızları." dedim ve kendimi yatağa attım. "Bu arada ben pervane değilim."

Göz devirdi ve başıma dikildi. "Ne var?"

"Kalk gidiyoruz." dedi ve beni kucağına alıp merdivenlerden aşağı inmeye başladı. Annemler yine evde yoktu.

"Nereye ya?" dedim. Kendi ayakkabılarını giydi. O ayakkabılarını giyerken beni kucağına oturdu. Yuh ama! Kolun da mı ağrımadı?

Benim ayakkabılarımı da kucağıma attı ve arabaya doğru yürüdü. "Sürpriz." dedi beni arabaya bindirirken. Kendi de dolandı ve hemen çalıştırdı.

"Söyle ya, merak ederim ben." dedim son kez yalvararak. Söylemeyeceğini biliyordum, ama bir umut işte.

Başını olumsuz yönde salladı. "Pislik!" dedim ve ayakkabılarımı giydim.

"Tam da söyleyecektim. Ama çok kırdın beni Deniz gözlüm." dedi. Birazcık yalakalık yapsam söyler mi acaba?

"Tabi söyler."

Sen bana küsmedin mi ya? Hâlâ küs olman lazım.

"Yoooo, barışma kararı aldım."

Yok iç ses, bence sen bana küs ve öyle kal!

"Küstüm işte, hıh!"

"Deniz?" Abimin bana seslenmesi ile irkilerek ona baktım.

"Beni duymuyor musun?" dedi yola bakarak.

"Dalmışım ya." dedim.

"Denize mi?" dedi ve sırıtarak bana baktı. "Ha ha çok komik!"

Cevap vermedi. Ben en son yalakalık yapacaktım. "Abim, canım abim, güzel abim." dedim yanağını sıkarak.

"Ne?" Öküz ya!

"Bir tanem benim, söyler misin?" dedim gözlerimi açarak. Bana tip tip baktı ve, "Neyi?" dedi. Ebeni Yiğit, ebeni! Çok merak ediyorum!

Derin bir nefes aldım. "Nereye gidiyoruz?" Bir şey demedi ve sırıtmaya başladı. Bu işte bir şeyler var! Araba durunca nereye geldiğimize baktım.