It was destined. // Voltooid

06

Als ik mijn fiets in de fietsenstalling heb gezet loop ik naar Lotte toe die ook net op school aankomt.  'Heyy!' Zegt ze vrolijk. 'Hey.' Zeg ik wat minder vrolijk. 'Fietste Liv niet mee?' Vraagt Lotte. 'Jawel, maar op alles wat ik zeg reageert hij super boos of kortaf, ik ben doorgefietst nadat ik zei wat de weg was.' Zeg ik. 'Nou wat een leuk zusje dan.' Zegt Lotte. 'Ja hij begon.' Zeg ik. 'Nouja het zal wel.' Zegt Lotte lachend en samen lopen we naar het goede lokaal.

'Vertel eens wat meer over Liv en zijn vader.' Zegt Lotte dan. 'Waarom?' Vraag ik. 'We moeten iets doen in de les.' Zegt Lotte lachend. 'Nouja zijn vader heet Bas.' Begin ik. 'En is Liv knap?' Vraagt Lotte. Ik zucht, Lotte is ook de enige die zoiets zo vragen. 'Nou nee.' Zeg ik. 'En Bas wil alleen maar een vader voor me zijn.'
'Misschien omdat hij zelf nooit een dochter heeft gehad.' Zegt Lotte. 'Ja dus, ik ben zijn dochter toch niet!' Zeg ik boos. 'Lotte en Jessica.' Zegt onze scheikunde lerares. Lotte en ik zeggen niks meer en staren de rest van de les alleen maar voor ons uit.

De bel gaat en snel lopen Lotte en ik met onze vriendengroep naar de aula. Om eindelijk de pauze te gaan vieren. Ik zie Liv staan bij een groepje jongens. 'Wow Jess die jongen daar is knap.' Zegt Lotte en wijst naar een jongen in de aula. 'Huh wie?' Vraagt Noa die ook in ons groepje zit en zich ermee bemoeid. Lotte lacht. 'Hij daar.' Zegt ze en wijst nog een keer. Pas dan merk ik dat ze Liv bedoeld. 'Dat is nou Liv.' Zeg ik. Lotte kijkt me met grote ogen aan. 'Wat, doe maar even een goed woordje voor mij. En jij maar een beetje ontkennen dat hij niet zo knap is.' Zegt Lotte met open mond. 'Ook voor mij!' Zegt Noa. 'Hoe ken jij hem eigenlijk?' Vraagt Noa dan. 'Het is de zoon van mama's nieuwe vriend.' Zeg ik. 'Ohja dat had je verteld.' Reageert Noa. 'Ah kijk dan hoe cute hij lacht.' Zegt Lotte terwijl ze nogsteeds naar Liv staart. 'Hij kan niet lachen.' Zeg ik. Maar toch kijk ik zijn kant op. En Lotte had toch wel gelijk het is geen lelijke jongen, maar als ik dat aan Liv vertel krijg ik denk ik het meest stomme antwoord dat je kan verwachten.

Nadat Lotte en Noa nog de hele pauze over Liv gepraat hebben en ik het genegeerd heb lopen we naar ons lokaal toe en gaan op onze plek zitten. 'Je gaat toch niks met mijn stiefbroer nemen he.' Zeg ik waarschuwend tegen Lotte die naast mij is komen zitten. 'Natuurlijk niet.' Zegt ze lachend en geeft me een stomp tegen mijn schouder. Een glimlach vormt op mijn gezicht. 'Thanks.' Zeg ik en we richten ons op de les.