It was destined. // Voltooid

25

'Grapje man.' Zegt Liv. Na 10 minuten in bed wakker gelegen te hebben. 'Ga maar snel naar je eigen bed, voordat Loisa mij komt roepen.' Zegt Liv. Ik sta op. 'Wacht.' Zegt Liv. Ik loop naar hem toe en hij geeft me een kusje op mijn wang. 'Liv ik ben niet verliefd op jou, ik wil Jason terug!' Zeg ik boos en loop zijn kamer uit. 'Ik ook niet op jou!' Hoor ik nog uit Livs kamer.

Ik doe mijn kledingkast open en kijk wat ik aan kan doen. Ik heb helemaal geen zin om naar school te gaan. Ik wil naar Jason toe. Niemand anders.
Ik pak toch maar een setje uit mijn kledingkast en doe hem aan. Dan loop ik rustig de trap af.

'Lekker geslapen?' Vraagt Liv die al aan de keukentafel zit. Ik rol met mijn ogen 'heerlijk.'
'Mooizo.' Zegt Liv en knipoogt.

De lange schooldag zit er eindelijk op. Ik fiets naar Jasons huis. Ik zie dan wel of hij al thuis is.
Ik bel aan. 'Hey Jessica!' Zegt de moeder van Jason vrolijk terwijl ze de deur open doet. 'Kom verder.' Zegt ze en loopt met mij mee naar de woonkamer.
'Hey.' Zeg ik voorzichtig als ik Jason zie. 'Ga weg.' Is het enige wat zijn mond verlaat. 'Wil je wat drinken?' Vraagt de moeder van Jason. 'Nee dankje.' Zeg ik. 'Laat ons even alleen mam.' Zegt Jason. 'Ik wil dat je nu weg gaat.' Vervolgt Jason met de nadruk op nu.
'Ik wil het uitleggen.' Zeg ik. 'Wat kan je uitleggen? Oh sorry het was niet mijn bedoeling.' Zegt Jason. 'Flikker toch op man.'
'Halloo de hele klas was stom aan het doen omdat jij al lang niet op school was, zij zeggen nu allemaal hoe erg ze het wel niet vinden terwijl ze gisteren nog mega stom deden wie moet hier nu opflikkeren?'
'Ik omdat ik je alleen maar wil helpen? Of al die mensen die nep doen?' Vraag ik. 'Jij.' Zegt Jason. 'Ik mis je Jason!' Zeg ik boos met tranen in mijn ogen. 'Ik jou niet Jessica tot ooit op school.' Zegt hij. 'Beterschap Jason, ik wens echt het beste.' Zeg ik met tranen in mijn ogen en geef hem heel voorzichtig een knuffel die hij gelukkig accepteerd.

Ik fiets weer naar huis en met tegenzin kom ik thuis. Mam is boodschappen doen en Liv is tv aan het kijken. 'Hoi.' Zeg ik en ga naast hem zitten. 'Wat er vannacht is gebeurt, gaat nooit meer gebeuren!' Zeg ik boos. 'Eens.' Zegt Liv. 'Gelukkig.' Zeg ik. 'Waar was je?' Vraagt Liv. 'Je was toch al eerder uit?'
'Ik was bij Jason.' Zeg ik en staar naar de grond. 'En?' Vraagt Liv. 'Hij blijft boos.' Zeg ik met tranen in mijn ogen. Liv slaat een arm om me heen. 'Hij draait wel bij.' Zegt hij.
'Ik ga sporten.' Zegt Liv even later en staat op van de bank.

Ik app Lotte en Noa om te vertellen dat ik bij Jason ben geweest. Ook zij zeggen dat hij wel bijdraait. Ik geloof er helemaal niks van. Maar als Liv, Noa én Lotte het zeggen..