It was destined. // Voltooid

02

Ik ga weer op mijn bed liggen en pak mijn telefoon erbij en open whatsapp. Ik app Lotte, mijn beste vriendin.
Ik: hey Lotje
Lotte: heyy!
Ik: nii zo vrolijk doen
Lotte: ??
Ik: mijn moeder heeft een nieuwe vriend
Lotte: echt?!
Ik: ja..
Lotte: sorry, sinds wanneer?
Ik: vorige week, en ze dacht laat ik het een week later vertellen, want dan komt het ineens wel uit ofzo
Lotte: oh
Ik: kan ik vanavond bij jou slapen?
Lotte: nee sorry ik moet oppassen..
Ik: maakt nii uit, we appe wel
Lotte: ja!

De hele avond ben ik op mijn kamer blijven zitten en heb netflix gekeken. Mijn moeder kon ik echt even niet onder ogen komen, ik was ook gewoon bang dat ik haar heel erg zou kwetsen en dat wil ik ook niet. Ik heb nog veel met Lotte geappt over wat ik het beste kan doen, maar wat dat nu is weet ik nogsteeds niet. Dan ga ik maar tanden poetsen en loop terug naar mijn slaapkamer en ga in bed liggen, ik moet toch een keer gaan slapen.
Maar in slaap komen? Dat lukt niet. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het 03.00 uur is. Zuchtend doe ik mijn ogen weer dicht en probeer in slaap te komen.

'Jess het is al 1 uur wordt eens wakker!' Hoor ik ineens iemand zeggen die in mijn slaapkamer staat. 'Huh?' Vragend kijk ik op. Ook niet heel gek als je pas na 3 uur in slaap valt, omdat je alleen maar ligt te denken. 'Hoi.' Zeg ik als ik zie dat mijn moeder in de deuropening staat. 'Kom je zo mee eten?' Vraagt ze vriendelijk. 'Ja.' Zeg ik. Na een tijdje stap ik slaperig uit bed, doe een joggingbroek met een oversized trui aan en loop naar beneden.
Aan de eettafel moet mama er weer over beginnen hoor. Heel veel zin heb ik daar niet in, ik had liever dat ze zou zeggen dat het allemaal een grap om te testen wat ik ervan zou vinden, maar nee dat was het niet. 'Jess, is het misschien een idee dat Bas vanavond langs komt?' Vraagt mijn moeder. 'Kun je doen, maar dan ben ik niet thuis.' Zeg ik. 'Je zult er maar aan moeten wennen.' Zegt ze. 'Doe ik niet.' Zeg ik en eet mijn brood op. 'Hij is heel aardig je zal het vast gezellig vinden.' Zegt ze. 'Vast wel.' Zeg ik.

Die avond roept mijn moeder me voor het eten, ik heb toch maar even nette kleding aangedaan voor als Bas zou komen. Als ik beneden kom zit hij al aan de eettafel. Hij staat op en loopt naar mij toe. 'Jij bent vast Jessica.' Zegt hij vrolijk en geeft me een hand. 'Ik ben Bas.' Vervolgt hij. Nee wie dacht hij anders dat ik was een of ander vreemd wezen die ook in dit huis woont. Ik zeg niks terug en ga aan tafel zitten. 'Iets vrolijker mag wel.' Zegt mijn moeder lachend terwijl ze verliefd naar Bas kijkt. 'Mag, moet dus niet.' Zeg ik irritant.

Als we klaar zijn met eten staat Bas op. 'Ik wil even wat vertellen, nouja vragen.' Zegt hij. Wat nu weer. Denk ik en een zucht verlaat mijn mond.