It was destined. // Voltooid

46

'Dat is Liv..'

Met een geschrokken gezicht kijkt Lotte me aan. 'Liv als in de Liv?' Vraagt Lotte met de nadruk op de. Ik knik. 'Kom we gaan ernaartoe.' Zegt de nog veel te vrolijke Lotte. Ik sla mijn ogen neer. Waardoor ik niet helemaal door heb dat Lotte ineens niet meer naast me staat, maar voor ik haar tegen kan houden is ze al met Liv aan het kletsen. En voor ik het weet staat Liv voor me. Wat me heel erg verbaasd, ik had niet verwacht dat Liv nog met me wil praten. 'Hey.' Zeg ik een beetje ongemakkelijk. 'Hoi.' Zegt Liv. 'Hoe is het?' Vraagt hij. 'Gaat wel goed, met jou?' Vraag ik. 'Ja goed.' Zegt hij. Als hij maar niet vraagt hoe het met mama gaat bedenk ik bij mezelf. 'En met je moeder?' Vraagt hij. Ik geef geen antwoord. 'Zullen we een keertje bijpraten?' Stelt Liv dan voor als hij er zeker van is dat ik geen antwoord meer ga geven. 'Prima.' Zeg ik al voor ik het door heb. 'Bel me maar.' Zegt Liv en geeft een bierviltje met wat cijfers erop. Dan knipoogt hij en loopt weer naar zijn vrienden. Stiekem word ik daar heel erg blij van. Maar toch vraag ik me af hoe wij zo 'normaal' tegen elkaar konden doen.

De hele avond praat ik een beetje ongemakkelijk met mijn vrienden. Gewoon omdat ik weet dat een paar meter verderop Liv staat. Wat ik me vooral afvraag, hoe denkt hij nu over mij? Is hij ooit boos op mij geweest? Of alleen op mijn moeder? Wat vooral het rare van het hele verhaal is, is dat mam en Bas nooit meer contact hebben gezocht.

Rond een uur of 2 gaan we naar huis en duik ik meteen mijn bed in. Maar van slapen komt er niet zoveel. Ik kan alleen maar denken over Liv, tot ik na een uur denken eindelijk in slaap val.

De volgende dag wordt ik wakker en zie ik het bierviltje wat ik van Liv had gekregen op mijn nachtkastje liggen. Ik ben niet van plan om hem te bellen, ik app wel. Dat had ik al meteen bedacht. Ik typ de cijfers in mijn contacten met Livs naam erbij. Dan ga ik naar whatsapp en zoek zijn naam op.
Ik: hey Liv, wanneer heb je een keertje tijd? X Jess
Mijn vinger blijft hangen op de verstuur knop. En dat zo'n 1 minuut terwijl ik het bericht nog 10 keer doorlees. Ik verwijder het weer.
Ik: hey Liv, nu heb je ook mijn nummer. Jessica.
Maak ik ervan en dit keer druk ik meteen op de verstuur knop. Hoe bot het ook overkomt stuurt Liv meteen iets terug.
Liv: jij zou toch bellen?😉
Ik: wat doe je vanmiddag?
Liv: jij hebt er haast in
Liv: 14 uur bij het lunchcafé?
Ik: is goed!
Liv: tot vanmiddag!
Pas nu bedenk ik me dat ik zijn nummer gewoon al had. Ik ga naar dat contact maar zie meteen dat het een ander nummer is, vandaar. Ik verwijder het contact en loop mijn kamer uit om te gaan douchen.
Ik ben benieuwd hoe het is vanmiddag.