It was destined. // Voltooid

03

'Lieve Loisa ik ken je nog niet zo lang, maar ik hou nu al super veel van je...' begint Bas. 'Klef gedoe.' Zeg ik boos en sta op van tafel. 'Jessica je kan best even blijven zitten.' Zegt ze streng. Ook Bas kijkt me doordringend aan. 'Sorry.' Zeg ik en doe mijn handen omhoog alsof ik onschuldig ben. 'Maar ik wilde vragen of ik bij je in mag trekken! En natuurlijk samen met Liv.' Zegt Bas vrolijk. 'Wie is Liv?' Vraag ik kortaf. 'Mijn zoon, een paar jaar ouder dan jou.' Zegt Bas. 'Oh nog meer wat je mij nog niet verteld hebt, ben je dadelijk ook nog zwanger ofzo?' Vraag ik boos en sta op om weer naar boven te lopen. 'Jess blijf even zitten.' Zegt mijn moeder alweer, maar nu heb ik lang genoeg met die twee aan een tafel gezeten. Boos loop ik toch door totdat iemand mijn arm vastpakt. Ik zie dat het Bas is. 'Blijf van me af!' Roep ik boos en wurg me los en loop alsnog naar boven. 'Laat haar maar.' Hoor ik mijn moeder zeggen. 'Ze kan toch gewoon luisteren.' Zegt Bas boos tegen mijn moeder. En even later hoor ik ze nog meer schreeuwen. Als diy het begin is van hun hele 'samenwoon proces' gaan dit nog lange jaren worden. Ik loop naar beneden. 'Kan het wat zachter?' Vraag ik. Maar ze hebben duidelijk niet door dat ik er ben. 'Uhum.' Kuch ik hard door de keuken. 'Oh hey Jess.' Zegt mijn moeder. 'Oh hey mam.' Zeg ik haar na. 'Wat een gezelligheid man, ik zie er nu al naar uit dat samenwonen.' Zeg ik sarcastisch. 'Ohja daar heb je nog geen antwoord op gegeven.' Zegt Bas alsof er niks gebeurt is. 'Tuurlijk wil ik dat.' Zegt mijn moeder vrolijk en loopt naar Bas toe en geeft hem een kus. 'Gadverdamme.' Zeg ik terwijl ik kokhals. Waarom moet mij dit overkomen en niet gewoon iemand anders. 'Ik ga niet weg uit dit huis.' Zeg ik. 'Nee Bas komt bij ons wonen!' Zegt mijn moeder vrolijk. 'Leuk.' Zeg ik sarcastisch en ga zuchtend op de bank zitten. Mama komt naast me zitten. 'Je moet gewoon nog even wennen.' Zegt ze. Dan komt Bas er ook bij zitten. 'En Liv gaat het ook heel leuk vinden.' Zegt hij. Ik reageer er niet op en zet de tv aan. Waarna Bas hem meteen weer uit zet. Ik sta op om weer weg te lopen. 'Wacht eens even meisje.' Zegt hij. 'Je bent mijn vader niet!' Roep ik boos en loop door. 'Nee maar je echte vader wil je ook niet kennen!' Reageert Bas boos. 'Je houdt je bek over mijn vader!' Roep ik boos terug en loop met tranen in mijn ogen naar boven. Hoe durft die man over mijn vader te beginnen, hij heeft hem niet eens ooit gekend. Wat denkt mijn moeder ook wel niet hem zo'n slecht beeld te geven. Zij kent hem beter dan mij, maar dat maakt hem niet meteen slecht.

De woorden 'Liv gaat het ook heel leuk vinden' blijven in mijn hoofd zitten. Wie is die hele gozer, vindt hij het dan wel leuk?