It was destined. // Voltooid

14

Het is weer maandag en ik eet aan de keukentafel mijn boterham op.
Even later fiets ik samen met Liv naar school. Veel word er niet gezegt, alleen praten we een beetje over welke lessen we vandaag hebben. 'Hoe laat ben jij uit?' Vraagt Liv. 'Twee uur.' Zeg ik. 'Ik ook, samen terugfietsen?' Vraagt Liv. 'Is goed.' Zeg ik en zet mijn fiets in de fietsenstalling en loop naar Lotte die ook net aan komt fietsen. 'Heyy.' Zeggen we vrolijk tegen elkaar en geven elkaar een knuffel. 'Leuk weekend gehad?' Vraag ik aan Lotte. 'Jahoor.' Zegt ze. 'En jij?' Vraagt ze. 'Nouja de dierentuin was genieten, en zondag moesten we verplicht samen huiswerk maken en toen..' Zeg ik. 'Wat?' Vraagt Lotte nieuwschierig, maar ik bedenk me. 'Laat maar, niks bijzonders.' Zeg ik. 'Jawell ik wil het weten!' Roept Lotte die aan mijn arm trekt. 'Ik zei toch nee!' Zeg ik boos. 'Sorry hoor.' Zegt Lotte. 'Sorry.' Zeg ik snel daarna. Ik heb er namelijk niks aan als ik boos ben op Lotte. Lotte glimlacht en samen lopen we het Frans lokaal net op tijd binnen. 'Fijn dat jullie ook aanwezig wilde zijn.' Zegt meneer Jantjes. Snel gaan we op onze plaats zitten. 'Pakken jullie ook je boeken.' Zegt hij chagerijnig. 'Nou die is ook vrolijk.' Zeg ik lachend en Lotte schiet in de lach. 'Lotte en Jessica!' Roept meneer Jantjes. Lachend gaan we weer recht zitten en letten op de les. 'Ga je het nog wel ooit vertellen?' Vraagt Lotte die het blijkbaar nog niet vergeten was. 'Geen idee.' Zeg ik. 'Lotte en Jessica laatste waarschuwing.' Roept meneer Jantjes weer. 'Die geeft hij toch altijd 5.' Zeg ik lachend tegen Lotte. 'Jessica ga je maar melden!' Roept meneer Jantjes boos. 'Meneer..' Probeert Lotte nog met haar hand omhoog, maar meneer Jantjes negeert het. Ik loop naar de receptie toe en meld me. Yes dat wordt een uurtje langer school.

In de pauze loop ik weer naar Lotte en Noa toe. 'Hey.' Zeggen we tegen elkaar. En een aantal jongens lopen voorbij, ik herken ze als vrienden van Liv. 'Blijf is van je familie af.' Zegt er een. 'Incest is wincest.' Zegt de ander. Ik zie Liv er dan ook bij lopen en hij tikt ze lachend aan en zegt wat maar dat hoor ik niet. Ik word knalrood en kijk naar de grond. 'Wat was dat Jess?' Vraagt Noa. 'Geen idee.' Zeg ik. 'Jess?' Vraagt Lotte. 'Ze verzinnen maar wat.' Zeg ik. 'Kom.' Zegt Noa en pakt mij bij mijn arm en Lotte loopt ook mee. We gaan vast naar het lokaal waar niemand is. 'Jess wat was dat?' Vraagt Lotte dan. 'Geen idee zei ik toch al.' Zeg ik boos. Noa geeft me een knuffel, 'Je kunt ons alles vertellen.' Zegt ze ondertussen. 'Ik en Liv waren huiswerk aan het maken en toen ineens gebeurde het.' Zeg ik terwijl ik naar de grond kijk. 'Gezoend?' Vraagt Noa. 'Nee gewoon een kusje, ik ben naar boven gerend met mijn spullen.' Zeg ik. 'En toen?' Vraagt Lotte. 'Kwam hij mij achterna en was hij heel lief.' Zeg ik. 'Ik denk dat hij het zijn vrienden anders heeft vertelt.' Zeg ik. 'Ze moeten gewoon hun mond houden.' Zegt Noa. Ik lach. 'En zo is het.' Zegt Lotte lachend. Maar ik zie ze in de verte al aankomen. 'Daar is onze familievrijer weer.' Zegt er een. En Liv loopt er gewoon achteraan en zegt niks.