It was destined. // Voltooid

37

'Mam?' Vraagt ik. 'Ja.' Antwoord mijn moeder. 'Wanneer wil je nou naar huis gaan?' Vraag ik. 'Geen idee.' Zegt mijn moeder terwijl ze haar schouders ophaalt. Zuchtend neem ik een slok van mijn ijsthee die we net besteld hadden. 'Komt het nog wel goed?' Vraag ik haar. 'Ik ben er bang voor.' Zegt ze. 'Kun je het nog goedmaken denk je?' Vraag ik. 'Ik zat niet fout, hij zit fout door te denken dat ik vreemd ga.' Zegt ze. Ik haal mijn schouders op, 'daar heb je gelijk in.' Zeg ik.

'Mam ik ga nog even naar het strand, even wat frisse lucht.' Zeg ik nadat we heerlijk hebben gegeten in een strandtentje. Ik loop alleen naar het strandplekje waar ik met Jacob heb afgesproken. Jacob staat al te wachten dus ik ga automatisch iets sneller lopen. 'Hey.' Zegt Jacob als ik eraan komt lopen. Hij spreid zijn armen en trekt me in een knuffel. 'Hey.' Antwoord ik zijn begroeting en samen lopen we een stukje langs het strand. 'Dus op vakantie?' Onderbreekt Jacob de stilte. Ik knik. 'Ik wil het liever niet over vanmorgen hebben.' Zeg ik. Jacob knikt en we gaan, na een stukje lopen, in het zand zitten. Starend naar de helderblauwe zee, met de blauwe lucht erboven. 'Mooi is het hè.' Zegt Jacob. 'Heel mooi.' Voeg ik eraan toe. 'Hoelang werk je hier eigenlijk?' Vraag ik. 'Bijna de hele zomervakantie, 5 weken.' Zegt Jacob. 'Heb je wel een beetje vakantie dan?' Vraag ik. 'Ik hoef maar 4 keer in week te werken waarvan 1 keer 's avonds is, dus ik heb nog genoeg vrije tijd.' Antwoord Jacob netjes. 'Aha.' Verlaat mijn mond wat Jacob laat glimlachen.
Even zeggen we niks en staren we rustig voor ons uit. Dan voel ik ineens Jacobs hand langs mijn hand glijden, ik geef hem toestemming en pak zijn hand vast. Als reflex kijken we elkaar aan en bewegen we met onze hoofden naar elkaar toe. En voor ik het weet raken zijn lippen de mijne. Het klopt precies, zoals in een film. Tot ik er verder overna ga denken als we uit de zoen zijn teruggetrokken. Eerst overlijd mijn vriendje, dan verlaat mijn stiefvader mijn moeder, en mijn, steeds liever wordende, stiefbroer mij. En diezelfde avond zoen ik met een random jongen die ik niet eens een dag ken, maar het voelt zo goed. Ik moet wel eerlijk toegeven dat dit een hele goede afleiding is.
Lachend kijken Jacob en ik elkaar aan. 'We kennen elkaar nog niet eens een dag.' Zeg ik. 'Ben jij er zo een dan..' Begint Jacob maar kan zijn verhaal niet afmaken. 'Nee, het voelt gewoon al zo vertrouwd.' Zeg ik. 'Ik moet wel zo gaan, mijn moeder wacht.' Vervolg ik. 'Morgenmiddag zelfde plek?' Vraagt Jacob. Ik knik. 'Mag ik je telefoon is.' Vraagt Jacob. Zonder twijfel pak ik mijn telefoon uit mijn zak. Jacob zet zijn nummer erin en dan staan we samen op. 'Tot morgen!' Zeggen we elkaar en lopen allebei een andere kant op. Het was stiekem wel een topavond!