It was destined. // Voltooid

39

Al vroeg gaat de wekker, ik moet even nadenken waarom ookalweer. Dan weet ik weer dat we vandaag naar huis gaan en op tijd op het vliegveld moeten zijn.

Na een uur sta ik gedoucht en wel samen met mama in de lift van het hotel. We gaan eerst nog even wat eten bij het buffet. De geur van de verse broodjes ruik ik al snel. We zeggen niet heel veel aan tafel, het is vooral heel onwerkelijk allemaal.

Later staan we op het vliegveld en nadat we hebben ingecheckt lopen we door naar de douane. En na heel lang wachten kunnen we eindelijk het vliegtuig in. De heenweg kan ik me nog goed herinneren, het was eigenlijk een hel, maar toch zat ik nu liever langs Liv dan langs mama. 'Mam en nu?' Vraag ik haar. 'We zien het wel als we thuis zijn.' Zegt ze. Ik kijk uit het vliegtuigraampje en zie dat we steeds lager vliegen.

De taxi stopt voor ons huis, we betalen en bedanken hem en stappen uit. Mama doet de sleutel in het slot en het huis ziet er nog net zo uit als toen we gingen. Dat is ook niet zo gek, want we zijn helemaal niet lang weggeweest.
Dan doet mama de deur naar de keuken open en met grote ogen kijken we naar de rotzooi. Ik kijk naar mama waar de tranen al over haar wangen rollen. Ik sla mijn armen om haar heen. Maar al snel loop ik door naar de keukentafel. 'We hebben een mooie tijd gehad x Bas.'  Lees ik hardop voor.

Ik ben eigenlijk best moe van de reis en ik loop met mijn koffer naar mijn slaapkamer terwijl mama nogsteeds gebroken op de bank zit. Ik val op mijn bed en meteen vallen mijn ogen dicht.

De volgende ochtend heb ik even niet door waar ik ben, maar dan bedenk ik me dat we gisteren zijn thuisgekomen en ik blijkbaar met mijn kleren nog aan in slaap ben gevallen.
Ik begin met het uitpakken van mijn koffer en leg de schone kleren terug in de kast en de andere gooi ik in de wasmand. Als ik naar de badkamer loop om me een beetje toonbaar de maken kom ik langs Livs slaapkamer waar de deur openstaat. Ik loop naar binnen, alles is weg. En met alles bedoel ik ook echt alles. Een holle slaapkamer is overgebleven, alleen zijn kledingkast staat er nog. Ik open de deuren en de hele kast is leeg, wat ook wel te verwachten was.

Ik loop uiteindelijk toch maar naar de badkamer, maar als ik net Livs slaapkamer uitloop kom ik mama tegen. 'Leeg.' Zeg ik. 'Ik ga opruimen.' Zegt ze. 'Ik kom er zo aan.' Zeg ik. Ik loop naar de badkamer en kam mijn haar. Dan loop ik naar beneden waar mama op de grond zit.