It was destined. // Voltooid

18

En meteen voelt het veel minder fijn. Hij had me toch niet achter moeten laten denk ik bij mezelf.
Ik app Jason, want bij hem voel ik me ook fijn.
Ik: hey Jason
Jason: hey
Jason: alles goed?
Ik: mam en Bas hadden ruzie dus nee
Jason: ohh

Ik pak mijn pyjama uit mijn kast en loop naar de badkamer en stap onder de douche. Ik word rustig van de stralen die over mijn lichaam stromen. Totdat ik uit mijn gedachten word gehaald. 'Bijna klaar!' Roept iemand die ook hard op de deur bonst. Het is Bas. 'Ja!' Roep ik terug en was snel mijn haar en stap onder de douche uit. 5 minuutjes later loop ik de badkamer uit. 'De volgende keer mag het wat sneller.' Zegt Bas. 'Koop een eigen badkamer als je er zo graag 24/7 wil zijn.' Zeg ik boos. 'Niet zo brutaal jongedame.' Zegt Bas. Ik zucht en loop naar mijn slaapkamer. Daar ga ik in bed liggen en val snel al weer in slaap.

*tuuttuut*
Moeizaam open ik mijn ogen en zet mijn wekker op snooze.
*tuuttuut*
Doet mijn wekker 10 minuten later, weer open ik moeizaam mijn ogen en kijk op mijn wekker maar schrik dan wakker. 'Shit!' Zeg ik misschien iets te hard en ik ben meteen wakker. Snel sta ik op en sta weer lang te twijfelen voor mijn kledingkast, maar ben er snel uit wat ik aan doe. Snel ren ik naar beneden waardoor ik bijna van de trap val. Ik ga snel aan de keukentafel zitten en begin met eten. 'Lekker op tijd.' Zegt Liv. Boos kijk ik hem aan. 'Jij bent ook nog maar net wakker.' Zeg ik. Liv kijkt snel weg. 'Wist ik wel.' Zeg ik. Snel eten Liv en ik ons brood op. De tafel achterlatend zoals we hem vanmorgen aantroffen lopen we naar buiten en fietsen samen naar school. 'Ik heb er geen zin meer in.' Zeg ik. 'Nog een paar weken dan is het vakantie.' Zegt Liv als een vader die zijn kind nog wil oppeppen voor de laatste weekjes. 'Nou daar hebben we zin in.' Zeg ik sarcastisch. Ik zie de verbaasdheid op Livs gezicht. 'Twee weken lang, de hele dag thuis, met jou, mam en Bas.' Zeg ik. 'Ach komt wel goed.' Zegt Liv. 'Vind jij.' Zeg ik. 'Wat? Niet dan?' Vraagt Liv. 'Vind jij het leuk om 2 weken opgescheept te zitten met een kleffe moeder en haar vriend en een stiefbroer waar je niks aan hebt.' Zeg ik boos. 'Ik fiets gewoon langs je hoor.' Zegt Liv. 'Oh sorry hoor.' Zeg ik met de nadruk op hoor. In stilte fietsen we de rest van de route naar school verder. Ik had dat niet moeten zeggen over Liv, maar het is ook niet zo dat hij wel altijd aardig is ofzo.

In de fietsenstalling zie ik Jason al staan. Hij glimlacht naar me als ik aan kom fietsen en volgensmij wacht hij op mij. Als ik mijn fiets op slot heb gezet loop ik naar hem toe. 'Heyy.' Zeg ik vrolijk. 'Hoe is ie?' Vraagt Jason. 'Goed en met jou?' Vraag ik. 'Gaat wel.' Zegt Jason. En aan zijn gezicht te zien moet ik er niet over doorvragen. 'Je broer ingeruild?' Vraagt een jongen die ineens langs mij loopt. Dan zie ik dat het Livs vrienden zijn. 'Hij is mijn broer niet!' Roep ik boos.