Geldin de kapıma aşk,
Zamansızsın...
Geçtin en baş köşeye oturdun da,
Davetsizsin...
Ben sana fazlayım,
Sen bana az...
Çünkü senin ellerinde
Başka izler var...
Akşam herkes Ali Efelerin evinde toplanmıştı. Kerem ise eve bilerek geç gelmeye karar vermişti, abisinin tepkisini deli gibi merak ediyordu. Tüm gün o fotoğrafları gördükçe delirmiştir. Bir de şimdi yanında Burcu’ya da getirmişti ve Burcu gerçekten mükemmel görünüyordu. Üzerine giydiği dar, yeşil elbise, boynuna taktığı yeşil-mavi tonlarındaki fuları ve ayağına giydiği zarif topuklu ayakkabısı ile gerçekten de Ece’den çok daha güzeldi.
Burcu ise ailesi ile tanışacağı için çok heyecanlıydı. Elleri ayakları birbirine dolanacak, her şeyi batıracak diye çok korkuyordu.
Gerçi Ali Efe ona ailesini anlatmıştı ve anlattığı kadarı ile çok sıcak bir ailesi vardı. Ama yine de tedirgindi. Sanki sevgilisinin ailesi ile tanışıyordu. Saçmalıktı.
Eve geldiklerinde arabadan indiler ve Kerem Burcu’nun yanına gelerek, “Sakin ol. Bu gece çok güzel olacak ve Burcu gerçekten mükemmel görünüyorsun.”
Burcu adama gülümsedi. Bu ne tatlı biriydi öyle. Yüreği ne büyük bir adamdı. Sonra başını salladı, Kerem bu onayla kolunu uzattı kıza.
“Hadi girelim o zaman ve abimi çıldırtalım.” Bu sefer kadın kahkaha attı ve uzatılan kola girdi.
“Kerem, umarım gecenin sonunda sağ çıkarız.”
“Umarım.”
Evin önüne geldiklerinde Burcu nefesini tuttuğunu fark etti ve kapı tatlı bir kız tarafından açıldı.
“Deniz ne haber abicim.”
“İyiyim Kerem abi. Sen nasılsın?”
“Bende iyiyim. Bu Burcu, arkadaşım aynı zamanda yeni proje sorumlumuz.”
“Memnun oldum Burcu abla. Bende Deniz.”
“Teyzemin kızı. Ertan’ın kız kardeşi. Aynısından bir tane daha var. Kumsal.” Diye ekledi Kerem.
“Memnun oldum. İkizler mi?” diye şaşkınca sordu.
“Aynen.” Diye yanıtladı onu Kerem.
İçeri girdiklerinde keyifli bir sohbet vardı. İlk önce Kerem girdi herkesin görüş alanına. O sırada Ali Efe tam “Nerede kaldığını” soracaktı ki arkasından gelen kızı görünce dili tutuldu. Ne işi vardı Kerem’in yanında?Ne diye gelmişlerdi buraya? Etrafındaki konuşmalar ona uğultu gibi geliyordu fakat, şu an hiçbir şeye konsantre olamıyordu. Gülen yüzü soldu. Elleri yumruk oldu. Ne sıfatla tanıştıracağını çok merak ediyordu. Allah şahidi olsun ki, eğer ‘sevgilim’ derse kesin dalardı. Ece’nin sesi onu kendine getirdi.
“Ben sana demiştim.” Kadına öfke ile bakan adam, sessiz kaldı.
“Annecim, bu güzeller güzeli sarışın bizim proje sorumlumuz. Aynı zamanda da arkadaşım Burcu.”
“Memnun oldum güzel kızım.” Burcu’nun yanaklarından öptü.
Burcu ise aile ile tanışırken bir yandan da Ali Efe’nin tepkisine bakıyordu.
Kıskanmış mıydı o? Çok öfkeliydi.
“Selam abi.”
“Selam Kerem. Siz tüm gün birlikteydiniz herhalde?”
“Evet. Burcu’ya biraz etrafı gezdirdim ve çok eğlendik. Bol bol da fotoğraf çekildik. Çok kafadengi bir kız.”
“Ya gördük o fotoğrafları gördük, çok güzel hepsi de. Bayağı fotojenikmişsiniz. Sen de eğlendin mi Burcu?” konuşurken gözlerini kızdan ayırmıyor, öfkesini göstermekten çekinmiyordu.
Bu neyin cesaretiydi Allah için? Herkesin içinde bir de.
“Aaa Efe oğlum, utandırmasana gençleri.“
“Utanmaları mı kalmış Allah için.” Diye homurdandı.
Kerem sesli kahkaha atarken, Burcu daha da kızardı.
“Hadi uşaklar yemeğe!” diye araya girdi anneleri. Hep birlikte yemeğe
Sakin geçen yemek olsa da Burcu sürekli Ali Efe’nin öfkeli bakışları ile huzursuzdu. Ona neydi yani? Nişanlıydı kendi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÜYÜK AŞKIM KÜÇÜK SEVGİLİM - B.A.S. * FİNAL
عاطفيةÜç büyük aşkın hikâyesi... Bir gidişle yaşanılan yıkımın ardından bahar yeniden gelebilir miydi? Yazı ardında bırakan bir yürek, sonbaharda çiçek açabilir miydi? Onu yangınlara atan ve her anıyla canını acıtan bir adam, ona mutluluğu verebilir miydi...
