Snowman? | MYG

Bölüm 3 | Kaçma!

Gözlerimi açtığımda önce nerede olduğumu idrak edememiş ve hızla doğrulmuştum.Sonradan evimde olduğumu anladığımda kendimi tekrar koltuğa bıraktım.

Yoonginin kollarında uyuyup uyanmaya alışmıştım...

Dün Yoongi biraz daha konuşup sustuğunda gittiğne kanaat getirip koltuğa uzanmış ve uyuya kalmıştım.Yoonginin gitmesi uzun sürmüştü.Kapıyı açmamak için zor direnmiştim.Hatta az daha açacaktım ki gittiğini anlamıştım.

Gözlerimi kapatıp bundan sonra ne olacağını düşündüm.Ne yapacaktım?

Asıl soru onsuz ne yapacaktım?

Yanımda olan hep o olmuştu.Her konuda yardım etmişti ve bu zamana kadar onsuz hiç olmamıştım.Yurtdan ayrıldığımızdan beri beraber kalıyorduk.He Ran ile kaldığım günler ondan ayrı oluyordum ama bu farklıydı.

Kavga etmiştik sonuçta.

Çalan kapı zili ile gözlerimi açtım.Kim gelmişti ki şimdi.

He Ran olabilirdi.Dün Hoseok ile kalacaktı.

Koltuktan kalkıp kapıya ilerledim ve delikten bakmadan kapıyı yarım açıp başımı uzattım.

Karşı komuşunun geldiğini görünce şaşırmıştım.

"Buyrun?"

Simsiyah giyinmiş kız bir o kadar da siyah makyaj yapmıştı.Korkunç görünüyordu.

"Şu kapında yatan adam kim?"

Kapımda yatan adam mı?

Ne dediğini anlamak için kapıyı tam açtım.Yerde gördüğüm beden ile gözlerimi sonuna kadar açmıştım.Aynı şekilde ağzım da açılmıştı.

Yoongi gitmemiş miydi?

"Yoongi?"

"Yakışıklı çocukmuş.Boş mu bu?"

Sırıtarak sorduğu soruyla kaşlarımı çattım.Bana bakmadan yerdeki bedenini süzdüğünde dişlerimi sıkıp eğildim.

"Ev mi o yoksa araba mı?Ayrıca sana ne?Benim o!!"

Omuz silkip merdivenleri indi ve gözden kayboldu.

Şu an onunla ilgilenemezdim.Yerde uyumuştu ve yerin beton olduğunu umursamamamışa benziyordu.

"Yoongi uyan!"Elimi yanağına yerleştirip uyandırmaya çalıştım.

Gözlerini hafif açtı ve mırıldandı.
"Soyeon?"

Hasta olmuştu kesin.Burada yatarsa hasta olurdu tabi!

"Yoongi kalk."

Onu kolundan tuttuğumda bana biraz yardımcı olup ayaklandı.Onu böyle gönderemezdim.O yüzden içeriye sokup kapıyı kapattım ve salona ilerledim.

Zorlukla ilerlerken kafası boynumsaydı.Dudakları boynuma değerlen titriyordum.

Sonunda koltuğa geldiğimde bedenini koltuğa bıraktım ve iyice yatırdım.

"Kapıyı açtın sonuda."kısık sesle konuşmuştu.

Gece orada yattığına inanamıyordum!

Elimi anlına götürdüm ateşine bakmak için.

Lanet olsun yanıyordu!

Aceleyle mutfağa ilerledim ve büyük bir kaseye soğuk su doldurup bezi ıslattım ve tekrar yanına gittim.

Bezi sıkıp anlına ve kollarına sürmeye başladım.Böyle ateşini düşürebilirdim.

Dakikalarca bunu yaptım.Gözleri yarı açık bir şeyler mırıldanıyordu.Ne olduğunu anlamıyordum.

Saate baktığımda yarım saattir bununla uğraştığımı anladım.
Ama lanet olsun ki hala aynıydı!

Başımı ellerimin arasına alıp gözlerimi kapattım.
"Lanet olsun neden düşmüyor ateşi?!"

Elimi saçlarıma saldırıp başımı kaldırdım.

Uyuyan yüzüne baktım sessizce.Saçları gözlerini kapatıyordu.

Benim saçlarım siyah diye o da boyalı olan saçlarını siyaha boyamıştı.Gerçek saçları da siyahtı ama neden boyadığını bilmiyordum.

"Eğer ateşin düşmez ve uyanmazsan kardan adam yapamayız."

Dolan gözlerim ve titreyen sesim ile konuşmuştum ama uyanmamıştı.

Pes edip ayağa kalktım.Üzerine örtecek ince bir şeyler almak için tam gidecektim ki kolumdan tutup beni çekti.Koltuğa düştüğümde elini belime attı ve gitmemem için tuttu.

Gözlerimin dibindeki gözlerine takılı kalmıştım.Gözleri tam açık değildi.Kısık ve küçük gözleri kalbimi hızlandırmaya yetmişti bile.

"U-uyanmışsın."

Cevap vermeden bana bakmaya devam etti.Dakikalar sonra elimi tutup konuştu.

"Kardan adam yapalım..."

Bir an geçmişe gidip o günleri gördüğümde gözlerim dolmuştu.O günlerde ne kadar korkmuştum haberi yoktu.

"Gitmen gerek."

Kalkmaya çalıştığımda belimdeki elini sıkılaştırdı ve kalkmama izin vermedi.
"Gitmeyeceğim.Dünden beri kapında dil döküyorum hiç mi düşünmedin?"

Gözlerimi kapattım.Kapatır kapatmaz taşan gözlerim yanaklarımı hızla ıslatmıştı.

Yanağımın üzerinde hissettiğim eliyle takrar açmıştım gözlerimi.Yanaklarımı silip gözlerime bakmaya devam etti.

"Gi-gitmeliyim."

Yine kalkmaya çalıştım ama beni bu sefer de engelledi.Gitmek istiyordum.Beni burada tutarsa canım daha fazla yanacaktı.

"Gitme işte.Yaptığın tek şey kaçmak.Sorunlardan benden...kaçıyorsun.Ben denemeye çalışıyorum.Aşarız diyorum.Ama sen düşünmüyorsun bile.En önemlisi bizden kaçıyorsun.Kaçma.Yenebiliriz."