"Lara sana söylediklerimi unutma tamam mı?Erken yatacaksın ve Jimin oppanı üzmeyeceksin anlaştık mı?"
"Anne kaç kere daha söyleyeceksin?Tamam dedim ya."
Elimdeki çantayı sırtına takmasına yardım ederek başımı salladım.O sırada kapıda bekleyen beden konuşmuştu.
"Soyeon merak etme.Biz Lara ile çok iyi anlaşıyoruz.Ve ayrıca Lara benim yanımdayken kuralları unutmayı tercih ediyoruz bu yüzden bu dediklerine kesinlikle uymayacağız,yani için rahat olsun."
Sırıtarak söylediklerine gözlerimi devirdim.Dediklerimi unutacaklarını biliyordum ama pek umursamıyordum bilerek.Lara Jimin ile beraber olunca çok mutlu oluyordu ve onu öyle görmek beni de mutlu ediyordu.Bu sebeple pek karışmıyordum onlara ama yine de taviz vermiyordum.
Ona cevap vermeden takrar kızıma döndüm.
"Gel hadi."
Gülümseyerek bana yaklaştı ve yanaklarıma kocaman öpücükler bıraktı.Gülümseyerek ben de onun küçük yanaklarına dudaklarımı bastırdım.
"Görüşürüz anne!"
Doğrulduğumda Jimin'in elini tutup el sallayan kızıma,parmaklarımın ucuyla öpücük gönderip ben de el salladım.
Onlar bahçeden çıktıktan sonra kapıyı kapatarak elimi saçlarıma daldırdım.
Az önce bir imza gününden gelmiştim ve çok yorgundum.Acıkmıştım ve kesinlikle yemek yapmaya halim yoktu.
Odaya girip üzerimi değiştirmek için dolaba yöneldim.Bakışlarım dolabımda gezinirken aklıma gelen şey ile duraksamıştım.
Lara yüzünden uzun zamandır yalnız kalamıyorduk Yoongi'yle.Onun da şirkette işleri vardı zaten.Bu aralar o da çok yorgun geliyordu işten.
Bence güzel bir gece ona da bana bir hediye olabilirdi.Yatak odasından değil salonda güzel bir film olabilirdi.Ya da hiçbir şey yapmadan sarılarak uyuyabilirdik.Bu aralar özellikle onun buna fazla ihtiyacı vardı.
Üzerime bordo bir gecelik giyerek odadan çıktım mutfağa girerek aniden gelen güçle yemek hazırlamaya başladım.Fakat sonrasında eskiden yaptığımız gibi ramen yemek gelince vazgeçtim.Eskiden yaptığımız çoğu şeyi Lara hayatımıza gelince yapamamıştık bayağıdır.
Kısa sürede mükemmel bir şekilde ramen hazırlayarak masayı kurdum.Kimchi de çıkarak içecekleri de hazırladığımda her şey tamamdı.
Çok geçmeden kapıda anahtar sesi duymam ile mutfak kapısına döndüm.Ardından mutfaktan çıkıp hole girdiğimde montunu çıkaran bedenin bakışları beni buldu.
Gülümseyerek ona bakarken o da hafif gülümsemiş ardından montunu asmıştı.İşi bitince yanına gittim ve yavaşça kollarımı boynuna doladım.Onun kolları sıkıca belimi sardığında yorgun bir sesle mırıldanarak burnunu boynuma gömmüştü.
Derin bir nefes alıp kokumu içine çekerken ben de onun yaptığını yaptım.Dakikalar sonra geri çekildi ama aramızdaki mesafeyi açmadı.
"Seni çok özledim bebeğim."
Gülümseyip başımı salladığımda devam etti.
"...ve çok yorgunum."
"Sana yemek hazırladım.Hadi gel beraber yiyelim."
Beni onayladığında elini tutup onu mutfağa yönledirdim.Bakışları masaya indiğinde tepkisini görmek için ona bakıyordum.Tam tahmin ettiğim gibi gülümsedi.
"Ramen?"
Bakışları beni bulduğunda sorduğu soruyu başımla onayladım ve masaya oturarak onun da oturmasını bekledim.Çok geçmeden karşıma oturmuştu.Beraber ramenlerimizi eskisi gibi yerken on sekiz yaşında olduğumuz o yıllarda geçirdiğimi zamanları konuşmuştuk.
Şimdi bakıyordum da zaman çok çabuk geçiyordu.Tanıştığımız ilk günden beri yaşadıklarımız bir film gibiydi ve başrollarini sevdiğim adamla paylaşıyordum.Kötü zamanlar da geçirmiştik elbette ama bitmişti öyle böyle.
Mutluyduk şu an.Küçük kızımızla birlikte.
Masayı beraber topladıktan sonra salona geçerek bir film açtık ve beraber koltuğa oturduk.Dakikalar sonra filmi durdurup benden uzaklaşan beden bir dakika isteyerek salondan çıkmıştı.
Ne yapacağını merak ederek beklemeye başladığımda dakikalar sonra elinde iki kupa ile geri döndü.Birini bana uzatırken yanıma oturdu tekrar ve beni kendine çekerek bir kolunu bedenime sardı.
Kendine kahve yapıp bana da çikolatalı süt getirmişti.Bu hareketine gülümsedim ve ona dönerek yanağına minik bir öpücük kondurdum.
Bunun teşekkür mayetinde olduğunu biliyordu.
Başlayan filmi dikkatle ve sessizce izlemeye devam ettik.Uzun zamandır yapmamıştık böyle bir şeyi ve gerçekten özlemiştim.
Film bittiğinde ona doğru daha çok döndüm ve göğsüne iyice sokularak gözlerimi kapattım.Onun dudakları alnıma değdiğinde hafifçe gülümsemiştim.
"Lara yokken nedense ev fazla sessiz."
Kıkırdayarak başımı sallayarak onu onayladım.
"Evet.Çok sessiz."
Bedenimdeki kollarını sıkılaştırdı ve o da başını başıma yaslayarak mırıltılı bir şekilde konuştu.
"Küçük cadı annesine fazla benziyor."
Yüzüme sahte bir sinir takınıp geri çekildim.Bakışları bana kaydığında sırıtıyordu.
"Demek öyle.Fazla mı ses çıkartıyorum ben!Aman Tanrım bunu nasıl söylersin!Senden boşanıyorum(!)!"
Son iki cümleyi sesimi incelterek ve tiki kızları taklit ederek söylediğimde gülümsemesi büyüdü.Kısa bir kahkaha atıp bana yaklaştı dizlerinden destek alıp üzerime eğildi ve ellerini belimde gezdirip beni koltuğa yatırdı.Üzerime tam çıkmadan eğilerek gülümsedi.
"Benden boşanman için benden bu şekilde etkilenmemen gerek.Kalbinin atışını hala duyuyorum."
Gülümsedim.Yıllar geçsede ilk günkü gini beni heyecanladırıyordu.Kalbim deli gibi atıyordu hala.Beni etkilemeyi başarak ilk,son ve tek adamdı.
"Böyle söylüyorsun ama senin de benden farkın yok.Senin kalp atışlarını da duyuyorum."
Çapkınca sırıttı ve kulağıma yaklaşıp etkileyici ses tonu ile fısıldadı.
"Aklımı başımdan aldığını biliyorsun.Üstelik bir çocuk doğurmuş bir anne olarak hala eskisi gibisin.Hala fazla seksisin"
Ben dediklerine sırıtırken o dudaklarını dudaklarımla buluşturmuş ve beni yine etkisi altına almayı başarmıştı.
...
Dedim ki bir özel bir bölüm daha yazayım Soyeon ve Yoongi ikilisi özledim çünkü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Snowman? | MYG
Fanfiction"Öp beni!!" Cidden bu adam tam bir anlamazdı.Onu bu durumda ne kadar istesem de öpemezdim.Bunu anlayamıyormuydu? "Yoongi seni öpemem!"dediklerimi umursamadan tekrarladı. "Soyeon öp beni!" Geri çekilmeden ellerimi ellerine yerleştirdim ve ellerini ya...
